Merhaba kızlar. Şunca yıllık üyeyim hiç buraya konu açacağım aklıma gelmemişti. Neyse...
Benim 9 aylık bir ilişkim var. Ben 25'im, erkek arkadaşım 31 yaşında. Kendisinin benden önce 8 yıllık bir ilişkisi olmuş. Evlenme teklifi, yüzük vs. karşı tarafın babası biraz sorunlu olduğu için bir türlü evliliğe bağlanamamış ve ayrılmışlar.
Erkek arkadaşım yaşı gereği evlenmek, yuva kurmak istiyor. Haklı da buluyorum. Babası 15 sene önce vefat etmiş. Lisedeyken baba ölünce eve bir sürü borç, harç gelmiş. Zaten malları, mülkleri yokken evde olan altın ayna vs. hepsi borca gitmiş. 2011'e kadar borç ödemiş. Şimdi kendi işi var, avukat. Kazanıyor şükür. Ama evlenirken her şeyini kendisi yapmak zorunda. Çünkü düğününü karşılayacak kimse yok. Ben henüz öğrenci olduğum için herhangi bir birikim yapamıyorum evlenmek için ama 6 ay sonra benim de okulum bitecek.
Durum şu ki, babası öldüğünde ailesine (anne ve anneanne) dayısı bakmış. Adamın durumu iyiymiş. Aylık fazla para yollarmış, bir kısmı ile borç öderler kalanı ile geçinirlermiş. Hatta erkek arkadaşım tatile gideceği zaman bile dayısından para istemiş. İlk arabasını külüstür de olsa ona dayısı almış. Tabi yıllar geçti, dayı değil artık kendi bakıyor evine. Zaten annesi ve anneannesi ile yaşıyor. Şimdi bu dayısının bir torunu oldu. Dayı kızının da mesleği elinde, İstanbul'un iyi semtlerinden birinde oturuyor. Kocasının durumu bozulmuş biraz, çünkü evlenmeden önce 2 ev almış, kredi çekmiş. Geçenlerde erkek arkadaşımın kulağına su kaçırdılar "işte kuzenin çocuğa puset alacak ama istediği puseti alamıyor 4 bin lira"
diye hemen para gönderdi. Ama kendisi kirada oturuyor, evi olan insana yardım ediyor. Ve kuzeninin de evde çocuk bakıcısı falan var. Bu durum bana çok garip geliyor, söyledim. Bizde bunlar lüks değil ihtiyaçtır benim kuzenim hiçbir iş yapmayı bilmez o yüzden bakıcısı olması bizim ailemizde normal karşılanır dedi. Zaten bu yardımların hepsini sorgusuz sualsiz yapması da dayısının zamanında ona yardım etmesi imiş. Ama ben bu lüks yardımlarını gerçekten anlayamıyorum. Geçenlerde bana "bir daha ki ay kuzenimin ev kirasını ben ödeyebilirim, durumları çok kötüymüş" dedi. O zaman çıldırdım ve büyük kavga ettik. Çünkü bunlar bana ters geliyor hem evinde bakıcı olacak, hem lüks pusetler hem de kira ödemesi vs.
Erkek arkadaşım sürekli dilinde evlenelim, ben seninle yaşamak istiyorum diyor ama bir birikimi falan yok. Hala da kenara bir şey koyma derdinde değil. Sürekli aileye akıyor bu paralar. Ben de evlendiğimde bakıcı istiyorum o zaman deyince "ama sen kıskançlığından, onda var bende neden yok diye istiyorsun, ben seni biliyorum sen eve bakıcı alacak biri değilsin" diyor. Geçende de "ev hanımı olsan her hafta yardımcı birini almanı istemem senin yapmanı isterim" dediğinde "ben yapmayı bilmiyorum" dedim. Oysaki bilmediğim falan yok iş attım ne diyecek diye. "Öğrenirsin." demesine öyle sinirlendim ki "Sen bu akılları başkasına ver bence" dedim kendimi tutamayıp, kuzeni kastederek.
Bu konulardan o kadar çok kavga ettik ki gerçekten evlenme teklif edene kadar bu para konusuna karışmamaya, laf etmemeye karar verdim. Çünkü kızlar gerçekten sinirlerimi zıplatıyor bu arsızca istekleri dayısının, kuzeninin vs.
Ben yurtdışında okuyordum, ocakta tekrar gideceğim. Aslında bana bir şey vaad etse kalmayı düşünüyordum ama bu olaylardan sonra ben de "benim için bir planın varsa kalırım, yoksa yolumu çizeceğim"e döndüm. Ne kadar iyi ettim bilmiyorum kızlar, bir akıl verin.
Erkek arkadaşım çok efendi, dürüst, çalışkan bir çocuk. Kötü alışkanlığı yok. Saygılı ve sevilen biri. Bunları düşününce hemen tek kalemde silemiyorum. Ama bir de bu durum var. Kimle konuştuysam düzelmez, değişmez dedi kabul ama evlense en azından hiç mi aklı başına gelmez. Ben sadece ayrı bütçeli bir ev istiyorum. Annesi anneannesi başımla beraber ama ben nasıl kuzeni için el kızı isem o da benim için el kızı. Yanlış mı düşünüyorum bilmiyorum ama ona sınırsız kredi bana gelince sen yaparsın ağırıma gidiyor.
Çıkamıyorum içinden.
