- 27 Haziran 2018
- 2.537
- 2.396
- 133
- 27
- Konu Sahibi 777mutluluk
- #1
Sevgili KK kadınları,umarım her şey gönlünüzce oluyordur ya da olur.Ben 21 yaşında bir üniversite öğrencisiyim.Seneye son sınıf olacağım.Ben büyük bir sevgi açlığı çekiyorum.Bu açlığı nasıl kapatacağım hiç bilmiyorum,en kötüsü ilerde bu açlık hatalar yapmama neden olacak,belki de delirmeme neden olacak diye korkuyorum.Babamdan pek sevgi görmedim,görmüyorum.Küçükken bizi bırakıp gittiği bir dönem oldu,sonra tekrar geldi.O dönemde sanırım bende değersizlik duygusu oluştu.İçten içe bırakılma korkusunun temelleri atıldı bende.Sonra geri geldi ama yine sevgi göstermedi.3 yıldır üniversite okuyorum,hala hangi bölümü okuduğumu bilmez.Hiç sormadı üniversiten nasıl,neler yapıyorsun,ne yiyorsun okulda falan.Annem desem sürekli temizlik,ev işleri derdinde.Bugün sarılmak istedim,ellerim ıslak dedi,geri çevirdi.Diyemedim ellerin ıslaksa nolmuş diye,sarılalım yeter ki.Korkuyorum hayatın beni savurmasından,sevgisizlik yüzünden yanlış kişilere tutunmaktan,en sonunda yaşadığım hayatı kabullenemeyip delirmekten.Sanaldan tanışıp beni hiç bırakmayacağına inandığım çocuğunda beni bırakmasıyla bu duygularım daha da depreşti.Onun beni hiç bırakmayacağına inanmıştım,bana çok bağlıydı,ben bırakmak istediğimde ağlaması,şans istemesi hiç bırakmayacağına inanmama neden oldu ama o orada sevgili yapınca beni bıraktı.Onun gidişiyle de kendimi daha da sevgisiz bırakılmış hissettim.Siz siz olun çocuklarınızı sevgisiz bırakmayın,sımsıkı sarılın ve onun önce ruhunu doyurun.İnanın sevgi açlığı çok zor.