Sakinlikle bekliyorum şuanda. Çok özlüyor ve merak ediyorum. Ama elimden hiçbir şey de gelmiyor. Teşekkür ederim tekrardan
Sonuna kadar okumadım ama anladığım şey şu; çocuğu usandırmışsınız. Fazla Naz aşığı usandırmış işin özü. Ne o öyle ilgi bekledim,peşimden gelsin istedim falan. Bırakın mutlu olsun. Dönmesin. Böyle ilişkilere gelemiyorum.Merhaba öncelikle derdimi okuyup yardımcı olan herkese teşekkür ederim. Sevgilimle lise son sınıfta çıkmaya başladık. Üniversite 1. Sınıfta uzun süreli bir ayrılıktan sonra tekrar barıştık.
Ona içimde çok büyük bir sevgi yoktu başlarda. İçimde daha çok onun beni sevmesinden kaynaklı güven vardı. Nasılsa gitmez nasılsa beni seviyor diye düşünüyordum hep. Bu sebepten midir bilmiyorum en ufak tartışmada hep konuyu ayrılığa götürüp geri dönüşü olmayan şeyler söylerdim. O ise durumu düzeltmeye çalışır çabalar ya bir şekilde beni kazanırdı ya da sessizleşir bir süre sonra tekrar geri dönerdi. Bu davranış ben de artık huy oldu sanırım.
En son 6 aylık bir ayrılma sürecinden sonra 3 yıldır kesintisiz bir şekilde birlikteyiz. İkimizin de işi var. İlişkimizin başından beri hep varolan evlilik söylemi son 1 yıldır daha da konuşulmaya başladı. Ancak aramızdaki tartışmalar sıkıntılar basit şeylerden dolayı büyüyen kavgalar bitmiyordu. Ben yine her kavgayı bir şekilde ayrılıkla taçlandırmaya devam ediyordum. O ise artık eskisi gibi çabalamıyordu. Ama yine de peşimden geliyordu.
Benim bunu yapma amacımsa daha fazla ilgi görmek daha güzel şeyler yapması gibi şeylerdi. 2022 yazında nişan yapacaktık ama ailesinden 2 kayıp verdi ve ilişkimiz de iyiyiye gitmiyordu. Ciddi bir şeyler olmaması da artık beni iyice üzmeye başlamıştı. O ise sürekli hiçbir şey yapmak istemiyorum falan diyordu. Sonra ağustos ayında mutlu olamayacağımızı düşündüğünü söyleyip benden ayrıldı. Tam 2 gün sonra geri geldi ve özürler diledi. Ailevi durumları bana yansıttığını kendince bir buhranda olduğunu falan söyledi.
1 hafta kadar konuştuktan sonra affettim. Her şey iyi gidiyordu. Kış tatilinde nişan yapacaktık. Ama ben daha erken olsun istedim. Farklı şehirlerde görev yaptığımız için o kış tatilinde yapmak istiyordu. Ben bu konuda ailemden de biraz baskı gördüğüm için daha erken olsun istedim. Ondan böyle bir düşünce olmadığını görünce bir gün aramızda kavga vs yokken ona upuzun bir mesaj atıp ayrılmak istediğimi söyledim.
O da sürekli böyle şeyler olduğunu neden bu duruma geldiğimizi anlamadığını falan söyledi. Ben yine peşimden gelsin yine güzel şeyler yapsın diye düşünürken bu sefer gelmedi hiçbir şey yapmadı. Bu sefer ben pişman oldum yaptığıma neden böyle yaptığımı falan söyledim özür diledim. Ama o eskiden de böyle yapıyordun ama şimdi ciddi şeyler olacakken yaptığın için kafam çık karışık falan demeğe başladı.
Hep böyle şeyler oluyor mutsuzuz dedi. Yanına gittim konuştuk düzelir gibi oldu. Ben kendi yaşadığım şehre dönünce yine soğuk davranmaya başladı. Resmen başka birisi oldu. O öyle yaptıkça ben iyice düzeltmek için ona iyi davranmaya başladım. O ise uzaklaştıkça uzaklaştı.
Sana çok değer veriyorum ama içimden gelmiyor özür dilerim dedi. Ben ona zaman vermek için 1 hafta konuşmadım. Yüzyüze görüşmek istediğimi söyledim. Önce kabul etti. Sonra son dakika gelmedi. Düşüncelerinin değişmediğini yüzyüze görüşsse de değişmeyeceğini falan söyledi.
Ben de artık pes ettim. 10 gündür hiç konuşmuyoruz. Yani bitti aslında. Ama çok üzgünüm. Böyle olduğu için. Sizce geri döner mi? İlk defa ona yalvardım. Hatalı olduğum için. İlk defa anladım dedim. Ama bu sefer de o anlamadı... Böyle bir şey yaşayan var mı hiç?
Mutlu etmek için bekliyorum. Hatamı anladım.
Mutlaka anlamışsınızdır ama bazen birşeyler eskisi gibi olmaz. Çok sevdiğimiz yemekten bile bazen çok yiyince tiksiniyoruz. Ya da çok beğendiğimiz bi şarkı bile bir süre sonra aynı coşkuyu vermiyor. Yine de oturup bi yüzyüze konuşun derim. Hayırlısı olsun
Valla o zaman belki de "bu denli" sevmiyorsunuz da kaybedince öyle sandınız. Kör ölür badem gözlü olur hesabı.
Hayır her şeyi bir kenara bıraktım. Her şeyi. O hiçbir şeyden taviz vermeyen, önce ben diyen gururlu kız değilim artık. Sevginin ne olduğunu anladım. Hayatımda onu nereye koyduğumu gördüm.
Ben anlamadım değiştim diyorsunuz, "gururlu" kız değilim diyorsunuz ama anladığım kadarıyla gözle görülür bir çabanız da olmamış. Elbette yalvarin falan demiyorum ama en azından beklemedeyim modundan çıkabilirsiniz madem değiştiniz?
Aranızdaki herşey bitmiş uzatmaları oynamissiniz. Ayrıca zırt pırt ayrılmak nedir? İlgiyi bu şekilde aramanız aşırı çocukça.Merhaba öncelikle derdimi okuyup yardımcı olan herkese teşekkür ederim. Sevgilimle lise son sınıfta çıkmaya başladık. Üniversite 1. Sınıfta uzun süreli bir ayrılıktan sonra tekrar barıştık.
Ona içimde çok büyük bir sevgi yoktu başlarda. İçimde daha çok onun beni sevmesinden kaynaklı güven vardı. Nasılsa gitmez nasılsa beni seviyor diye düşünüyordum hep. Bu sebepten midir bilmiyorum en ufak tartışmada hep konuyu ayrılığa götürüp geri dönüşü olmayan şeyler söylerdim. O ise durumu düzeltmeye çalışır çabalar ya bir şekilde beni kazanırdı ya da sessizleşir bir süre sonra tekrar geri dönerdi. Bu davranış ben de artık huy oldu sanırım.
En son 6 aylık bir ayrılma sürecinden sonra 3 yıldır kesintisiz bir şekilde birlikteyiz. İkimizin de işi var. İlişkimizin başından beri hep varolan evlilik söylemi son 1 yıldır daha da konuşulmaya başladı. Ancak aramızdaki tartışmalar sıkıntılar basit şeylerden dolayı büyüyen kavgalar bitmiyordu. Ben yine her kavgayı bir şekilde ayrılıkla taçlandırmaya devam ediyordum. O ise artık eskisi gibi çabalamıyordu. Ama yine de peşimden geliyordu.
Benim bunu yapma amacımsa daha fazla ilgi görmek daha güzel şeyler yapması gibi şeylerdi. 2022 yazında nişan yapacaktık ama ailesinden 2 kayıp verdi ve ilişkimiz de iyiyiye gitmiyordu. Ciddi bir şeyler olmaması da artık beni iyice üzmeye başlamıştı. O ise sürekli hiçbir şey yapmak istemiyorum falan diyordu. Sonra ağustos ayında mutlu olamayacağımızı düşündüğünü söyleyip benden ayrıldı. Tam 2 gün sonra geri geldi ve özürler diledi. Ailevi durumları bana yansıttığını kendince bir buhranda olduğunu falan söyledi.
1 hafta kadar konuştuktan sonra affettim. Her şey iyi gidiyordu. Kış tatilinde nişan yapacaktık. Ama ben daha erken olsun istedim. Farklı şehirlerde görev yaptığımız için o kış tatilinde yapmak istiyordu. Ben bu konuda ailemden de biraz baskı gördüğüm için daha erken olsun istedim. Ondan böyle bir düşünce olmadığını görünce bir gün aramızda kavga vs yokken ona upuzun bir mesaj atıp ayrılmak istediğimi söyledim.
O da sürekli böyle şeyler olduğunu neden bu duruma geldiğimizi anlamadığını falan söyledi. Ben yine peşimden gelsin yine güzel şeyler yapsın diye düşünürken bu sefer gelmedi hiçbir şey yapmadı. Bu sefer ben pişman oldum yaptığıma neden böyle yaptığımı falan söyledim özür diledim. Ama o eskiden de böyle yapıyordun ama şimdi ciddi şeyler olacakken yaptığın için kafam çık karışık falan demeğe başladı.
Hep böyle şeyler oluyor mutsuzuz dedi. Yanına gittim konuştuk düzelir gibi oldu. Ben kendi yaşadığım şehre dönünce yine soğuk davranmaya başladı. Resmen başka birisi oldu. O öyle yaptıkça ben iyice düzeltmek için ona iyi davranmaya başladım. O ise uzaklaştıkça uzaklaştı.
Sana çok değer veriyorum ama içimden gelmiyor özür dilerim dedi. Ben ona zaman vermek için 1 hafta konuşmadım. Yüzyüze görüşmek istediğimi söyledim. Önce kabul etti. Sonra son dakika gelmedi. Düşüncelerinin değişmediğini yüzyüze görüşsse de değişmeyeceğini falan söyledi.
Ben de artık pes ettim. 10 gündür hiç konuşmuyoruz. Yani bitti aslında. Ama çok üzgünüm. Böyle olduğu için. Sizce geri döner mi? İlk defa ona yalvardım. Hatalı olduğum için. İlk defa anladım dedim. Ama bu sefer de o anlamadı... Böyle bir şey yaşayan var mı hiç?
Hayır yaptım. Farklı şehirlerdeyiz. Yanına gittim. Soğuk davrandı. Sözlerimle davranışlarımla pişmanlığımı dile getirdim. Barıştık mı dedim zorla barıştık dedi ama soğuk davrandı. Geri döndüğümde de hep soğuk davranmaya devam etti. Beni bırakma bile dedim. Sensiz yapamam dedim. Çok şey söyledim. Aradım mesaj attım. İstemiyorsan bile yüzyüze konuşalım öyle bitirelim dedim. Yanıma gelecekti. Hazırlık yaptım hediyeler aldım. Fotoğraflarımızla süsledim evi şiirler yazdım. Sevdiği yemekleri yaptım tatlı yaptım. Biletini bile aldım. Ama otobüs saati arayıp gelmeyeceğini söyledi. Telefonda bağıra bağıra ağladım. Neden dedim. Neden? Evet sana haksızlık yaptım ama gerçekten hatamı anladım. Gerçekten. Bunu göstermeme bile izin vermedin. Ben ağladım. O da ağladı. Veda bile etmeden kapattı. O andan itibaren artık yapacak neyim var ki? Varsa bir fikriniz lütfen söyleyin.
Evet çocukça davrandım. Haklısınız. Ama o gidişiyle beni büyüttü. Aramızdaki hiçbir şey bitmedi. Adı geçtiğinde bile kalbim sıkışıyor. Her gün onu özlüyorum.
Sizin gurur dediğiniz şey sevgilinizin peşinde koşacağınızı bilmenizden geliyormuş.
Hiçbir zaman deli gibi ilgi göstermedi. Her zaman normaldi her şey. Olması gerektiği gibi. Bilmiyorum. Hatalıyım ama böyle olmamalıydı. Bana olan sevgisini sevmedim. Ben onu sevdim. Sadece onun beni sevdiğini bilmenin verdiği rahatlık vardı. Şımarıklık yaptım. Bunca senenin hatrına gelmemesi zaten beni durdurdu. Artık elimden gelen bir şey yok. Her şeyi yaptım. Hiçbir şey yapamam artık.
Öyle bir şey değil.
Öyle bir şey.
Neden sırt çevirsin onu da anlamadım. Seven, ilgi gösteren,her türlü nazını kahrını çeken, sonsuz kredin olduğuna inandığın birine neden sırt çeviresin? Büyük marifet cidden aman Allah'ım.
Hep o vermiş değil. Tabiiki ben de çok fedakarlıklar yaptım. Ben sevgisini içinde yaşayan birisiydim sadece. Göstermeyen. Hep onu düşünür ama hiç belli etmezdim. Saçma ama böyle. Gurur dediğim de istemediği halde ona yalvardım. 1 ay kadar. Bu.
Sırt çevirmek değil. Çocukça bir şey. Benimle daha çok ilgilensin. Bazı problemleri önemsemiyordu. Bu şekilde yaparak beni anlamasını istedim.
