Sevdiklerini kaybetme korkusu...

Merhaba bayanlar...başlıkta da yazdığı üzere sevdiklerimi kaybetmekten çok korkuyorum.. özellikle çocuklarımı
yani evet herkes korkar ama benim sürekli aklımda..
onlara bişey olursa naparım gibi düşünceler beynimi kemiriyor..
mesela babaanneleri gezmeye götürüyor. verdiğim andan itibaren gelene kadar ya yolda giderken elini bırakırlarsa, ya yola çıkarsa..kreşde ya merdivenden düşer bişey olursa....
vallahi yoruldum düşünüp durmaktan
Allahım sana emanet diyorum bi yere gönderirken.ama sürekli aklıma geliyor...bu düşüncemi nasıl engelleyebilirim.. tşk ediyorum

pamukannesi .!.:

Merhaba bayanlar...başlıkta da yazdığı üzere sevdiklerimi kaybetmekten çok korkuyorum.. özellikle çocuklarımı
yani evet herkes korkar ama benim sürekli aklımda..
onlara bişey olursa naparım gibi düşünceler beynimi kemiriyor..
mesela babaanneleri gezmeye götürüyor. verdiğim andan itibaren gelene kadar ya yolda giderken elini bırakırlarsa, ya yola çıkarsa..kreşde ya merdivenden düşer bişey olursa....
vallahi yoruldum düşünüp durmaktan
Allahım sana emanet diyorum bi yere gönderirken.ama sürekli aklıma geliyor...bu düşüncemi nasıl engelleyebilirim.. tşk ediyorum

Genişletmek için tıkla...

Ah canım ah,sanki içimi okumuş,duygularıma tercüman olmuşsun.
Sana tavsiyelerde bulunamayacağım,çünkü kendime faydam yok bu konuda.
Yalnız sana şunu söyleyebilirim,eğer babaanneleri ile yolladığında için rahat etmiyorsa yollama.
Çünkü insanın korktuğu başına geliyor,ben bunu bilir,bunu söylerim..
Allah korusun babaannelerinin yanında birşey olsa,suçlu babaanne olacak..
Ne kadın yansın,ne senin için içini kemirsin yolladığında.

İnan sonunda baanne;'Çok düşünüyorsan yollamasaydın' der,çıkar işin içinden..

Bilmiyorum ne kadar sağlıklı bu verdiğim akıl..Fakat ben öyle yapıyorum.
Aklım kalır,aynı senin gibi düşünürüm..ve o yüzden ne içim içimi yesin,nede babaanneyi zan altında bırakayım.


Belki bu mantık başkalarına göre sağlıklı gelmeyecek,ama benimi içim nasıl rahat ediyorsa öyle davranıyorum.
Sonuçta çocuğum söz konusu,içimden ne geliyorsa öyle yaşıyorum ve yapıyorum..


ve son olarak;deli gibi korkuyorum eşim ve çocuğuma yada bana birşey olurda ayrılırız diye,Allah korusun..
İnan hergün yaşıyorum bu korkuyu..
Bir kanserden,iki depremden,yangından..deli gibi korkuyorum ve hergün bunları düşünüyorum malesef.

Canım bence bir psikoloğa git.rahatlamana yardımcı olur.veya psikiyatri uzmanına.hafif 1,2 ilaçla düşüncelerin seni bıraktığını görüceksin İNŞAALLAH.takıntı sadece,bişey değil.

tşk ederim tavsiyeleriniz için kızlar

pamukannesi .!.:

Merhaba bayanlar...başlıkta da yazdığı üzere sevdiklerimi kaybetmekten çok korkuyorum.. özellikle çocuklarımı
yani evet herkes korkar ama benim sürekli aklımda..
onlara bişey olursa naparım gibi düşünceler beynimi kemiriyor..
mesela babaanneleri gezmeye götürüyor. verdiğim andan itibaren gelene kadar ya yolda giderken elini bırakırlarsa, ya yola çıkarsa..kreşde ya merdivenden düşer bişey olursa....
vallahi yoruldum düşünüp durmaktan
Allahım sana emanet diyorum bi yere gönderirken.ama sürekli aklıma geliyor...bu düşüncemi nasıl engelleyebilirim.. tşk ediyorum

Genişletmek için tıkla...

Bu çok normal bir durum. Herkes sevdiklerini kaybetmekten korkar. Kaybetme ihtimalinden bile korkar. Burada dengeye oturtulması gereken şey, bunu yaşam biçimi haline oturtmaktan kaçınmak.

Bunu da pozitif düşünceyle gerçekleştirebilirsiniz. Böyle negatif bir algıya odaklanan beyin, sürekli aynı sinyalleri yollar ve huzursuz olursunuz. Çocuklarınıza ya da sevdiklerinize her an bir şey olacakmış hissine kapılmanın, sizi ne kadar yıprattığını düşünmekle başlamalısınız öncelikle. Bunun yanında, bu düşüncelerin tersi bir düşünce mekanizması geliştirmelisiniz. Beyin kendisine ne kodlanırsa, onu sunar bizlere.

Babanneleriyle bir yere gittiklerinde elbette gelene kadar aklınızın onlarda olması normal, ancak bu "onlara bir şey olursa" ya da "ya babannelerinin ellerini bırakırlarsa" düşüncelerine sevk etmesin sizi. Babannelerine ve çocuklarınıza el bırakmama konusunu sıkıca öğütleyin. Bunun yanında, kayınvalidenizin yanında çocuklara karşıdan karşıya geçerken sağa sola bakmak konusunda örneklerle öğüt verin. Gelinim sana söylüyorum, kızım sen anla metodu uygulayın yani kısaca. :) Bu şekilde devam ettikçe bir süre sonra duruma adapte olmaya ve bu korkunuzu yitirmeye başlayacaksınız.

Bunun yanında diğer genel korkular içinde aynı şey söz konusu. Pozitif düşünceyle üstesinden gelinemeyecek, hiçbir depresif durum yoktur. Kendinizi şartlandırdığınız üzüntülerden yalnızca, tersi olan pozitif düşünceyle sıyrılabilirsiniz. Her an sevdiklerinizi kaybedecekmiş gibi onlara mükemmel davranın ancak, bu olacakmış gibi kendinizi harap etmek yerine pozitif düşünceye sarılırın.

Sevgiler..

bu durum yüzünden pazartesi psıkaytrıye gideceğim...

kendımı telkın etmeye çalıştıkça fıkırlerımden kurtulamıyorum..

bazen gecelerı annemı babamı kardesımı kaybedersem ne yaparım dıye dusunmekten uyuyamıyorum birde üstüne ağlıyorum öyle böyle değil sabah gözlerim şiş uyanıyorum...

Allah insanı en sevdiğiyle sınarmıs, birde onsuz yaşayamam dediğini alırmış gibi sözler duyuyorum dua ederken bile bu sözler aklıma geliyor huzur bulamıyorum bir türlü...

konunuza çözüm yazamadm dert eklemiş gibi oldum ama pazartesi gittiğimde paylaşırım psıkaytrın neler dediğini belki yardımım dokunur...