arkadaşlar teşekkür ederim hepinize .. dün gece konustuk ve ayrılmak istedigini söyledi; nedeni ise ben onun istediği gibi biri olamıyormusum artık,benım yanımda yaşlandıgını hissedıyormus,görüşmelerimiz kısıtlı oldugu için bunları çekemiyormuş.keşke senle iki üç yıl sonra karşılasmıs olsaydık o zaman hiç teredddutsuz evlenırdım senınlei ama şu an en güzel yıllarım senınle heba oluyor dedi. ben onu kaybetmemek için herseyı yaptım işe alısma suresınde elımden geldıgınce destek oldum ama bana sen işe girmemde hiç yanımda olmadın diyor,tam bi nankör.. konusmanın sonunda tamam ayrılalım o zaman dedım,madem benden bu kadar rahatsızsın;eger ahımı almaktan korkuyorsan korkma hakkımıda sana helal edıyorm dedım bundan sonrada asla ne sesimi duyarsın nede yüzümü gorursun dedım bu kez agladı ben senden ayrılmak ıstemıyorm sadece bı kac ay ara verelım su an senınle cok mutsuzum ama sen benım evlenmek ıstedıgım ınsansın dedı.hayatında baska bırı olmadıgınada yemın ettı, ama ben artık ona inanmıyorum.3 yıllık bı ılıskınn bu sekılde bıtmesı benı cok kotu yaraladı bundan sonra bi baskasına nasıl güvenırım hiç bılmıyorm.
ve merak edıyorum yaptıklarından pişman olacakmı bi gün...