merhaba tatlım şimdi geçmişte benim de başıma buna benzer bir durum gelmişti anlatayım sana ne olduğunu ...
üniversiteye hazırlanırken dersaneye gidiyordum ve devamlı sabah ve akşam otobüste karşılaştığım bir çocuk vardı.
Aynı şekilde bakışlarıyla onu farketmemi sağlamıştı, devamlı birbirimize bakıyorduk,hatta ben ondan sonra biniyordum,ben bindiğimde bana gülümsüyordu,ama ben çok utangaçtım görmemiş gibi yapıyordum...sonra otobüsten indiğimde de arkamdan baka kalıyordu ben yürürken otobüs uzaklaşana kadar takip ediyordu. Ama dediğim gibi utangaçlığımdan hiç birşey yapamadım,o da bende çekindiği için muhtemelen yaklaşamadı. Sonra baya bir sonra onu dersanemin olduğu sokakta bir kızla elele gördüm :) yüzüne baya bir baktım, o kadar utandı ki, başını kaldırıp bir daha yüzüme bakamadı..iyikide çekingenmişim ve olmamış ama seninki de böyle olacak diye birşey yok...
O yüzden bence adım atmak yararlı olabilir,benim gibi tam 1 sene boş hayallere kapılmazsın en azından :) bence yaşınızında vermiş olduğu olgunlukla bu tarz şeyler yaşamazsınız zaten, hatta çokta güzel bir başlangıç olabilir