Kızacaksın ama neler yaşadık, atlattık demişsin. Sor bakalım şurada ayrılmış olan kaç kişi var onlar ilişkilerini nasıl anlatacaklar :) Herkes emek veriyor, dolu dolu geçiriyor ama bitti mi bitiyor işte ve fedakarlıklar kalıyor geriye bazısından pişman ola ola. Ben eski erkek arkadaşımla tanıştığımda 17.yaşım yeni bitiyordu ayrılırken de 19.yaşa aylar kalmıştı. Seninle aynı dönemdeydim diyelim. Ayrılma düşüncesini bırak, kavgayı da geç, didişmiyorduk bile o derece güzeldi. Annesi ve teyzesiyle tanıştım. Bu sana sözüm deyip yüzük almıştı bize 1.yılımız dolduğunda... Ne kadar harika ilerliyor değil mi, hep yanımda olacağına inanmayıp, güvenmemem için hiç bir sebep yoktu. Üniversite seçimleri geldiğinde benim puanım İstanbul'u tutmuyordu anca iki yıllık. Ancak Ankara vs 4 yıllık ikinci öğretimler tutuyordu ki ben üniversite, eğitim aşkıyla tutuşuyordum. Sevgili "benim sevgilim beni bırakıp uzakları yazmaz, üzmez beni" buna benzer tatlı dille işledi beni ve ben 1,5saatlik uzaklıkta bir şehri yazdım bir yüksekokulu, 4 yıllık bir sürü okul tutarken, bu kadar okumak isterken. Sonra okulların açılmasına çok az bi'zaman kala kendinin bir sene daha hazırlanacağını, o dershanede ben üniversitede ki başka şehirde (1,5saatlik?!) olmayacağını, olamayacağını, yıpranacağımızı söyleyerek yüzük takıp, ailesiyle tanıştırdıktan 15 gün sonra güzel geçen günümüzün sonunda bitirdi. Sonra ne mi oldu o bir sene sonra tıpa gitti, ben iki yıllıkta kaldım. He sonrasın ne mi oldu azmettim 4 yıllığa geçiş yaptım örgün eğitim olarak kontenjanı 3-5 olduğu halde kazandım. Yani çoook seviyoruzlara aldanma. Sen onu seviyorsun diye onu göze alamıyorsun ama o üzülmesin diye de aileni üzmeyi ciddi ciddi düşünüyorsun.
Sakın yanlış ama yargılamıyorum o an öyle geliyor ve anlattım ya yaşadım aynısını ve uzunca bir zaman toparlanamadım. Ama ilişkimi bilen ailem her zaman yanımdaydı, destekleriyle. Artık evli insanlara bile kenarda birikimin olsun yarını kimse bilmez derler, bu kadınlar niye altına meraklı sanıyorsun. Onlar evliyken bunları düşünürken sen nasıl emin olasın gitmeyeceğinden. Bırak kıskanırsa kıskansın. Emin ol ortam falan hikaye beni ilk yıl kimse tanımıyordu bile okulda. Ortama girmezsen ortam faktörü uçar gider zaten. Böyle ciddi bir şeyde arkadaşın bencillik yapıyorsa ki bu sevgi, kıskanma vs değil bencilliktir direk onsuz kaldığında hangisinden pişman olacağını düşünüyorsan onu seç. Ama çok seviyor(duk)uz'lu konuları da okumadan geçme.
