şebnem ferah çakıl taşları
Benim çakil taslarim var irili ufakli
kayboldugumda yere yayip yol yaptigim
çakil taslarim var her yerden topladigim
bosluga düstügümde oyunlar yaratip oynadigim
benim bir sözlügüm var unutulmus bir dil
oysa ki içinde her seyin anlami gizli
benim bir gözlügüm var sol cami kirildi
taktigim zamanlarda içini gösteren adeta
sen hiç “hiç” oldun mu, birden duruldun mu?
bulanikmis berrakmis her suyu içtin mi?
altinda ag olmadan yerden yükseldin mi?
tam zevkine varmisken birden yere düstün mü sen?
düstün mü sen?
benim hiç boyanmamis dört duvarim var
çatlaklarindan sizip içinden geçtigim
benim hiç yikilmamis duvarlarim var
dikkatle baktigimda ardini gördügüm adeta
sen hiç “hiç” oldun mu birden duruldun mu?
bulanikmis berrakmis her suyu içtin mi?
altinda ag olmadan yerden yükseldin mi?
tam zevkine varmisken birden yere düstün mü sen?
düstün mü sen?
benim bir hikayem var sonunu yazmadigim
benim bir sevgilim var henüz tanismadigim
benim umudum var benim umudum
benim umudum var benim umudum
sen hiç “hiç” oldun mu birden duruldun mu?
bulanikmis berrakmis her suyu içtin mi?
altinda ag olmadan yerden yükseldin mi?
tam zevkine varmisken birden yere düstün mü sen?
hiç oldun mu birden duruldun mu?
bulanikmis berrakmis her suyu içtin mi?
altinda ag olmadan yerden yükseldin mi?
tam zevkine varmisken birden yere düstün mü sen?
düstün mü sen?
Söz - Müzik : Þebnem Ferah
