Arkadaşlarrr 4 yıl gibi bir şey oldu bir kızla tanıştım çok seviyorum kendisiyle neredeyse dost olduk falan ama benim psikoljik rahatsızlıklarım var buluşmak istiyor ben asla bu halimle bulusamam ve buluşalım dedim fakat içim böyle demiyor ozguvenim yüksek değil yani bilmiyorum aslında bazen tavan yapıyor konuşurken bile çok düşünmekten kendi fikirlerimle celisiyorum her şeyi geçtim kızın guzellik takıntısı var böyle şeylere hiç gelemiyorum beni eleştirir diye korkuyorum eskiden yaşadığım şeyleri yaşamaktan çok korkuyorum tekrar yaşarsam bu sefer asamam benim için bu kadar asla önemli olmayan bir şey beni nasıl bu hâle getirdi (çevremde güzel gorulurum fakat lisede en yakın aptal arkadaşımdan 2 yil boyunca zorbalık gördüm) atlatmasi gerçekten çok zor tabi yanında çağımızın popüler hastalığı anksiyete ek paket olarak ekleniyor ama gerçekten çok zor bir şey yaşamayan anlamaz bazen çok rahatım bazen şu an ki gibi kafayı yiyorum geceleri takıntılarım yüzünden sinir krizleri geçiriyorum inanın ki ben böyle biri değildim nasıl birine donustum bilmiyorum çok neşeli biriyim çok sakaciyim çevremde ki herkesi güldürür pozitiflik sacardim şimdi ben bile kendimi taniyamiyorum insanlarla konuştuğumda sürekli nasıl bu kadar bilgimin olduğunu soruyorlar bilmiyorlar ki yaşayıp düşünmekten kafayı yedim kendime çözüm olsun diye her yolu denedim falan fistan neyse konu nereye geldi bowbdsks birazda içimi dökmüş oldum buraya kadar okuduysaniz tşk ederim