• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Psikolojik sorunmu bilemedim

M

melek safiye

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
17 Kasım 2020
36
9
1
35
İyi günler arkadaşlar.şöyle bir derdim var.bu bir psikolojik sorunmu bilemiyorum.Ben kaldığım herhangi yerden ayrıldığım zaman aşırı üzülüyorum.mesela tatile gidiyorum evime dönerken 4-5gün kendime gelemiyorum.bu durum evlendikten sonra çok daha kötü oldu.ailemden uzakta yaşıyorum yazları 10-15gün kalmak için gidiyorum yanlarına.evime dönerken o kadar üzülüyorumki hiç normal bir üzüntü değil kendime gelemiyorum.aklımda hep ailem ailemin evi geliyor.mesela dün bu saatde annemle çay içiyorduk abimle dizi seyrediyorduk böyle hatıralar geliyor ve ben o kadar ağlıyorum ki.bu durumdan çok bıktım artık evime dönerken üzülücem diye yazları annemlere gitmek bile istemiyorum.ya ben kendi evimi sevmiyorum alışamadım ya annemlere aşırı bağımlıyım ya da bu bir psikolojik aorun bilemiyorum çünki bu üzüntü beni gerçekten çok kötü etkiliyor
 
melek safiye .!.:
Aslında eşimi çok severim hiçbir yere gitmesem evimde mutluyum.ama evet evimi çokta sevdiğimi söyleyemem hem istemediğim bir semtde hem kv ile altlı üstlü.bilmiyorum bununla mı ilgili hiç
Genişletmek için tıkla...
Nedeni belli oldu.
Çözümü tasinmakla gerçekleştirebilirsiniz😉
 
Sadece ailenizin evinden dönerken olsa fazla duygusallık denir belki ama her yerde böyle oluyorsa derinlerde bi sebebi olmalı.
 
Nedeni belli oldu.
Dasmeer .!.:
Çözümü tasinmakla gerçekleştirebilirsi
Genişletmek için tıkla...
Dasmeer .!.:
Nedeni belli oldu.
Çözümü tasinmakla gerçekleştirebilirsiniz😉
Genişletmek için tıkla...
Ah keşke çok denedim eşimede söylüyorum buraya ısınamıyorum diğe ama taşınmıyor malesef.belkide sevdiğim bir evim olsa evime dönerken bu kadar aşırı üzülmem bilemiyorum
 
A
kahvetelvesi .!.:
Sadece ailenizin evinden dönerken olsa fazla duygusallık denir belki ama her yerde böyle oluyorsa derinlerde bi sebebi olmalı.
Genişletmek için tıkla...
aslında evlenmeden öncede vardı başka ülkeye tatile gidip dönerken üzülürdüm özlerdim ama bu kadar aşırı değil.şimdi günlerle ağlıyorum kendime çok kızıyorum ama elimde değil
 
melek safiye .!.:
İyi günler arkadaşlar.şöyle bir derdim var.bu bir psikolojik sorunmu bilemiyorum.Ben kaldığım herhangi yerden ayrıldığım zaman aşırı üzülüyorum.mesela tatile gidiyorum evime dönerken 4-5gün kendime gelemiyorum.bu durum evlendikten sonra çok daha kötü oldu.ailemden uzakta yaşıyorum yazları 10-15gün kalmak için gidiyorum yanlarına.evime dönerken o kadar üzülüyorumki hiç normal bir üzüntü değil kendime gelemiyorum.aklımda hep ailem ailemin evi geliyor.mesela dün bu saatde annemle çay içiyorduk abimle dizi seyrediyorduk böyle hatıralar geliyor ve ben o kadar ağlıyorum ki.bu durumdan çok bıktım artık evime dönerken üzülücem diye yazları annemlere gitmek bile istemiyorum.ya ben kendi evimi sevmiyorum alışamadım ya annemlere aşırı bağımlıyım ya da bu bir psikolojik aorun bilemiyorum çünki bu üzüntü beni gerçekten çok kötü etkiliyor
Genişletmek için tıkla...
Vala ben annemden olsun tatilden olsun gerek nere olursa olsun evime gelince oh be evim evim güzel evim diyorum 🌺 siz umaarım bu halinizi eşinize yansıtmıyorsunuzdur yokssa eşinizin vay haline 🙃 siziin eve alışmama sebebiniz ne olabilir ki bunlaarı düşünün bence acaba ailenize gerçekten düşkün müsünüz dicem ama tatil dönüşü dde aynı hissi yaşıyormuşsunuz değişik bir ruh halindesiin belli ki evinizi benimsememe sebep neler onları düşünün
 
Mesela şimdi ailemin yanındayım 10gündür yarın dönüyorum.ama içimdeki üzüntünü anlatamam.nasıl alışıcam ailem bu ev her an aklıma gelicek.1hafta alışana kadar kendimi bayaa bir yıpratıcam.acaba psikoloğa gitmem gerekiyormu?gerçekten çok zor durum
 
Normalde nereye gidersek gidelim evimizin rahatlığını özleriz. Sizin sıkıntınız kayınvalide de değil bence. Bekarken de aynıymışsınız çünkü. Size ait olmayana bağlanmak gibi bir şey bu. Değişik.
 
Vala ben annemden olsun tatilden olsun gerek nere olursa olsun evime gelince oh be evim evim güzel evim diyorum 🌺 siz umaarım bu halinizi eşinize yansıtmıyorsunuzdur yokssa eşinizin vay haline 🙃 siziin eve alışmama sebebiniz ne olabilir ki bunlaarı düşünün bence acaba ailenize gerçekten düşkün müsünüz dicem ama tatil dönüşü dde aynı hissi yaşıyormuşsunuz değişik bir ruh halindesiin belli ki evinizi benimsememe sebep neler onları düşünün
ne kadar güzel o kadar özeniyorumki hep hayal ediyorum evime dönerken neşeyle dönmeyi.ama malesef hayallerde kalıyor döndüğümde depresyondan çıkamıyorum
 
Bende de bu özellik var. Evli değilim, ama üniversiteyi farklı şehirde okudum , dört sene boyunca vize finallerden sonra eve geldiğimde okula dönmek aşırı dramatik geliyordu , ilk sene de aynı , son seneye kadar aynı oldu , diğer arkadaşlarım hiç öyle değillerdi ve üniversite okuduğum şehri de sevdiğim halde durum böyleydi, bi sıkıntım yoktu yani orada da , biraz fazla mı duygusallık var bilmiyorum , bende böyle olmak hiç istemiyorum , evlenmekten de bu yüzden çekiniyorum , annemi bırakma düşüncesi ,ondan uzakta başka şehirde olma düşüncesi beni çok üzüyor ki üni gibi biten bi süre de değil…
 
İster aileme, ister eşimin ailesine ya da tatile gitmiş olalım, 2. gün evimi özlemeye başlıyorum.. Eşim de öyle. Ailelerimizde bile 2. günden sonra zorla kalıyoruz resmen.
Ben evime çok bağlıyım ama 5 senelik evliyim. Yeni evli misiniz ? İnsan zamanla kendi evi olduğunu benimsiyor çünkü.
 
melek safiye .!.:
İyi günler arkadaşlar.şöyle bir derdim var.bu bir psikolojik sorunmu bilemiyorum.Ben kaldığım herhangi yerden ayrıldığım zaman aşırı üzülüyorum.mesela tatile gidiyorum evime dönerken 4-5gün kendime gelemiyorum.bu durum evlendikten sonra çok daha kötü oldu.ailemden uzakta yaşıyorum yazları 10-15gün kalmak için gidiyorum yanlarına.evime dönerken o kadar üzülüyorumki hiç normal bir üzüntü değil kendime gelemiyorum.aklımda hep ailem ailemin evi geliyor.mesela dün bu saatde annemle çay içiyorduk abimle dizi seyrediyorduk böyle hatıralar geliyor ve o kadar ağlıyorum ki.bu durumdan çok bıktım artık evime dönerken üzülücem diye yazları annemlere gitmek bile istemiyorum.ya ben kendi evimi sevmiyorum alışamadım ya annemlere aşırı bağımlıyım ya da bu bir psikolojik aorun bilemiyorum çünki bu üzüntü beni gerçekten çok kötü etkiliyor
Genişletmek için tıkla...
Ben evime dönünce çok şükür diyorum, belki de aileniz size çok düşkün ve el üstünde tutuyordu bu yüzden onları arıyorsunuz,eğer aileniz size karşı ilgili olmasaydı emin olun topukları vura vura evinize gelirdiniz 🙃 Çocuğunuz olursa alışırsınız bence..
 
melek safiye .!.:
Aslında eşimi çok severim hiçbir yere gitmesem evimde mutluyum.ama evet evimi çokta sevdiğimi söyleyemem hem istemediğim bir semtde hem kv ile altlı üstlü.bilmiyorum bununla mı ilgili hiç
Genişletmek için tıkla...
Kv ile altlı üstlü otursam bende evimi sevmezdim , kv sendromu yaşıyorsunuz hasta falan değilsiniz 🙃 ordan taşınmaya çalışın
 
Bekarken olması normal.
Çünkü ailesi de iyide özler
En çok orada mutlu olur.
Ben tayinim çıkmıştı orada çalışıyordum
Annemin yanına gelince aşırı mutlu olurdum çalıştığım yere dönünce bir hüzün çökerdi.
Çünkü bekarım ne kadar arkadaş çevresi olsa da aile başka oluyor.
Ama şuan evli bir kadın bence ailesinde daha mutlu oluyorsa ve evinde kaynana yada bilemedigimiz sorunlar varsa en çok mutlu olduğu yerde kalmak istiyor
Belki eside ailesine aşırı düşkün duygusal manada kadını yalnız bırakıyor.
Kesinlikle döndüğü anne evinden daha fazla mutluluk vermiyor.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

C
Boşanmaya 1 adım kala
3 4 5
Yorumlar
81
Görüntüleme
16K
bosheybe23
bosheybe23
T
Annem
2
Yorumlar
33
Görüntüleme
2K
Germanteacher
G
Back
X