- 22 Ocak 2017
- 6.586
- 8.549
- 198
- Konu Sahibi NasilYarDiyeyim
- #1
herkese merhaba
benim sorunum biraz rahatlıktan hayatta her istediğimin hemen olmasından sanırım. şimdi olmayınca batıyor.
sağlıkçıyım ve bu mesleği isteyerek yazdım isteyerek okudum. ama iş hayatına atılınca ne kadar ağır bir meslek seçtiğimin farkına vardım ama ne yazık ki artık geri dönemem. atandım eş durumuyla güzel bir şehre geldim. çalışmaya başladığımdan beri kabus görmediğim bir gecem olmadı belki, bir türlü alışamadım bu mesleğe. sürekli insanlara işlem yapmak, hayatlarını bir şekilde etkilemek, yeterince yardımcı olamamak, tecrübesizliğimden kaynaklanan hatalar beni mahfetti. bir yıl oldu ama alışamadım alışamıyorum. psikiyatrik destek almaya başladım. doz yüksekken her şey iyi ama ilacı bırakmaya kalkınca her şey hoop başa dönüyor. istifa etsem eşim razı değil zaten de borcumuz var. bugün doktorum yine yüksek doza karar verdi. bu stresle çocuğum da olmuyor bir yıldır şimdi onu da kafaya takmaya başladım. ayrıca psikiyatrik ilaç kullanırken çocuk sahibi olmak ne kadar doğru arada kaldım. ben sanırım hayatım boyunca bu ilacı kullanmak zorundayım. peki ben ne zaman çocuk sahibi olucam? kararımı verdim bu depresyonu yenicem ve anne olucam. sizden istediğim iş sonrası neyle meşgul olabilirim? sizler neler yapıyorsunuz? hiç arkadaşım yok bu şehirde. bir miktar asosyalim. nasıl arkadaşlık kurabilirim? işi nasıl aklımdan atarım? akşam tv izlemek dışında ne yapıyorsunuz?
benim sorunum biraz rahatlıktan hayatta her istediğimin hemen olmasından sanırım. şimdi olmayınca batıyor.
sağlıkçıyım ve bu mesleği isteyerek yazdım isteyerek okudum. ama iş hayatına atılınca ne kadar ağır bir meslek seçtiğimin farkına vardım ama ne yazık ki artık geri dönemem. atandım eş durumuyla güzel bir şehre geldim. çalışmaya başladığımdan beri kabus görmediğim bir gecem olmadı belki, bir türlü alışamadım bu mesleğe. sürekli insanlara işlem yapmak, hayatlarını bir şekilde etkilemek, yeterince yardımcı olamamak, tecrübesizliğimden kaynaklanan hatalar beni mahfetti. bir yıl oldu ama alışamadım alışamıyorum. psikiyatrik destek almaya başladım. doz yüksekken her şey iyi ama ilacı bırakmaya kalkınca her şey hoop başa dönüyor. istifa etsem eşim razı değil zaten de borcumuz var. bugün doktorum yine yüksek doza karar verdi. bu stresle çocuğum da olmuyor bir yıldır şimdi onu da kafaya takmaya başladım. ayrıca psikiyatrik ilaç kullanırken çocuk sahibi olmak ne kadar doğru arada kaldım. ben sanırım hayatım boyunca bu ilacı kullanmak zorundayım. peki ben ne zaman çocuk sahibi olucam? kararımı verdim bu depresyonu yenicem ve anne olucam. sizden istediğim iş sonrası neyle meşgul olabilirim? sizler neler yapıyorsunuz? hiç arkadaşım yok bu şehirde. bir miktar asosyalim. nasıl arkadaşlık kurabilirim? işi nasıl aklımdan atarım? akşam tv izlemek dışında ne yapıyorsunuz?
