- 22 Kasım 2010
- 11.257
- 20.031
- 598
- Konu Sahibi TheQueeninthenorth
- #1
Annemin bir süredir mental durumunun iyi olmadığını gözlemliyorum. Bunun için çok geçerli sebepleri de var, en başta alzheimer hastası ve yatağa bağımlı anneanneme bakan tek kişi. annesiyle zaten çok toksik bir ilişkisi vardı yıllardır ve kendi hayatını cehenneme çevirdiğini düşündüğü, şu anda yaşadığı her türlü kötü durumu onunla olan sorunlu ilişkisine bağladığı annesine şu anda bakacak tek kişi oluşu onu çok yıpratıyor ve çok karmaşık duygulara itiyor. anneannemin bakımını, ilaçlarının takibini gayet güzel yapıyor ama mesela dr un anneanneme alzheimer ın ilerlememesi için verdiği mental egzersizleri yaptırmıyor, içinden gelmiyormuş. anneannemle sohbet etmek dahi istemiyor ancak vicdanen bakıyorum, temel gereksinimlerini gideriyorum ancak ötesi içimden gelmiyor diyor. anneannemin durumuna ayrı üzülüyorum ancak annem adeta ruh gibi. hastalık hastası oldu, her gün kendisini başka bir rahatsızlığı olduğuna inandırıyor. her hafta bir branşa muayene oluyor. yüksek tansiyonu var, gerçekten hasta olmasından korkuyorum. bu şekilde sağlığını kaybediyor, psikiyatrik destek alması şart ancak bunu kabul ettiremiyorum. ona göre hiçbir psikolog veya psikiyatr ona çare olamaz. ısrarcı olursam bana kızıyor, anlayışsızlıkla suçluyor. ancak sürekli kötü şeylerden bahsediyor, kendisinin anneannemden önce öleceğine inanıyor ancak o zaman benim gerçekten anlaşılamayan bir rahatsızlığım olduğuna inanacaksınız diyor. onunla konuştukça dibe çekildiğimi hissediyorum, yardım etmek istiyorum ama edemiyorum.
annem 53 yaşında ve emeklilik öncesi gayet yoğun, aktif bir çalışma hayatı olmuş, sosyal çevresi olan bir kadındı ancak emeklilik ve akabinde anneannemin rahatsızlığı sebebiyle şu anda sadece evden dışarı sadece kısa yürüyüşler yapmak ve nefes almak için çıkabilen biri haline geldi .bu durum onu haklı olarak depresyona sürükledi. anneannemi bakımevine yatırmak gibi bir seçenek şu anda maddi sebeplerden ötürü yok. ona annemden başka dönüşümlü bakacak bir kadın almayı da teklif ettim ancak annem buna da yanaşmıyor. hem halinden şikayetçi hem de çözüm yollarını kendi tıkıyor adeta. kısıtlı vakitte biraz aceleyle ve bunalmış bir şekilde açtım konuyu ancak kısacası şunu sormak istiyorum, profesyonel destek alması gerektiğini düşündüğünüz, en yakınınız olan biri bunu reddediyorsa nasıl bir yol izlersiniz?
annem 53 yaşında ve emeklilik öncesi gayet yoğun, aktif bir çalışma hayatı olmuş, sosyal çevresi olan bir kadındı ancak emeklilik ve akabinde anneannemin rahatsızlığı sebebiyle şu anda sadece evden dışarı sadece kısa yürüyüşler yapmak ve nefes almak için çıkabilen biri haline geldi .bu durum onu haklı olarak depresyona sürükledi. anneannemi bakımevine yatırmak gibi bir seçenek şu anda maddi sebeplerden ötürü yok. ona annemden başka dönüşümlü bakacak bir kadın almayı da teklif ettim ancak annem buna da yanaşmıyor. hem halinden şikayetçi hem de çözüm yollarını kendi tıkıyor adeta. kısıtlı vakitte biraz aceleyle ve bunalmış bir şekilde açtım konuyu ancak kısacası şunu sormak istiyorum, profesyonel destek alması gerektiğini düşündüğünüz, en yakınınız olan biri bunu reddediyorsa nasıl bir yol izlersiniz?
