Şehit polisin çocukları: "Babamız evde yok, kapıyı açamayız"

Chess

Nirvana
Kayıtlı Üye
14 Ağustos 2009
53.301
42.836
İzmir Valisi şehit polisin kahramanlığı anlattı
Capture.JPG

İzmir Valisi Erol Ayyıldız da, şehit polis memurunun kahramanlığını şöyle anlattı:

“Teröristlerin üzerinde iki adet kalaşnikof, 8 el bombası ve RPG7 roketatar ele geçirildi. Alınan tedbirlerin ve cefakar ve vefakar, şehit olmayı göze alarak durumu atlatan emniyet görevlilerimizden Allah'tan razı olsun. Şehit polisimizin dikkati sayesinde asıl saldırı önlendi.”


Şehidin eşi gözyaşlarına boğuldu


Capture.JPG


Fethi Sekin'in eşi Rabia Sekin ve şehidin kardeşi, haberi alır almaz şehidin kaldırıldığı Ege Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi'ne geldi.

Burada bir süre kalan Rabia Sekin ve şehidin kardeşi daha sonra gözyaşları içinde polislerle birlikte hastaneden ayrılarak evine geçti.

Şehit polisin çocukları: "Babamız evde yok, kapıyı açamayız"
Capture.JPG

İzmir Adliyesi'ndeki patlamada şehit olan polis memuru Fethi Sekin'in acı haberini Bayraklı Osmangazi Mahallesi'ndeki evine gelerek haber vermek isteyen polislere şehidin çocukları kapıyı açmadı. Dairenin kapısını çalan polis memurlarına, şehidin çocukları Tolunay (16), Dila (15) ve Nisa (8), "Babamız evde yok kapıyı açamayız" yanıtını verdi. Bu sırada şehit polisin eşi Rabia Sekin'in evde olmadığı belirtildi. Polis memurları, çocukları, "Biz zaten babanız için geldik, onun arkadaşlarıyız" diyerek ikna etti ve eve girdi. Polisler acı haberi, şehidin eşi Rabia Sekin eve gelince verdi.

https://o nedio.com/haber/izmir-de-katliami-onleyip-sehit-olan-kahraman-polis-fethi-sekin-749877
 
Bitmiyor daha da artarak devam ediyor Allah onların belalarını versin yeter artık
Rabbim geride kalanlara sabır versin
 
Doyamadik acılara.
Lanet ederek bitiremedik şu terörü aşk olsun bize.

Allah rahmet eylesin, sabırlar versin.
Yazık oluyor her gün birilerinin anasına, babasına, karısına, kocasına, kardeşine, çocuğuna..

Her gün azar azar ölüyoruz.
 
Son düzenleme:
Büyük bir yıkım...
Düşünsenize sabah babanızı son kez gördüğünüzü bilmeden belkide ona sarılıyorsunuz,belki bir harçlık alıyorsunuz yada kızım üstüne kazağını giy üşütme falan diyor.Daha önceleri var...beraber yenilen yemekler,okula gelen gurur duyduğunuz bir baba,annenin diğer yarısı....ve kelimelere sığmayan onca şey,baba...

Akşam ölüm haberini alıyorsunuz,şehit olmuş,sebebi,amacı ne aslında hiçkimsenin bilmediği bir teröre kurban oluyor,niye?İşte ben hep bu niye ,neden kısmına takılı kalıyorum,neden,niçin,sebep?Şimdi camdan dışarıya bakıyorum,karşımda dağlar,yan tarafta boş arazi var,diyorum ki kendi kendime nereye sığmadık?

Kusura bakmayın belki biraz fazla dramatize ediyorum yada çok duygusalım bilemiyorum.Herşey gözümün önünde,betimliyorum.Ölüm bu ölüm,dönüşü yok işte.O çocukların kalbindeki acı sonsuza dek sürecek,o baba bir daha o kapıyı çalamayacak ve o çocuklar bir daha o kapıyı babalarına açamayacak,bir tabak masada hep eksik olacak.Neden?

O çocuklar,o eş hep babalarıyla gurur duyacak.Başları sağ olsun,başımız sağ olsun...
 
Her baba yiğit yapamaz şehidimizin yaptığını.
O, kendi canından çocuklarından önce vatanını, insanlarını düşündü.
Hakkını ülkece ne yapsak ödeyemeyiz ama inşallah emanetlerinin kıymetini biliriz...
 
X