- 28 Kasım 2014
- 23
- 7
- 88
- 28
Bu zamana kadar her şeyin altından kendim kalkmama hatta kendimi kaldırmayıp çevreme de elimden geldiğince destek olmama, akıl dağıtmama rağmen şu günlerde kendime yeticek aklımın bile kalmadığını farkediyorum. Hiç bir şeye halim kalmadı. Çok asabi olmaya, fevri hareketlerde bulunmaya, her şeyden çok çabuk sıkılmaya başladım. Eskiden keyif aldığım her şeyden aldığım hazzı yitirdim. Kendimden çok sevdiğim, başka kimseyi o kadar sevemeyeceğim eski erkek arkadaşımın bana yaşattıkları, sonra evlenmesi bile beni bu kadar dağıtmamıştı. Geçenlerde ortaya yeniden çıktı ve ne kadar da sevsem durumdan dolayı elimin tersiyle itmek zorunda kaldım. Doğru olan her şeyi biliyorum ama artık kalbimin en ufak bir darbeyi kaldıracak hali kalmadı, çok yoruldum her şeyden kendimden başka kimsenin faydası yok kendimi toplamam lazım, çevremi de çok kırıyorum farkındayım ama kendimi düzeltmek adına ne yapabileceğim hakkında bir fikrim yok, önerisi olan ya da aynı şeyleri yaşayıp kendini düzeltmeyi başarabilmiş birileri var mı ? Asabi, sinirlilik haliyle başa çıkabilen mesela... Geçer diyenler olucak belki ama kaç senedir geçmiyor, evet unutuluyor ama en ufak şey yine etkiliyor.. Teşekkür ederim şimdiden.
