Sadece Ben mi Böyleyim?

22 yaşında bir kızım.Küçükken annemi kaybettim.O günden beri gitmediğim psikiyatri kalmadı.Kendimi diğer insanlardan hep aşağıda görüyorum,sürekli yemeye verdiğim için kendimi kilo aldım,sayı takıntım var yani bir şeyi 3 kere yapıyorum.Aklıma ölüm korkusu geliyor.Ölümden çok korkuyorum.Üniversite 4.cü sınıf öğrencisiyim ve ailemden uzak yaşıyorum.Üniversite için başka bir şehire geldiğimde aklım hep onlarda kaldı.Bir de aşırı derecede sinirli ve fevri davranıyorum.İnsanlara güvenemiyorum hem onları hem de kendimi mutsuz ediyorum.Bir arkadaşım olmadı.Doktorlar hep ilaç verdi ama onlar da uyuttu sürekli.Benim durumumda olanlar var mı bunu nasıl yenebilirim.Lütfen yargılamadan cevap veriniz.Herkese huzurlu geceler dilerim.

Dini şeyler yasak diycekler haklı olarak. Ama Allah'a tevekkül edip sabır göstermekten geçiyo bunu aşmak

takıntılar mı ohoo sayıcaksın sonra tekrar çifter üçer derken birde simetri ekleyeceksiniz ki ohhh mis gibi olacak.
öfkeniz yada duygusal sıkıntılarınız için en güzeli bir uzaman başvurmak en güzel saglıklı çözüm.
kayıplar yaşamış olmanız sizin fark etmeniz için vucudunuzun tepkileri bunlar önemseyin.
devlet hastanelerinde güzel psikologlar var maddiyata dayalı degil artık

yeni bir doktora gidebilirsiniz. maddi durumunuz elveriyorsa klinik psikologtan yardım alabilirsiniz. devlet hastanelerinde de var psikolog gerçi. üniversitenizin mediko-sosyal servisine gidin. genelde çok yardımcı oluyorlar.

ya herşey mi kötü,
az önce birine daha yazdım. lütfen isyan etme.
önce sağlığına, sonra annen olmasa da bekleyen bir ailen olduğuna, bak ne güzel
üniv öğrencisiymişsin, hayatındaki iyi şeylere lütfen şükret.
benimde babam yok, hiç tanımadım. kısmet böyleymiş.
elimdekilerin değerini biliyorum.