riskli hamileliğimin 5 ayımdayım ve eşim ailesini görmeye memlekete gitti.çok kötüyüm

hamileliğimin ilk 3 ayında kanama ile 1 hafta hastanede yattım.yatak istiharati ile çok şükür 5 ayıma geldim..eşimin ailesi başka şehirde yaşıyor ve bende yolculuk yapamadığım için eşim işinden izin alıp ailesinin yanına gitti..kendimi o kadar yalnız ve çaresi hissettimki..şu an bile o kadar zorlanıyorumki buraya yazarken(tek tesellim karnımdaki ALLAHımın emaneti,sorumlusu olduğum minik can...onun varlığını düşündükçe nefes alabiliyorum..zaten eşimle evlenirken ailesi beni hiç hiç istemedi aynı memleketli olmadığım için...o kadar karmaşık psikolojideyimki,ağlamamak için mücadele ediyorum..zaten 5 aydır bebeğim için mücadele edip yalvardım rabbime onu bize bağışlasın diye...bilmiyorum arkadaşlar çok oruma gitti ben hamileyken hemde riskli iken,eşimin keyfi gezmeye gitmesi çok zoruma gitti..burayada yazmasam delirecek gibi oluyorum

gerekçesi neymiş bey efendinin merak ettim doğrusu acil bi şey olsa aalh korusun eşin yok yanında enteresan gerçekten ama sen takmamaya çalış bebeişin için stres olumsuz tetiklemesin...

gerekçesi ailesini özlemiş olması ve anladığım kadarı ile sıkıldıda..benimde tek düşüncem bebek zaten ama eşim gerçekten beni çoookk büyük hayal kırıklığına uğrattı...

canım karnındaki Allahın lütfunu düşün kafana takmamaya çalış

Canım sen bunları düşünürek kendini ve bebişini üzme.

Kaç günlüğüne gitti ?

Sen tek başına mısın oldugun yerde ? Yoksa yakınında annen filan var mı ?

Belki onlara seni emanet etmiştir.