• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

sevgilisi olanlar.. evliler..nişanlılar...

sevgilim06

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
30 Kasım 2011
2.315
84
78
erkek arkadaşıyla buluşup.sonra ailesine karşı mahcup olan varmı?yani korkan mı diyim? çekinen mi diyim? ya duyarsa görürse diyen? ben çok takılıyorum böyle şeylere.sizlerede oldumu mu böyle?bazen sanki yanlış bişeymiş gibi geliyo?buluşmak istiyorum ama içimde hep bi korku sıkıntı oluyo? sanırım güvensizlik oluştu bende yaşadıklarımdan dolayı. ne olur bana bi akıl verin.sevgili olmak suçmudur?yorumlarınızı bekliyorum.
 
tatlım zaman zaman bu durm bende de olurdu .
yalan soyleyerek cıkmak zorunda kalıyorsam ıcım cok sızlıyordu .sonra gun boyu soguk olurdum.
ya da aılem gorusmemı ıstemedıgı halde ben ınatla cıkıp gorusuyorsam o zaman da huzursuz olurdum.
''aılemı kırmaya deger mı''seklınde soylemekten yıne huzursuz olur o gun bana yıne zehır olurdu.
ama soyle bır durum da var;benım aılem bazen bana duygu somurusu cıddı anlam da yapıyorlar,kafama taktıgımı uzuldugumu bılıyorlar cunku .
yaptıkları duygu somurusu yuzunden yoldan cok gerı donmuslugum olmustur :1:
duygularımla cok oynuyorlar bazen:43:
 
Ben daha sevgilimle aramızda bir şey yokken "anne ben bu çocukla yakın zamanda sevgili olucam" diye fbooktan fotoğraflarını gösteriyordum artık nasıl kafaya koyduysam, hiç saklamadığım için sıkıntı yaşamadım. Senin de söyleme şansın yok mu canım?
 
bana hic olmadi.su an evliyim.. erkek ark oldugu zaman ailemin hepsinin hep haberi olurdu bulustugum zaman hep bilirlerdi..ailemden gizli hicbirsey yapmadim ben..guvenleri tamdi..rahattim o yuzden.hic yanlis birseyde yapmadim..simdide evliyim :(9
 
Ben daha sevgilimle aramızda bir şey yokken "anne ben bu çocukla yakın zamanda sevgili olucam" diye fbooktan fotoğraflarını gösteriyordum artık nasıl kafaya koyduysam, hiç saklamadığım için sıkıntı yaşamadım. Senin de söyleme şansın yok mu canım?

:9::9::9::9: Çok güldüm, Allah da sizi güldürsün :9::60::60::60:
 
canım duymasından görmesinden neden çekiniyosun ki?

annene söylesen? ben sevgiliyken de, değilken de annem her aşamayı her attığım adımı bilirdi... rapor verir gbi değil, arkadaş gibiyim ben annemle, yeri geldi sevgilimle tartışınca bile onun omzunda ağladım, o beni teselli etti bir anne gibi değil dost gibi arkadaş gibi

yeri geldi nasihat etti...

hayatımda aldığım birçok doğru kararın mimarıdır annem... bu şekilde hem buyuklerin tecrübelerinden yararlanır hem de korkmazsın böle görürse duyarsa diye

annenle nasıl bir ilişkin var bilmiyorum ama anlatman herşeyini bilmesi çok daha iyi.. anneler genelde yakındır kızlarına
 
erkek arkadaşıyla buluşup.sonra ailesine karşı mahcup olan varmı?yani korkan mı diyim? çekinen mi diyim? ya duyarsa görürse diyen? ben çok takılıyorum böyle şeylere.sizlerede oldumu mu böyle?bazen sanki yanlış bişeymiş gibi geliyo?buluşmak istiyorum ama içimde hep bi korku sıkıntı oluyo? sanırım güvensizlik oluştu bende yaşadıklarımdan dolayı. ne olur bana bi akıl verin.sevgili olmak suçmudur?yorumlarınızı bekliyorum.

bu durum yaşına bağlı aslında...
 
malesef bende senin durumundayım konu sahibi,annemle hiç dost olamadım mecburen yalan söylemek zorunda kalıyorsun.keşke benim annemde diğer kızlarınki gibi herşeyimi anlatacağım biri olabilse,birşey olsa hemen başıma kakar ve babama söyler.yani bu durum ailene bağlı canım.ailen anlayışlı ise herşey anlatılır yok değilse zamanı gelince anlatmak daha mantıklı gibi.ben burda gizli gizli buluşmanın doğru olduğunu söylemiyorum,sadece bazı aileler bunu bize mecbur bırakıyor üzücü ama yapıyoruz malesef.hele ki tam da üniversite çağındayken dahada zor oluyor,çevrendeki arkadaşların ailelerini görünce.
 
ben de çekinemiyorum çünkü erkek arkadaşım aileme girmiş gibi. annem, kuzenlerim, yengem, dayılarım vs. büyük aile bile bilir. yani onunla beni yanyana göre kimse yadırgamaz, sanki eşimleymişim gibi düşünürler.
 
Ailenden gizli hareket etmezsen onlarında senin de için her zaman rahat olur
 
ben ögrenciyken cekinirdim, özellikle babamin görmesinden duymasindan. ama ise baslayip yasim da ilerleyince rahatladim. zaten sevgilimi cogu akrabam gordu taniyo. duymayanlar da ögrenirse ögrensin. yanlis bisi yapmiyoruz ki.
 
Belli bir yaşa geliniyorsa, geleceği varsa ve yürütülen muhabbet aile biriylerinin izniyle oluyorsa, ortam uygunsa, aileler tanışmışsa, buluşulduğunda kendisine ve değerlerine saygısı varsa kendisini kötü hissetmesinin bir anlamı yok..

Aksiyse ; kişi aile ve kendi değerlerine ters düşen şekilde davranıyorsa, ailesine türlü yalanlar uydurarak erkek arkaşıyla buluşuyorsa kendini kötü hissedebilir, hissetmelidir.
 
erkek arkadaşıyla buluşup.sonra ailesine karşı mahcup olan varmı?yani korkan mı diyim? çekinen mi diyim? ya duyarsa görürse diyen? ben çok takılıyorum böyle şeylere.sizlerede oldumu mu böyle?bazen sanki yanlış bişeymiş gibi geliyo?buluşmak istiyorum ama içimde hep bi korku sıkıntı oluyo? sanırım güvensizlik oluştu bende yaşadıklarımdan dolayı. ne olur bana bi akıl verin.sevgili olmak suçmudur?yorumlarınızı bekliyorum.

sevgilimle ilk görüşmeye başladığımızda her buluşmamızdan sonra kendimi çok suçlu hissediyor annemin babamın yüzüne bakamıyor, her buluşma sonrası ayrılmak istiyordum. ilişkiniz yeniyse ilk etapta olur sonra azalarak biter bu duygu.
 
eşimle ilk tanıştığımız zaman annem istemedi bende tam 5 yıl boyunca gizli gizli görüştüm. ilk başlarda çok fazla vizcan azabı ve aileme karşı suçlu hissettim. o günü sevgilimin burnumdan getirdiğim çok oldu,ben ailem bilsin istedim paylaşmak istedim ama olmadı.
ailemle konuştuktan sonra 1 yıl içinde söz nişan düğün oldu. şimdi 8aylık evliyiz:) ama hala içimde bir tuhaflık vardır:(
yalnız gittiğim her yeri ailem bilirdi sadece sevgilimle olduğumu bilmezlerdi. Allah korusun başıma bir iş gelirse diye düşünürdüm hep.
 
hic oyle bir hisse kapilmadim , ailemde bilyiordu zaten hep. Tek abimden cekiniyordum, biraz sinirli bir tip paylasmayi sevmeyen..
kiskanc:) ama onuda astim artik.
 
bu daha çok yaşa bağlı. yani ben belli bir zamana kadar olmaması taraftarıyım. ama gelecek planları kurmaya başlayıp ciddi bir görüşme yaşanırsa ayrı..

benm 3,5 yıllık bir ilişkim var.başlarda ailem bilmiyordu 1,5 yıldır biliyorlar evlilik konumuna geldk artık.
bence önemli olan şey şu ;

sevgilin olduğunda ailen bilse de bilmese de anne-babanın istemediği,yüzünü eğecek hareketler yapmamak.biz hayvan değiliz nefsimize dur diyebilirz. ailenn bilmesi her haltı yiyebileceğin anlamına gelmez bence.bizi bu yaşa kadar yetiştirmiş anne babamızı elin oğlu için kenara atamayız. ailemizin mutluluğu huzuru istekleri bir kademe daha önde.yüzlerni eğdirmemek lazım.. bence..
 
erkek arkadaşıyla buluşup.sonra ailesine karşı mahcup olan varmı?yani korkan mı diyim? çekinen mi diyim? ya duyarsa görürse diyen? ben çok takılıyorum böyle şeylere.sizlerede oldumu mu böyle?bazen sanki yanlış bişeymiş gibi geliyo?buluşmak istiyorum ama içimde hep bi korku sıkıntı oluyo? sanırım güvensizlik oluştu bende yaşadıklarımdan dolayı. ne olur bana bi akıl verin.sevgili olmak suçmudur?yorumlarınızı bekliyorum.



biz nerdeyse 4 yıldır beraberiz erkk arkdaşımla. ilk 15 gün anneme bahaneler uydurarak çıkardım evden dha snra söylemeye karar verdim ama o15 gün zarfında da mahcup olmadım hiç nedne olayım sevdiğim adamın yanına gidiyorum aksine onla beraberken eve dönmek istemezdim . şu an herkes biliyor onun ailesiyle yıllardır tanışıyor gibiyz çk da mutluyuz bu kdr büyütülcek bir konu değil kasmaya gerek yok :) doğal birşey bu doğanın kanunu çıkıcaksın geziceksin tozucaksın yksa nasıl tanıyasın .. ailende tolerans tanıyacaktır herhlde karşındaki insanı onla buluşup oturup kalkmadan nasıl anlayabilirsin ki :)
 
Sevgilimle buluşacağım zaman annemin mutlaka haberi olurdu babam bilmezdi tabi ilk başta ama mezuniyetimde babamla da tanıştılar artık babam da bildiği için içim daha rahat tabi.
 
eşimle ilk tanıştığımız zaman annem istemedi bende tam 5 yıl boyunca gizli gizli görüştüm. ilk başlarda çok fazla vizcan azabı ve aileme karşı suçlu hissettim. o günü sevgilimin burnumdan getirdiğim çok oldu,ben ailem bilsin istedim paylaşmak istedim ama olmadı.
ailemle konuştuktan sonra 1 yıl içinde söz nişan düğün oldu. şimdi 8aylık evliyiz:) ama hala içimde bir tuhaflık vardır:(
yalnız gittiğim her yeri ailem bilirdi sadece sevgilimle olduğumu bilmezlerdi. Allah korusun başıma bir iş gelirse diye düşünürdüm hep.

Ah bu aileler ah.Aynı sorun bendede var.Sevgilimi öğrendiklerinde 19yaşındaydım ve çok aşıktım ailem nedense birden evlenicen okumayıp die heyecana kapılıp istemediler onu ayrıl diye tutturdular..Hatta ayrı bilirler ama ben 4senedir görüşüyorum sevgilimle ve çok mutluyum..Ve öyle ilginç biryerde oturuyorum herkses tanır birbirini.Haber uçması kolaydır ki insanlar biraz densizdirler yorum yaparlerken aşabilirler hadlerini..Sevgilimde bu konuda tik oluştu birini görünce refleksle bırakır elimi ve ben çok gülerim ona çünkü inanılmaz şirindir.Benim vicdan azabım habersiz görüşmekten çok mutluluğumu acılarımı onlarla paylaşamadığım için oldu..Hep saklamak bişileri ağır gelio insana..
Allahtan birkaç ay içine acıcam aileme konuyu ve evlenicez inşallah ama açıkçası tepkileri korkutuo ilk etapta.Çünkü ben babama göre 4 yıldır gizli iş çevirio olucam..
Senin nasıl oldu tatlım annen 5 yıl görüştüğünüzü duydugunda tepki verdimi???Şuan nasıl araları neden istememişim ben bu çocuğu diyorlarmı???
 
Back
X