deryacım çok özlüyorum askerden önceki yazlarımızı hiçbirşey yapmadan evde yanımda oturmasını kucğıma yatıp tv izlemelerimizi,ansızın kalkıp dışarıya çıkmamızı annem aradıgı ıcın caddeden bayrampaşaya acilen gelirken polise yakalandığımız dönemleri bile özlüyorum.ama biliyorumki sonu yok aileler içinde bizim içinde.
Zaten ben sanmıyorum ki barışmak için aradığını nedense başka birşey var gibi geliyor.gelirse ya adam gibi gel diyeceğim bu sefer yada belkide ben bu sefer bırakıcam .
Onuda anlıyorum askerden sonra çok sıktım önceki ayrılıgımız yüzünden oyüzden gitti ben aldatılmadım,sevmiyorum demedi hiçbir zaman olamayız dedi,çünkü çok farklıydı hersey istediklerim artık farklıydı ve benım bıtırmemden korktugu için bitirdi buda olabilir.belkide ilerde altımda ezilmekten korktu ve içimdeki nefreti ben mailde yazdım ona bunu düşünmüyor değilim oda şimdi karşıma geçip bunuda yaptın,eğer istersen devam edelim ben böyle düşünmüyorum ama yanıldıgını göstermek için bu lazımdıda dıyebılır belkide çok poliyanacıyım ama diyorumki keşke aramasaydı ve canım eger o aramazsa ben arayacağım perşembeye kadar bekleyip görüşmek istiyorum oturup konuşmak istiyorum diye içimden bir ses artık suskunlugumu bozmam gerektiğini söylüyor zaten artık kaybediceğim ne kaldi ki?
