- 26 Kasım 2015
- 1.005
- 802
En yakini olan insanin esi. O kadar ki bazen cogu seyi cogu duyguyu esimizden bekliyoruz.Bende bekledim ve sonucunda yine koca bir yanlizlik oldu bosanmak.Aslinda ben coktan kalben bosanmisim.Biri tarafindan sevilmek sevildigini hissetmek halbuki ne kadar guzel bir duygu.Sen seversin diye aldim sen mutlu ol diye bi kucuk cikolata alsa bile mutlu olabilcekken.Sarilip huzur bulabilcekken sevmek bu kadar kolayken neden zor.Hayatimdaki o huzur isteginin yerini o sevgi verme ve sevgi gorme isteginin yerini artik bi koca bosluk olmasi.Bundan sonraki hayatimda da omrum tek basima ve sevgisiz gecicek olmasi ne aci.Bir yemegi beraber yiyebilmek bir film izleyebilmek derdini paylasabilmek bir adamin omzuna yatarak guvende hissedebilmek halbuki ne kadar guzel duygular imrendigim sanirimda artik imrenmekten baska bir secenegimin olmamasi.Gercek sevgiyi bulanlar ne kadar sansli.Manevi bir hayat arkadasina sahip olanlar ne kadar sansli.Beraber eglenebilmek bir adama bakinca yuva hissedebilenler ne sansli.