- 24 Temmuz 2015
- 3
- 2
Geçenlerde bir yerde okumuştum belki öldüğümde daha çok sever beni diyordu. Öyle mi oluyordu gerçekten beni daha çok sevmesi için ölmem mi lazımdı. Ya annem babam hayır onlar buna dayanamazdı onlar zaten çok seviyordu beni. Garip bir hikaye benimkisi.savaş gibi bir şey. Hani savaşın kazanı olmazdı.biz de oldu. Ben kaybettim. Yoruldum ne yaptıysam anlatamadım kendimi ifade edemedim duygularımı hissettiklerimi. Aslında savaşın en başından belliydi esaretim ben onun kadar güçlü değildim ki. O güçlüydü duygularına sözgeçirebiliyordu ve en önemlisi o bir ERKEKti. Erkekler ne derse o olurmuş kadınlar itiraz etmemeliymiş sessiz konuşmalı gülmemeli oturuşuna kalkışına kılığına kıyafetine dikkat etmeliymiş. Ama benim babamda erkekti o hep insanlığı öğretti bize mühim olan insanın içinin güzelliği derdi.ben öyle öğrendimki kalpki güZel olan dilden çıkanlarki edep. Hem allah iyi ahlaklıları sevgi dolu insanlarıda severmişki. Ne yapacağımı bilmiyorum boğuluyorum sanki boğazımda koca bir düğüm ne yutkunabiliyorum ne nefes alıyorum. Meğer insanların hayalleri yok olunca böyle olurmuş.bilmişimki ben hayal kırıklıklarını kaldırmazmışım ben.hep o yüzdenmiş Kendimi kötüye alıştırmalarım. Geçmiyor içimdeki acı her geçen gün dahada kanıyor yaram.önceden ağladıkça hafiflerdi sızım şimdi o da fayda etmiyor kurumuyor gözyaşlarım. Biri beni dinlese belki rahatlarım çıkarırım o düğümü boğazımdan ama yokki kimse bütün sevdiklerim uzaktalarki. Hem onlara da anlatamamki ya annemin uykuları kaçarsa bana yine masum masum bakmaya başlarsa o zaman hiç dayanamamki. Başkalarıda anlamazki beni güvenememki kimseye. Hem anlatsamda ne kadar hissedebilirlerki içimdeki acıyı anlayamazlarki yaşadıklarımı. Dayanamıyorum galiba 29 yıl yaşadığım hayatı değiştiremiyorum bir türlü. Saçmaki her şey... Yaşam saçma duygularım saçma gözyaşlarım saçma boğazımdaki düğüm saçmaaaaa saçma yaa her şey işte hala ona olan sevgimde saçma
