- 8 Mayıs 2014
- 1.560
- 1.388
- 163
Kafam çook karışık. Eşimin agresif davranışları yüzünden boşanıcam dedim, ailem baskı yaptı. Karşı durdum, yok dedim kafama koydum, hatta girişimlerde bulundum. 10 yıldır hep aynı sorunlar, boşanmayı çok düşündüm ama ilk kez bu kadar kararlıydım, gözümü karartmıştım.
Sabah telefon etti. Psikiatra gitmiş, ilaç kullanmaya başlamış. Yıllardır yalvarıyordum git diye, şaşırdım. "Neden" dedim. Yok canım hala evliliğimizdeki sorunlu benmişim, onun gitme sebebi, annesine sesini yükseltmiş, artık ne saydırdıysa kadına.. O da "senin halini hiç beğenmedim, bir kafa doktoruna git" demiş. Tabi adamın DNA'sında yazmaz annesinin bir dediğini iki etmek. Gitmiş. Arayıp söylemesine de şaşırdım, bir haftadır görüşmüyorduk. İllaki faydası olacaktır adama tedavinin. Şimdi seçeneklerimi düşünüyorum.
a. Davranışları düzelir, ilerde belki evlilik terapisine de gitmeye ikna edebilirim, sonuçta adım atmış ve herşey yoluna girer.
b. Davranışları düzelir ama evliliğimiz düzelmez. Bu seferde anlaşmalı boşanmaya ikna olabilir.
c. Düzelecek diye beklerim ama hiçbir şey düzelmez ve gelecek sene yada ondan sonraki sene, kendimi yine aynı noktada bulurum. Tekrardan aynı savaşları veririm. Geriye bakıp, keşke derim. "Keşke"yi acele edip boşanırsam da söyleyebilirim.
Kafam çok karışık, gidip geliyorum sürekli. Belkiler üzerinde düşünüp duruyorum. Sonra da hala belkilere umut bağladığım için kendime kızıyorum. Evliliği psikolojik yardımlar, ilaçlar veya terapistlerle düzelen var mı? Yoksa kendimi mi kandırmış olurum beklersem?
Sabah telefon etti. Psikiatra gitmiş, ilaç kullanmaya başlamış. Yıllardır yalvarıyordum git diye, şaşırdım. "Neden" dedim. Yok canım hala evliliğimizdeki sorunlu benmişim, onun gitme sebebi, annesine sesini yükseltmiş, artık ne saydırdıysa kadına.. O da "senin halini hiç beğenmedim, bir kafa doktoruna git" demiş. Tabi adamın DNA'sında yazmaz annesinin bir dediğini iki etmek. Gitmiş. Arayıp söylemesine de şaşırdım, bir haftadır görüşmüyorduk. İllaki faydası olacaktır adama tedavinin. Şimdi seçeneklerimi düşünüyorum.
a. Davranışları düzelir, ilerde belki evlilik terapisine de gitmeye ikna edebilirim, sonuçta adım atmış ve herşey yoluna girer.
b. Davranışları düzelir ama evliliğimiz düzelmez. Bu seferde anlaşmalı boşanmaya ikna olabilir.
c. Düzelecek diye beklerim ama hiçbir şey düzelmez ve gelecek sene yada ondan sonraki sene, kendimi yine aynı noktada bulurum. Tekrardan aynı savaşları veririm. Geriye bakıp, keşke derim. "Keşke"yi acele edip boşanırsam da söyleyebilirim.
Kafam çok karışık, gidip geliyorum sürekli. Belkiler üzerinde düşünüp duruyorum. Sonra da hala belkilere umut bağladığım için kendime kızıyorum. Evliliği psikolojik yardımlar, ilaçlar veya terapistlerle düzelen var mı? Yoksa kendimi mi kandırmış olurum beklersem?
