merhaba..ben çok yakın arkadaşım için yazıyorum bunları..biz dogru olanın ne olduguna bir türlü karar veremedk..arkadaşımın yaklaşk 5 senedir bir ilişkisi var..2 sene ayrı kaldılar ama ailevi sebeplerden dolayı...yani 2 senedir tam olarak beraberler..cok zor dönemlerden geçtiler gerçekten..ama sevmekten vazgeçmediler birbirlerini aradaki senelere ragmen..tekrar kavuştular sonra..ama hiç bişey hayal ettikleri gibi gitmedi..her hafta mutlaka bir tartışmaları oluyor..cocuk da farkında karakterlerinin farklı oldgnun..ve arkadaşıma aynı hayatı pylaşmıyoruz bile demiş..seviyolar sevmesine ama cok yıprandılar ve arkadaşım artık ondan sogudugunu söylüyor..her sözü batıyormuş ona..sevgi dolu mesajlarına cevap atarken cok zorlanıyomuş...cocuga heyecanının bittiğini söyledi..ara vermek istedi hatta kendini iyileştirebilcegni düşündü..ama cocuk buna izin vermedi ve arkadşmı yalnz bırakmıyo durmadan arayıp soruyo..bu arada bu çift uzakta görüşemiyolar farklı şehirlerde okuyolar..sebebin byük kısmı uzaklık biliyoruz belki yan yana olsa bunlar olmucak..ama bu çift daha 5 yıl uzak olmak zorunda ve şimdiden bayag yıprandılar..ayrılık noktasına geldiler ama sevdiklerinden o kararı alamıyorlar..ben açıkcası bu ilişkinin bittiğini düşünüyorum..arkadaşm kendine acı çektiriyo..o da bittiğini biliyo ama erkek arkadaşını yüz üstü bırakamayacgnı düşnüyo..çünkü bunu bir kere yaptı..siz ne düşnüyosunz..napmalı bu arkadaşım..kalbinin sesi diye bişey yok artık..kalbini hissetmedgni söylüyor...