bir gencin annesini kaybettikten sonra kağıda yazdığı ilk düşüncelerii...
Sensiz Yapamadım Anne.
Bir çığlık bulsam hiç susmayan veya bir cümlede beni anlatan gittin gideli sonsuz bir acı ölümün önüne geçemedim yok ilacı ilk ve son nefes ürkek bu beden nedensizim sana yakışmaz kefen sormaya korktum meleğim nerde Tanrım hesap ver şimdi sıra sende Hicran bu kesik eksik kalbim her gece sancı odamda hayalin külleri üfle ama ben yandım günlerim hezeyan sensiz kaldım sen düş ve gülüşlerime umuttun çiviler çaktılar sanki kalbe yeryüzünde bak bi hayat unuttun bu çocuk sensiz yapamadı Anne dünya bir film açılır perden
mutlu son da yok kaçar hep senden nefret edersin seyircilerden sahnesi gerçek tek oyun ölümdür solgun her sürat yalanla boyanır rüya biter kul gerçeğe uyanır sonbaharı sevmiyor hiç bir yaprak söz geçermi kadere bu kara toprak
sövdümse beden zamanla gelişir güldümse neden sanmaki degişir derdi bilmeden sözler avutmaz göz yaşı aksın bu Gönül unutmaz durgunum artık suçumu ararken bakan bir kör var seçimi yaparken hayatı oynar amacı biçimsiz
sarhoştur acım sonucu geçimsiz aynı hüzündür sendeki duygu ölüme sözümdür bendeki uyku anlamı yok doğan her güne lanet bu çocuk sensiz yapamadı affet dünya bir film açılır perden mutlu son da yok kaçar hep senden nefret edersin seyircilerden sahnesi gerçek tek oyun ölümdür
Çok güzel annesi anne başka bir şeydir en gerçek dosttur,insanın eli ayagıdır ...ben annemi cok erken yasta kaybettim canım ama sunu bilin ki ölen anneler evlatlarını gelip görüyor takip ediyorlar ben bundan eminim...
telefonda kavga ettim annemle bugün. ama kırıp da inadımı özür dileyip gönlünü almadım.. şimdi düşündüm yokluğunu da, ben razıyım bağırıp kızmasına yeter ki olsun..
şimdi arasam ağlar haldeyken meraklandırırım sanırım onu.. sabah ilk işim annemi aramak..
saf insan o senden ne badirelerde vaz geçmedi, iki sözüyle neden kavga edersin ki kadınla!
Her sabah uyandıımda rüyadır diye umut ediyorum annemin yokluğunu .
Ama bu rüyadan hala uyanamadım annem,çok çırpınıyorum gözlerimi açmaya çalışıyorum ama olmuyor . Sonsuzluğa ve senin yanında uyanmayı bekliyorum annem rahat uyu....
annemsiz bir hayatı düşünmek bile isyemiyorum...anne herşeydir...
çok duygulandım hemde çok...senağlama
rabbim anaları başımızdan eksik etmesin...:Saruboceq:
ben anemi 3 buçuk yıl önce kaybettim.gerçekten çok zor.acım hiç azalmadı.özlemim her geçen gün artıyor.hergün ona daha çok ihtiyaç duyuyorum.her akşam kardeşimle konuşurken annem napıyo diyesim geliyo ve yutuyorum.annem ben sensizliğe hiç alışamadım alışamıycamda.sen halen benim en değerlimsin.ben seninle yaşıyorum ama sana sarılmak istiyorum.anne demek istiyorum.anne demeyi çok özledim.
yerini hiç bişey hiç kimse dolduramaz ananın..kıymetini bilemiyoruz bazen..onun yokluğunu düşünmek bile çok acı verici..Rabbim analarımızdan razı olsun..sensiz yapamam annemm :1no2:
Bazen bende düşünüyorum onu kaybettıgımı...Allah gecınden versin,dayanamam gıbı gelıyo.Şu dünyada kıyamadıgım kılına zarar gelse ıcımın acıgı tek ınsan annem,sonrada abım.Allah acılarını yaşatmasın...:çok üzgünüm: