Psikiyatri hastasi oldum...

Ailen musaitse sıksık gelsinler. Boyle hem kendini hem de cocugunu ve esini uzersin. Artik senin baska bir cekirdek ailen var ve o evin en onemli varligi sensin. Sen mutlu olursan ruhen saglikli cocuklar yetidtirebilirsin. Artik yetiskin bir hanim oldugunu ve sorumluluklarin oldugunu dusunmelisin. Senin dimdi bunaldigin hayat ve ortam baskalarinin hayali bunu unutma(is sahibi bir es ve cocuk)

Ezgidevran .!.:

Arkadaşlar öyle bi cikmazdayim ki sormayın. Eşimin memleketine evlenip geldim yerlestim.Bu 3.yil oluyor geldiğimden beri sürekli alışırım umuduyla günler gecti. Bebegimde olduğundan beridir artık zorlanmaya baslamistim ki ta son 2gune kadar. Nefes alamiyorum ruhum daralıyor Kaçmak istiyorum sanki.Surekli ağlıyorum kendimi durduramıyorum.Sabahlara kadar ağlıyorum Bu sehirde yaşamak istemiyorum ömür boyu bu sehirde kalma fikri beni mahvediyor. psikiyatriden randevu aldik oraya gidecem.Daha önceden de psikiyatri ilaçları kullanmistim 5yil eski durumları tekrar yaşamak istemiyorum.Esime de açıkça soyledim götür beni burdan tayin isteyelim diye yapamıyorum diye ama ailem böyle biseyi kabul etmez beni reddeder dedi. sana önereceğim bisey yok ben gidemem dedi. Annem geldi memleketten dedi böyle olmaz hastalik sahibi olmussun çok üzülüyor.

Genişletmek için tıkla...

canım hangi şehirdesin? aynı sıkıntıyı yaşayan bir arkadaşım bir danışmana gitmişti sorunu çok güzel çözüldü onu önerebilirim eğer Ankara'daysan

Ezgidevran .!.:

Üniversiteye öğretim görevlisi olsam bi bahane olurmuş ailesine de dermis imkanları daha iyi olacak o şekilde gidilirmis.. Yani benden öyle imkansiz bisey istiyor ki.

Genişletmek için tıkla...

Bence eşiniz de gitmek istemiyor. Ailesi bahane. Ama adam haksız diyemem. Baştan evlenmeden önce şartlarını sunmuş, siz de kabul etmişsiniz.

Yani maraş ile bursa arasında dağlar kadar fark var. Konu sahibini etkilemiş olabilir. Eşinin verdiği cevap çok anormal. Karısı hasta olmuş, neyi düşünüyor

Ezgidevran .!.:

Arkadaşlar öyle bi cikmazdayim ki sormayın. Eşimin memleketine evlenip geldim yerlestim.Bu 3.yil oluyor geldiğimden beri sürekli alışırım umuduyla günler gecti. Bebegimde olduğundan beridir artık zorlanmaya baslamistim ki ta son 2gune kadar. Nefes alamiyorum ruhum daralıyor Kaçmak istiyorum sanki.Surekli ağlıyorum kendimi durduramıyorum.Sabahlara kadar ağlıyorum Bu sehirde yaşamak istemiyorum ömür boyu bu sehirde kalma fikri beni mahvediyor. psikiyatriden randevu aldik oraya gidecem.Daha önceden de psikiyatri ilaçları kullanmistim 5yil eski durumları tekrar yaşamak istemiyorum.Esime de açıkça soyledim götür beni burdan tayin isteyelim diye yapamıyorum diye ama ailem böyle biseyi kabul etmez beni reddeder dedi. sana önereceğim bisey yok ben gidemem dedi. Annem geldi memleketten dedi böyle olmaz hastalik sahibi olmussun çok üzülüyor.

Genişletmek için tıkla...

Baska sehire gelin gittim 10 yıl kalmış biri olarak yasadıklarını cok iyi anlıyorum esas mesele ne biliyor musun bizim adamlarımızda iş yok cünkü calısıp gelip yatıyolar duygusal durumumuza bakmıyolar bu kadın nasıl diye yeterli ilgiyi görsen esinden emin ol daha iyi olursun sana tavsiyem muhakkak evde cok yalnz kalma ben darlanınca komsu cagırırdm eve kimseye bulamazsam evladımı alıp parka inerdim az da olsa rahatlardm.bazen camdan bakınca Allah'ım benim burda ne işim var derdim sanki bulunduğum sehir benim üstüme yıkılmıs altında kalmışım gibi cok zor günler yasadm sonuç mu memleketime tayin istedk ve cıktı garip olan şey şuanda da kendi memleketim yabancı gelio bana sanki hiç bir yere ait degilmişim gibi Allah'tan ailem annem babam kardeslerm var yanımda yoksa burada da yapamazdm cünkü on sene baska yerde yasayıp geri gelmekte alısma sorunu yasatıyo