Reddedilme korkumu yenemiyorum.

kakaokafa · 9 Kasım 2020

Merhaba herkese.

Son bir buçuk aydır konuştuğum biri var. Daha doğrusu, iletişimimiz bu sürede biraz daha sıklaştı diyelim. Daha önceden tanışıyorduk. Neyse, başlarda ona olumlu yaklaşan ben, zaman geçtikçe korkmaya başladım. Mesela buluşmaya davet edeceğim, "acaba kabul eder mi?". Mesaj atacağım, "acaba müsait mi?". Bir şey soracağım, "acaba kendimi doğru bir şekilde ifade edebilecek miyim?". Sorun kesinlikle o kişide değil. Zaten birbirimizi tanımaya çalışıyoruz ve herhangi bir olumsuz hareketini görmedim onun. Sorun, geçmişten gelen korkularımı bugüne taşımam ve şu ana kadar aşamamış olmam. Her an yaptığım bir şeyden dolayı reddedilecekmişim gibi bir his... İlişkilerim normal bir şekilde bitmedi. Araya mutlaka başka insanların varlığı, veya hayaletleri girdi ve dürüst olmayan iletişim yolları tercih edildi. Bu yüzden aynı şeyleri bir daha yaşayacağımdan korkuyorum ve bu korku benim anımı sabote ediyor. Bu korkuyu nasıl aşabilirim?
Not: Kişisel gelişim videoları ve kitaplarından yararlandım, tekrar yararlanırım sıkıntı değil. Ama bunlar tek başına yeterli olmuyor.

merve · 9 Kasım 2020

Klişeyle başlayayım.Korkunun ecele faydası yok. Aman söyle be ucunda ölüm yok diyerek bitiriyorum.

Masalmasall · 9 Kasım 2020

Beyhan Budak izleyin başka bir fikrim yok

Less-is-More · 9 Kasım 2020

Reddedilmek dünyanın sonu degil. Seni sen oldugun icin kabul etmeyip de reddedecek adam yürüsün gitsin zaten. Baska bir insana annen, baban, kardesin vs olmadigi surece bu kadar anlam yukleme. Bunu hak etmesini bekle. Reddetse ne olur sanki? Bir yanlıştan dönmüş olursun. Sen her daim kendin ol. Kendini kabul ettirmeye calisma. Asla degisme.

kakaokafa · 9 Kasım 2020

Less-is-More .!.:
Reddedilmek dünyanın sonu degil. Seni sen oldugun icin kabul etmeyip de reddedecek adam yürüsün gitsin zaten. Baska bir insana annen, baban, kardesin vs olmadigi surece bu kadar anlam yukleme. Bunu hak etmesini bekle. Reddetse ne olur sanki? Bir yanlıştan dönmüş olursun. Sen her daim kendin ol. Kendini kabul ettirmeye calisma. Asla degisme.

Kişi özelinde hissetmiyorum bu duyguyu. Hayatıma kim girerse girsin, yakama yapışıyor.

Less-is-More · 9 Kasım 2020

kakaokafa .!.:
Kişi özelinde hissetmiyorum bu duyguyu. Hayatıma kim girerse girsin, yakama yapışıyor.

Ben genel konustum zaten. Kim olursa olsun, once sen.

Tamam · 9 Kasım 2020

kakaokafa .!.:
Merhaba herkese.

Son bir buçuk aydır konuştuğum biri var. Daha doğrusu, iletişimimiz bu sürede biraz daha sıklaştı diyelim. Daha önceden tanışıyorduk. Neyse, başlarda ona olumlu yaklaşan ben, zaman geçtikçe korkmaya başladım. Mesela buluşmaya davet edeceğim, "acaba kabul eder mi?". Mesaj atacağım, "acaba müsait mi?". Bir şey soracağım, "acaba kendimi doğru bir şekilde ifade edebilecek miyim?". Sorun kesinlikle o kişide değil. Zaten birbirimizi tanımaya çalışıyoruz ve herhangi bir olumsuz hareketini görmedim onun. Sorun, geçmişten gelen korkularımı bugüne taşımam ve şu ana kadar aşamamış olmam. Her an yaptığım bir şeyden dolayı reddedilecekmişim gibi bir his... İlişkilerim normal bir şekilde bitmedi. Araya mutlaka başka insanların varlığı, veya hayaletleri girdi ve dürüst olmayan iletişim yolları tercih edildi. Bu yüzden aynı şeyleri bir daha yaşayacağımdan korkuyorum ve bu korku benim anımı sabote ediyor. Bu korkuyu nasıl aşabilirim?
Not: Kişisel gelişim videoları ve kitaplarından yararlandım, tekrar yararlanırım sıkıntı değil. Ama bunlar tek başına yeterli olmuyor.

Az önce bu konuda uzman olan bi doktor söyledi ki, kitaplar bir yere kadar götürür sizi, fikir edinirsiniz sizi anlayan birileri olduğunu öğrenirsiniz ama kesin bir çözüme ulaşmak için en iyisi terapi almaktır.

kakaokafa · 9 Kasım 2020

Blacklight .!.:
Az önce bu konuda uzman olan bi doktor söyledi ki, kitaplar bir yere kadar götürür sizi, fikir edinirsiniz sizi anlayan birileri olduğunu öğrenirsiniz ama kesin bir çözüme ulaşmak için en iyisi terapi almaktır.

Maddi durumum yeterli olsa, başladığım terapiye devam ederdim. Marttan beri gidemiyorum psikoloğa.

Tamam · 9 Kasım 2020

kakaokafa .!.:
Maddi durumum yeterli olsa, başladığım terapiye devam ederdim. Marttan beri gidemiyorum psikoloğa.

Devlet hastanesinde alamaz mısınız? Gerçi onlar ne kadar ilgili bilmiyorum, bende gitmek istiyorum ama maddi durumdan dolayı gidemiyorum

kakaokafa · 9 Kasım 2020

Devlet hastanelerinde psikiyatri bölümü var diye biliyorum. Bakırköy'dekine iki yıl önce gitmiştim hatta. Ama son gittiğim psikiyatrist ilaç tedavisine ihtiyaç duymadığımı söyleyip psikoloğa yönlendirmişti beni. Ona da devam edemedim.

Blacklight .!.:
Devlet hastanesinde alamaz mısınız? Gerçi onlar ne kadar ilgili bilmiyorum, bende gitmek istiyorum ama maddi durumdan dolayı gidemiyorum

toranj · 9 Kasım 2020

Bu konuda bilirkişiymiş gibi konuşmaktan imtina ederim fakat sanırım sizde terkedilme şeması çok baskın.o yüzden bu hisse saplanıp kalıyorsunuz.ama bilin ki bu suni bir duygu gerçek değil.kendinizi hep bu şekilde telkin edin. Ben üzerine gidilmesi gerektiğini düşünüyorum bu da bir koku,kaygı.yani üzerine gidin aşmaya çalışın ama hep kontrollü olun içinizde. Klişe bi laf fakat korkunun ecele faydası yok.ilişki bazında bence şu an için yapmanız gereken normalde bu aşamada bi kadın ne yaparsa onu yapmak ama baktınız karşıdaki kişi size hafif uzak davranıyor asla şemanızın sizi tetikleyen duygularına kapılmadan siz de o mesafede yani üzerine gitmeyin ya da tamamen uzaklaşmayın.bu suni hislerinizin farkında olarak bunu yaşamanız en azından mantıken size yardımcı olacaktır

Ciela · 9 Kasım 2020

Her şeyden önce özgüveninizi sağlam temele oturtmanız lazım ki başka insanların olumsuz fikirleriyle, redleriyle karşılaşınca imajınız gözünüzde sarsılmasın. Dünyanın en muhteşem insanı-ki böyle biri yok- bile şartlar müsait olmadığında reddedilebilir. Hayatın doğal akışı bu

toranj · 9 Kasım 2020

Bu arada bu his bende de vardı hala da var.ben de inanılmaz eğildim bi süre psikoljik olarak konunun üzerine.bana verilen tavsiyeler yazmam oldu.yazmam ve uçuşan düşüncelerimi somutlaştırmam.eğer okuduğunuzda mantıklı geliyosa tamam yani bi arkadaşınıza bunu tavsiye eder miydiniz mesela.ya da şema tetiklenmesi denilen hisleri yoğun olarak yaşadığımda ben hemen arkadaşlarımı ararım o duygudan uzaklaşmaya çalışırım ve kendime zaman veririm.bi de şunu bilin ki bunlar bazen bizim dahi birebir yaşadığımız tramvalar sonucu ortaya çıkmayabiliyor ailede göç hikayesi varsa genetik olarak aktarılmış dahi olabilir.kendinize deyin ki ben artık yetişkin bir insanım bunlar olağan şeyler çocukluk korkularımı bu hayatıma taşımamalıyım,inanın hepsi suni duygular

kakaokafa · 9 Kasım 2020

toranj .!.:
Bu konuda bilirkişiymiş gibi konuşmaktan imtina ederim fakat sanırım sizde terkedilme şeması çok baskın.o yüzden bu hisse saplanıp kalıyorsunuz.ama bilin ki bu suni bir duygu gerçek değil.kendinizi hep bu şekilde telkin edin. Ben üzerine gidilmesi gerektiğini düşünüyorum bu da bir koku,kaygı.yani üzerine gidin aşmaya çalışın ama hep kontrollü olun içinizde. Klişe bi laf fakat korkunun ecele faydası yok.ilişki bazında bence şu an için yapmanız gereken normalde bu aşamada bi kadın ne yaparsa onu yapmak ama baktınız karşıdaki kişi size hafif uzak davranıyor asla şemanızın sizi tetikleyen duygularına kapılmadan siz de o mesafede yani üzerine gitmeyin ya da tamamen uzaklaşmayın.bu suni hislerinizin farkında olarak bunu yaşamanız en azından mantıken size yardımcı olacaktır

İlk cümlenizdeki sonuca bilimsel kaynakları inceleyerek ulaşmıştım, o yüzden doğru dediniz. :) Denge yürütmeye çalışıyorum ben de. Genelde olumsuz bir durumla karşılaşırsam ya üzerinde bir kez konuşmayı, ya da geri çekilmeyi tercih ediyorum. İstenmediğimi anlayınca da gidiyorum zaten.

İkinci yorumunuza istinaden cevabım: Aslında aileye uzanan bir öyküsü var bunun. Daha ben doğmadan şehir değiştirmemiz, annem yeni anne olduğunda başka evlerde kalmamız, ya da ailemden uzaklarda yatılı misafir olarak kalmam... Ve bu süreçleri dokuz yaşıma kadar yoğun yaşadım. Şu an yerim sabit; ama hâlâ göçebe gibi yaşıyorum. Çok ilginç.

Hadi bea · 9 Kasım 2020

Sanırım biraz özgüven eksikliğiniz var ...

kakaokafa · 9 Kasım 2020

missnow .!.:
Sanırım biraz özgüven eksikliğiniz var ...

Şaşırmadım. Eksik edenler sağolsun. Sil baştan aldım; ama sürekli aynı yerden toparlamak yoruyor artık. Sanki kalbim her kırıldığında bir parçasını kaybediyor da, onun da küçük parçalarını toplayamıyormuşum gibi. Hep bir şeyler eksiliyor.

Hadi bea · 9 Kasım 2020

kakaokafa .!.:
Şaşırmadım. Eksik edenler sağolsun. Sil baştan aldım; ama sürekli aynı yerden toparlamak yoruyor artık. Sanki kalbim her kırıldığında bir parçasını kaybediyor da, onun da küçük parçalarını toplayamıyormuşum gibi. Hep bir şeyler eksiliyor.

Bence biraz ara verin ve kendinize biraz zaman tanıyın. Toparlanmanın ve iyileşmenin en büyük ilacı zaman bence ...

girlinred · 9 Kasım 2020

hiç reddettiğiniz bir erkek oldu mu? Sizden sonra bir ömür yalnız mı kaldı? Yüzüne bakılmayacak biri miydi, yoksa sizin kriterlere mi uymadı? Karşı taraf açısından da siz öylesiniz. Böyle düşünün büyük resme bakın. Ali’nin Veli’nin beğenisine uymamak beni kötü yapmaz... Benim de reddedildiğim zamanlar oldu. Hiç kendime yük etmedim bu duyguyu.

Stevya · 9 Kasım 2020

Masalmasall .!.:
Beyhan Budak izleyin başka bir fikrim yok

Beyhan Budak’ın kitaplarını da şiddetle tavsiye ederim. Okurken kendimi terapide gibi hissettim

toranj · 9 Kasım 2020

kakaokafa .!.:
İlk cümlenizdeki sonuca bilimsel kaynakları inceleyerek ulaşmıştım, o yüzden doğru dediniz. :) Denge yürütmeye çalışıyorum ben de. Genelde olumsuz bir durumla karşılaşırsam ya üzerinde bir kez konuşmayı, ya da geri çekilmeyi tercih ediyorum. İstenmediğimi anlayınca da gidiyorum zaten.

İkinci yorumunuza istinaden cevabım: Aslında aileye uzanan bir öyküsü var bunun. Daha ben doğmadan şehir değiştirmemiz, annem yeni anne olduğunda başka evlerde kalmamız, ya da ailemden uzaklarda yatılı misafir olarak kalmam... Ve bu süreçleri dokuz yaşıma kadar yoğun yaşadım. Şu an yerim sabit; ama hâlâ göçebe gibi yaşıyorum. Çok ilginç.

Temel güven duygusunu oluşturabilmek insan için en en önemli şey.belli bi noktadan sonra hayatta statüler,dış görünüş vs bu duygu yoksa eğer silinip gidiyor.ama herşeyin çaresi tabiki var ve değişmek isterseniz değişirsiniz.bi de şunu unutmayın beyin aslında neredeyse tamamen emir eri gibi .biz ne dersek onu öylece algılıyor.o yüzden telkin işinin yakasını bırakmayın bence.bide mindfullesi mutlaka araştırın

Reddedilme korkumu yenemiyorum.

battı fishing, yan going. ♐

consume obey die

Popüler Üye

Nirvana

battı fishing, yan going. ♐

Nirvana

özgürlük, ama herkes için

battı fishing, yan going. ♐

özgürlük, ama herkes için

battı fishing, yan going. ♐

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

battı fishing, yan going. ♐

White & Black

battı fishing, yan going. ♐

White & Black

Ne mutlu Türküm diyene 🇹🇷

✨

Popüler Üye

Benzer Konular