Merhaba arkadaslar!
Kafam cok karişik ve üzgünüm. Bu konu beni delirtiyor. Cok kisa yazayim:
Yaşlarimiz 33 (ben) ve 38
6aydir ciddi bir birliktelik
Evlilige dogru ilerliyor
Anlaşmamiz çok iyi
Seviyor ve seviliyorum
Topluma girince bunun gözler fıldır fıldır. Nerde güzel çekici açik saçik bir bayan görse bakiyor ve sonra tekrar bakiyor ve hatta arkasini dönüp bir daha bakiyor.
Kendisinin sadikliğindan hiç şüphem yok. Çok iyi bir insan ve temiz kalpli.
Artik bende evlenmek istiyorum. Ve yine terketmek istemiyorum çünki herkesin bir kusuru var gerçekten. Bütün terkettiģim arkadaslarimda hep aynisini dedim "buna göz yumamam"! Simdi yine mi dicem? Ayrilmak aslinda istemiyorum. Çünki gerçekten iyi biri. Ama bu huyu beni çok üzüyor. Bunu ona söyledim, inkâr ediyor. Veya ne var onda sadece baktim birsey yapmadimki diyor. Tamam da, 1 kere bakilir. Ama bu kendinden geçiyor

eski hayati çok hareketliymis. Dans disco v.s.
Ben tam tersi.
Napim? Sabretmeli mi? Evlenince degisirmi? Ben mi kendimi degistireyim? Ama nasilllll?
Yaslandikça durulur diyorum bazen... ne bilim.... hani çok yakisikli falan da deģil.
Yine mi terketcem? Yine mi ? Offff..