20 yaşındayım. Lütfen daha yolun başındasın falan demeyin bir insan hiç mi sevilmez. O kadar çift yoruyorum ki açıkçası kıskanıyorum nasıl aynı zamanda karşılıklı olarak sevebiliyorlar birbirlerini. Ben kimi sevsem platonik kaldım hâlâ öyleyim, benden hoslananlari da ben sevmedim. Çünkü adam değillerdi. Ama bir gün ufak bir sevgi kırıntısı görüp pişman olacağım bir ilişki yaşamaktan korkuyorum. Ben gerçek sevgiyi ne ailemden ne bir erkekten gördüm. Benim için gerçek sevgi, bakmaya doyamadığım beyefendiye olan aşkım. ama o bilmiyor bunu. Arkadaşlar siz bu işleri nasıl beceriyorsunuz gerçekten merak ediyorum. Ne yaptım da sevilmeyi hak etmedim?