İlk olarak bu siteyi buldugum ve sizlere sesimi duyurdugum için ve okuyacaginizi bildigim için ve birazcikda olsun bana desdek olacaginizi bildigim için mutluyum ve tşk ediorum şimdiden..
Bende sevgilimden canimdan aşkimdan herşeyimden yeni ayrildim.. çok özel bir beraberlik yaşarken birden bitmesi inanilmaz bir aci ne yaparsam yapim acimi içimin yanmasini hafifletemedim kendimi kitaplara verdim bir günde bir kitap bitirdim bir digerine başladim ... yok içimdeki acinin tarifi benzeri yok bir yakınımı kaybetsem bu kadar içim yanmazdi heralde bu çok farklı bir aci...
Yüregim yaniyor ve kimselerle paylaşamak yaşadigin duygulari kendi içinde yaşamak
Ben özel bir beraberlik diye başladim ewt çok özeldi.. evlilige karar aldigimiz ve ailelerimizin haberi olan bir beraberlikdi
Ailem karşi cikmasina ragmen ben olucak dedim aileme karşi çiktim
Onun için kendim için fedakarliklar yaptim öyle sevdimki onu bu dünyadaki cennetim sanacak kadar çok sevdim ve öylede mutluydumki tarifi imkansiz bir mutluluk...
Tek eksik aşkimin işi yoktu bulamiyordu ikimizde bunun bilincindeydik ama ben hep pozitif baktim pozitif düşündüm ewt iş bulucak herşey yoluna giricek ve biz ikimiz elele birşeyler yapicaz diye düşündüm... ama malesef sadece düşünmüşüm
Hayata geciremedik beni şerefi namusu olarak görüyordu ezanlari şahit gösteriyordu sevgisine.. ölümüne seviyordu bensiz yapamiyacagini söylüyordu
Ama hiç sebepsiz o kadar ölümüne sevmesine ragmen sebepini bilmedigim bir ayrilik yaşiyorum
İçim aciyor bana karşima cikip dürüstce ben hazir degilim sorumluluk alamicam deseydi böylesine içim yanmazdi... ama tek bir kelime demedi.. bende ölümüne sevdim halada seviyorum
Ama bu aci içimi canımı yakiyor alev gibi ve ben sizlerle acimi paylaşmak isdedim şu an toparlayabildeklerimle çok şey yazmak isdiyorum banada yardimci olursaniz sevinirim
En az hazarla atlatabilsem ayriligi acimi duygularimi...