Kızlar çok canım yanıyor. Unutamıyorum... Bizim ilişkimiz bi anda bitti, daha doğrusu iş yüzünden. Ama çok zormuş bu şekilde ayrılmak. Keşke kavga etseydik, aldatsaydı beni. Dayanamıyorum. İçimdeki hafifletmek için ne yapmam lazım? Ben zor nefes alıyorken, o nasıl hayatına kaldığı yerden devam edebiliyor? Erkekler hep mi böle anlamıyorum. Hiç mi üzülmüyorlar? Ayrılırken tek acı çeken neden kızlar oluyor? Akıl verin lütfen... UNUTMAK İSTİYORUM
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Severek ayrılan var mı?
- Konu Sahibi mehpar
- Başlangıç Tarihi
- 15 Mayıs 2013
- 136
- 7
- 38
Seviyorken terk ettirmek zorunda bıraktı kendini.Oturup kaç kere konuşalım dememe rağmen yanaşmadı.Sonunda da mesajla bitirmek zorunda kaldım ve cevap bile vermedi.Kendi kazdığım kuyuya kendim düştüm kısacası.Onların umurunda bile değil.Ya da belli etmiyorlar bizim gibi.Kadınlar herkese anlatyor onlar sus pus içine atıyorlar.Beklemekten başka çare yok işte .Zaman tek ilaç
- 7 Ağustos 2011
- 14.263
- 14.668
- 498
1.si severek asla iki insan birbirinden ayrılmaz yalnızca ayrı bırakılır başkaları tarafından ama bunun adı da ayrılmak değildir çünkü iki kişi birbirini seviyo düşünüyo sadece ayrı kalmak zorunda bırakılıyosa ortada ayrılıktan söz edileceğini sanmıyorum . Başlıktaki soruna cevap vermek gerekirse evet ben ailem yüzünden sevdiğim adamdan 10 gün ayrı kaldım . O ilk kez benim için ağlamış bu zaman içinde çevresindekiler ayrıldın diye bu kadar üzülme demiş cevap olarak ben ayrılmadım ki demiş sevgilim de . Ama çok savaştık şimdi hala çıkıyoruz 2 sene 1 ayı geçti . Senin konuna gelirsek eğer demişsin ya erkekler hep mi böyle anlamıyorum hiç mi üzülmüyorlar diye . İlişki bittiği zaman ilk dönemler kadınlar çok acı çekerler ve sonra unutmaya başlarlar . Erkekler ise ilişki bittikten sonra takmazlar umursamazdırlar başkalarına giderler vs..vs.. ve onlarda sonra üzülmeye acı çekmeye başlarlar . Yani kadınlara göre tam tersi .
Unutmak istiyorsan da düşündüğün ya da ağladığın zaman boşver deyip düşünmemeye çalışma ağlamak üzere olduğun zaman kendine engel olma tutma ağla . Düşün ağla ve hep en sonunda kendi kendine konuş içinden ayrıldık biz artık umrumda olmayacak ben hayatıma bakacağım kiminle olursa olsun beni ilgilendirmyor başkaları olabilr hayatında falan de kendine böylece alıştır kendini . Ve bu kendine söylediklerini kabullendiğin zaman onu unutmuşsun demektir . Ama sana tavsiyem eğer aileler yüzünden ayrı bırakıldıysan ve gerçekten çok seviyorsan unutmaya çalışma ve hatta vazgeçme .
Son düzenleyen: Moderatör:
Beklemekten tükendim. Onu bekleyen hep ben oldum. Onun tarafından acı çeken de ben. Bazen düşünüyorum da naptım diye. Beni kaç kere terke etti. Ama hep geri döndü. Bu sefer ne olur bilemiyorum. Tek bildiğim şey yoruldum artık. Allah sizin de yardımcınz olsun.
en kötüsü bizimki sanırım ağlaya ağlaya ayrıldık ikimizde ailem yüzünden üstünden ne kadar zaman geçerse geçsin insan ne aklından ne kalbinden atabilio hep bi köşede duruo
Ben de ondan korkuyorum işte, onu hiç unutamamaktan... Hayatıma kaldığım yerden devam edemiyorum. Peki hiç aradı mı sizi? Geri döndü mü?
Biz de aileler yüzünden ayrıldık. Sizin de dediğiniz gibi ben hiç vazgeçmedim ki aslında. Çünkü onu gerçekten çok seviyorum. Tüm hayallerimi onun üstüne kurdum. Bir de hayatıma giren ilk erkekti. Dayanamayan, beni bırakan o oldu. Bu sene de işim olur diye bekledi. Bana iş bulmaya çalıştı. Çok uğraştı benim için. 5 ay filan görüştük. İş olmayınca da artık görüşmeyelim dedi.Seninle görüştükçe sana kötülük ediyorum dedi. Bana umut bağlama dedi. Şİmdi ne yapıyım peki? Hala bekliyim mi?
- 7 Ağustos 2011
- 14.263
- 14.668
- 498
5 ay kısa bi süre baya . O vazgeçmiş ayrılmış gitmiş hemen pes etmiş bence beklememlisin unutmakla ilgili yazdığım tavsiyeleri yeniden yazdığımı farzet bu yorumuma ..
- 25 Mart 2012
- 4.213
- 4.389
- 448
aramaz mı hemde çok aradı bekleyelim ailen ikna olasıya kadar dedi ama bizimkiler ikna olucak gibi deildi hem durumu iyi deildi hem kökü doğuluydu annemin ağlamalarına baskılarına dayanamadım daha fazla çünkü annem bana öle yaptıkça ben gidiodum ona patlıodum kavga ediodum baktım artık onada zarar veriorum ağlaya ağlaya bitirdik kaçalım o zaman sen onların evladısın muhakkak ki affederler dedi ben ailemi bırakıp yine gidemedim sonradan da çok aradı hatta eşimle nişanlanma aşamasındayken falan onun olduğu şehre gitmiştim kuzenimin yanına tesadüf olucak ya denk geldik alıp götürmüştü beni geri bırakmıcaktı o sıralarda annem ameliyat olucaktı tlf konuşmalarımızdan onu duydu ben annemle konuşurken o yüzden dayanamadı yine kendi elleriyle otobüse bindirdi
evlendiğim gün bile aradı gel yapma mutlu olamazsın ama yok nasip kısmet demek ki böleymiş hatta evlendiğim ilk yıllarda aradı ben istiorum seni nolursa olsun gel ya da geliyim alıyim dedi baktım bırakmıcak bi süre sonra hamileyim dedim deildim ama o zaman kendini geri çekti ben o bebeğin günahına giremem die o güne kadar beni bekledi hep 3-4sene boyunca geri dönücem die ben hamile olduğumu sölediğimin ertesi ayı gitti evlendi çocuğu bile oldu ama hala ortak tanıdıklara soruomuş beni
5senedir canlı olarak yüzünü bile görmedim onun olduğu şehirdeki akrabalarıma arkadaşlarıma bile gidemiorum karşılaşmamak için çünkü görürsek ne ben ne de o dayanabilir buna :2:
Anlattıklarınızı okuyunca çok etkilendim, ayrıca üzüldüm de. Nasipten başkası olmuyor, ama insanın sevdiğiyle evlenmesi, mutlu olması bambaşka bir şey... Ben de sizin yaşadıklarınızı yaşarsam nasıl dayanırım bilmiyorum. Ben onu beklemeye razıydım, ama o bıraktı. Off kafam çok karışık. Sizi hala soruyormuş, evlenmenize rağmen. Aklı hala siz de. Ki o da evli. Biz de böle olursak çok üzülürüm çok...
- 7 Ağustos 2011
- 14.263
- 14.668
- 498
anladım ben yanlış anlamşm pardon 4 sene baya uzun bi dönem cidden bence bu kadar zamanı çöpe atmamalısın ve onunla tekrar yüz yüze konuşmalısın .
Son düzenleyen: Moderatör:
- 7 Ağustos 2011
- 14.263
- 14.668
- 498
sbry ile konuşmalarınızı da okudum gerçekten bi yorum daha yazmadan duramayacağım . Kendi hikayemi de size anlatmak istiyorum biraz uzun olacak ama .
Benim de sevdiğim adamla çok zorluklarım oldu hala daha çekiyoruz ve çekeceğimiz birsürü zorluk var . uzn dönem askerdi izne gelmişti o zaman çıkmaya başladık sadece o gün gördüm ve 5 ay yüzünü hiç görmedim bekledim onu . geldiğinde sadece 1-2 ay bahanelerle çıktım hep dışarı ve sonunda aileme yakalandım . Sonra ailem onu istemedi beni başka bi şehire götürdüler ona günlerce ulaşamadım 1 haftada 4 kilo verdim . hiç yemiyodum yemek . bütün gün ruh gibi dolaşıyodum . bütün gün pcden başka brilerinden internete bağlanıp ona ulaşmaya çalışıyodum ağlaya ağlaya fotoğraflarımıza bakıyordum . Sonra okul başladıda bana telefon getirdi 3-4 ay boyunca gizli telefon kullanmak zorunda kaldım . ne konuşabiliyoduk ne görüşebiliyoduk sabah 7 de kalkıp okula gidecek olmama rağmen sırf sesini duyabilmek için gece 3lere kadar bekliyodum . yalnızca lavaboya giiirdiğimde mesajlaşabilyodum sonra bigün annem bu telefonu da yakaladı onunla görüşmek istedi . ikisi görüşmüşler annem bana iftira atmş aldatıyo seni diye benimki tabi inanmamış . Annem benimkini baya tahrik etmişti resmen demediğini bırakmamış sözleriyle . sinrlendirmişti baya . ailem hep ondan nefret etti hiçbişiy yapmadığı halde çocuk . ve sonunda artık o da bu laflara karşılık hiç bi söz demediği halde artık o da sevmiyo bizimkileri . ama biz birbirimizi çok seviyoruz . sonra bizimkiler telefonumu geri verdiler ayrıldık diyerek sürdürdüm . Bi gün o ablam geldi bize facebook'u açık unutmuşum bilgiayarda yeniden hala çıktğıımızı öğrendi orda gidip direk anneme yetiştirmiş yine telefonumu aldılar yine aynı dertler ..Şimdi de zor dışarı çıkıyorum ve sevgilim önceden karıştığı bi kavga yüzünden cezaevine girecek ve evlenmek içinde 2 senemiz falan var nasipse tabi . Nasıl olacağını ben de bilmiyorum . Annem eğer evlenirsen düğününe gelmem seni asla affetmem eğer gidersen seni silerim diyo . Her konu açıldığında tartışıyoruz . Sokaklarda babamla kavgalar etmeler mi dersin . Ambulanslık oldum onları mı dersin ohoo neler neler geldi daha başıma benim . Ama biz hiç vazgeçmedik . Evet aramızda konuştuk ayrılsak mı dedik olmuyo galiba dedik . Bazı zamanlarda ona saçmalama beni yarı yolda nasıl bırakırsın deyip ağladığım oldu . Ya ben ya da o fark etmez ama ne olursa olsun 2 senedir biz hiç vazgeçmedik . Eğer vazgeçseydim hayatımın sonuna kadar onu unutmazdım unutamazdım . Şimdi ise o zamana göre daha da çok şey paylaştık çoğu şeyde ilkim o benim . o zaman asla unutamazdım diyosam şimdi kat kat daha fazla unutamam . Zaten ben bu ihtimali aklıma hiç koymadım hiç bi zaman istemedim . Ailem akrabalarım herkes hatta bazen öğretmenlerim bile hatta arkadaşlarım aklıma gelebilecek herkes ondan vazgeç bırak unut dediler ama bi kere bile onu unutmam gerek demedim kendime . sbry'nin yazdıklarını okuyunca çok üzüldüm gerçekten Allah'm kimsenin başına vermesin . Ama eğer vazgeçseydim bunlar benim de başıma gelirdi . Onu hiç unutmazdım hep aklımda olurdu . Aklımda ondan ayrılmanın pişmanlığı gönlümde ise yarası kalırdı . Bence sen de vazgeçme sevdiğinden . 4 sene sevmeyen biri asla durmaz demekki seni seviyo gerçekten . Bence sen de vazgeçme çok terk etti demişsin alışkanlık olmş onda ama 4 sene cidden uzun ve seni sevidği ortada pişman olma sonradan başkalarının istekleri yüzünden . Ailen başkaları değil çok önemli ama sonuçta onlar evleneceğin kişi seçme lüksüne sahip değiller bu senin hayatın onun doğru kişi olduğuna gerçekten inanıyosan vazgeçme
Benim de sevdiğim adamla çok zorluklarım oldu hala daha çekiyoruz ve çekeceğimiz birsürü zorluk var . uzn dönem askerdi izne gelmişti o zaman çıkmaya başladık sadece o gün gördüm ve 5 ay yüzünü hiç görmedim bekledim onu . geldiğinde sadece 1-2 ay bahanelerle çıktım hep dışarı ve sonunda aileme yakalandım . Sonra ailem onu istemedi beni başka bi şehire götürdüler ona günlerce ulaşamadım 1 haftada 4 kilo verdim . hiç yemiyodum yemek . bütün gün ruh gibi dolaşıyodum . bütün gün pcden başka brilerinden internete bağlanıp ona ulaşmaya çalışıyodum ağlaya ağlaya fotoğraflarımıza bakıyordum . Sonra okul başladıda bana telefon getirdi 3-4 ay boyunca gizli telefon kullanmak zorunda kaldım . ne konuşabiliyoduk ne görüşebiliyoduk sabah 7 de kalkıp okula gidecek olmama rağmen sırf sesini duyabilmek için gece 3lere kadar bekliyodum . yalnızca lavaboya giiirdiğimde mesajlaşabilyodum sonra bigün annem bu telefonu da yakaladı onunla görüşmek istedi . ikisi görüşmüşler annem bana iftira atmş aldatıyo seni diye benimki tabi inanmamış . Annem benimkini baya tahrik etmişti resmen demediğini bırakmamış sözleriyle . sinrlendirmişti baya . ailem hep ondan nefret etti hiçbişiy yapmadığı halde çocuk . ve sonunda artık o da bu laflara karşılık hiç bi söz demediği halde artık o da sevmiyo bizimkileri . ama biz birbirimizi çok seviyoruz . sonra bizimkiler telefonumu geri verdiler ayrıldık diyerek sürdürdüm . Bi gün o ablam geldi bize facebook'u açık unutmuşum bilgiayarda yeniden hala çıktğıımızı öğrendi orda gidip direk anneme yetiştirmiş yine telefonumu aldılar yine aynı dertler ..Şimdi de zor dışarı çıkıyorum ve sevgilim önceden karıştığı bi kavga yüzünden cezaevine girecek ve evlenmek içinde 2 senemiz falan var nasipse tabi . Nasıl olacağını ben de bilmiyorum . Annem eğer evlenirsen düğününe gelmem seni asla affetmem eğer gidersen seni silerim diyo . Her konu açıldığında tartışıyoruz . Sokaklarda babamla kavgalar etmeler mi dersin . Ambulanslık oldum onları mı dersin ohoo neler neler geldi daha başıma benim . Ama biz hiç vazgeçmedik . Evet aramızda konuştuk ayrılsak mı dedik olmuyo galiba dedik . Bazı zamanlarda ona saçmalama beni yarı yolda nasıl bırakırsın deyip ağladığım oldu . Ya ben ya da o fark etmez ama ne olursa olsun 2 senedir biz hiç vazgeçmedik . Eğer vazgeçseydim hayatımın sonuna kadar onu unutmazdım unutamazdım . Şimdi ise o zamana göre daha da çok şey paylaştık çoğu şeyde ilkim o benim . o zaman asla unutamazdım diyosam şimdi kat kat daha fazla unutamam . Zaten ben bu ihtimali aklıma hiç koymadım hiç bi zaman istemedim . Ailem akrabalarım herkes hatta bazen öğretmenlerim bile hatta arkadaşlarım aklıma gelebilecek herkes ondan vazgeç bırak unut dediler ama bi kere bile onu unutmam gerek demedim kendime . sbry'nin yazdıklarını okuyunca çok üzüldüm gerçekten Allah'm kimsenin başına vermesin . Ama eğer vazgeçseydim bunlar benim de başıma gelirdi . Onu hiç unutmazdım hep aklımda olurdu . Aklımda ondan ayrılmanın pişmanlığı gönlümde ise yarası kalırdı . Bence sen de vazgeçme sevdiğinden . 4 sene sevmeyen biri asla durmaz demekki seni seviyo gerçekten . Bence sen de vazgeçme çok terk etti demişsin alışkanlık olmş onda ama 4 sene cidden uzun ve seni sevidği ortada pişman olma sonradan başkalarının istekleri yüzünden . Ailen başkaları değil çok önemli ama sonuçta onlar evleneceğin kişi seçme lüksüne sahip değiller bu senin hayatın onun doğru kişi olduğuna gerçekten inanıyosan vazgeçme
Siz de ne zorluklar yaşamışsınz. İnanın çok üzüldüm. İlerde sevdiğinde çok mutlu olursun inşallah. Çünkü, kadın bir kere seviyo, unutamıyor... Ben vazgeçmedim ki. Ben hep onu ikna etmeye çalıştım. Ailem razıydı evlenmemize, tek koşul iş,meslek olmasıydı. O da oyalaıyorlar, bi yüzük bile takmıyorlar filan dedi. Bizim sonumuz yok filan dedi. Beni yarı yolda bırakan o oldu. Ben mücadele ettikçe, o pes ediyordu. Şimdi onun aramasını bekliyorum... Elimden başka bir şey gelmiyor. Evleneceğim insan oydu. Kendimi de biliyorum başka bir erkekle evlenemem. Aklıma hep o gelir... Şimdi arasa beni keşke... Umarım her şey gönlümüzce olur.. Sevenler buluşur
- 7 Ağustos 2011
- 14.263
- 14.668
- 498
inşallah canım . Ama bence o aramazsa sen ara . Bu sitede evlenenlerin sohbetlerini falan görüyorum bakıyorum bazen cidden çok özeniyorum onlara . Hergün dışarda gelinle damat görüyorum . Bugün de buluşmuştuk benimkiyle bugünde gördüm gelinle damat . Sonra her gece ben yatağımda uzun zamandır kurdğum hala daha olmayan ve benim hala daha kurmaktan vazgeçmediğim hayalleri sürdürürken bizim eve yakın bir semtte düğün salonları var dolu baya 40-50 tane hep oradan müzik sesleri düğün sesleri falan geliyo çok huzursuz oluyorum . Bi de şimdi sevdiğim kişiden ayrı olsam ve o şekilde dinlesem şu müzikleri heralde daha berbat olurdu . Sadece paylaşmak istedim :)
Umarım yeniden bir araya gelirsiniz .
- 17 Ağustos 2013
- 16.949
- 4.097
- 448
Ayrılmak için daha iyi bir bahane olamazdıı 
Şu erkekler şu işi iyi biliyorlar aferim onlara. Sİzde (bende) artık duygusal düşünmeyi bir kenara bırakıp braz olsun mantıklı düşünsek inan bizde üzülmeyiz ..
Adam istemiyo iştee napcan yalvarcan mı ? Bırak gitsin seni istemeyeni sen napcan ?? Başka erkek mi kalmadı dünyada canımm
Şu erkekler şu işi iyi biliyorlar aferim onlara. Sİzde (bende) artık duygusal düşünmeyi bir kenara bırakıp braz olsun mantıklı düşünsek inan bizde üzülmeyiz ..
Adam istemiyo iştee napcan yalvarcan mı ? Bırak gitsin seni istemeyeni sen napcan ?? Başka erkek mi kalmadı dünyada canımm
- 25 Mart 2012
- 4.213
- 4.389
- 448
ewet canım en kötüsüde bu hala birbirimizi merak edioruz ortak arkadaşlara soruoruz bazen onun hakkında böle anlatılanları dinliyorum die eşimi aldatıomuşum gibi gelio kendimi çok kötü hissediorum ama onun şu an naptığını nasıl olduğunuda merak da ediyorum
- 25 Mart 2012
- 4.213
- 4.389
- 448
sizlerin yaşları bide şimdi çok küçük deildir benim o zamanlar yaşımda küçüktü 20yaşında evlendim zaten baktım ona vermicekler inat yaptım evlendim eşimle şimdiki düşündüğüm gibi düşünseydim asla evlenmezdim hem o kadar küçük bi yaşta gerçekten sevdiğim kalbimin attığı kişiyle evlenirdim diorum en azından hata olsada yaptığım kendi hatamı yaptım derdim
bide annem memlekette o evlenio bu evlenio anlatıo bana tlf da işte çocuğun durumu iyi değil ama olsun ikisi bir çalışırlar nolucak açlıktan ölmezler ya kim acından ölmüşte onlar ölsün demio mu inan kendimi zor tutuyorum seninki evlatta onların ki ne ben acımdan mı ölücektim ayrıca benim ailemin durumuda iyi istese benim mutluluğum için onlarda yardım edebilirlerdi gerektiğinde bize
çok doluyum yani kızlar sölenicek o kadar çok şey var ki eski erkek arkadaşıma öle bi yalan söledim die mi bilmiorum şimdi bebek sahibi olamıyorum 2kere bebeğimi düşürdüm Allah ona yaptıklarımı çektirio bana belkide
bide annem memlekette o evlenio bu evlenio anlatıo bana tlf da işte çocuğun durumu iyi değil ama olsun ikisi bir çalışırlar nolucak açlıktan ölmezler ya kim acından ölmüşte onlar ölsün demio mu inan kendimi zor tutuyorum seninki evlatta onların ki ne ben acımdan mı ölücektim ayrıca benim ailemin durumuda iyi istese benim mutluluğum için onlarda yardım edebilirlerdi gerektiğinde bize
çok doluyum yani kızlar sölenicek o kadar çok şey var ki eski erkek arkadaşıma öle bi yalan söledim die mi bilmiorum şimdi bebek sahibi olamıyorum 2kere bebeğimi düşürdüm Allah ona yaptıklarımı çektirio bana belkide
Benzer Konular
