Sevmediğiniz insanlarla aynı ortamda olma mecburiyeti😖

Bunaldım sevmediğim hatta nefret ettiğim insanlarla aynı ortamda olmaktan. Bana yok sayın demeyin varlıklarını gözüme sokuyorlar dibime kadar geliyorlar sıkıldım 3 kişiden maalesef ki konfor alanımda onlar da var

Bahsettiğiniz insanlar, iş arkadaşlarınız. İş arkadaşlarınızı yok sayamazsınız; onlarla eski samimiyetiniz bittiği için zorlanıyor olabilirsiniz. İş yerinde hepiniz çalışansınız. İşin gerektirdiği ölçüde, birbirinizle konuşmak zorundasınız. Hepiniz iş yeri kurallarına uygun bir şekilde, işinizi yaparsanız zamanla bu gerilimde azalacaktır.
 
Neden bu kadar nefret ediyorsunuz ki? Eğer o kişiler sizi rahatsız etmek için bunu yapıyorlarsa, yanlarında rahatsız davranıp onlara bu hazzı yaşatmayın. Hiç umursamazsanız ilk başta kudururlar sonra da bi süre sonra vazgeçerler. Tabii kasti yapıyorlarsa.
 
Bunaldım sevmediğim hatta nefret ettiğim insanlarla aynı ortamda olmaktan. Bana yok sayın demeyin varlıklarını gözüme sokuyorlar dibime kadar geliyorlar sıkıldım 3 kişiden maalesef ki konfor alanımda onlar da var
Peki ya onlar da sizin için aynı şeyi düşünüyorsa ?
 
Maalesef bu her yerde olacaktır; iş yerinde de, akraba ortamında da, sosyal ortamda da. Siz iyi geçindiklerinizle önünüze bakacaksınız. Başka çare yok.
 
Rahatsız olduğunuzu onlara belli etmeyin, kendi dünyanıza çekilin. Masabaşı çalışıyorsanız kendi ilgi alanlarınızla ilgili yazılar okuyun laptoptan, kendinizle ilgilenme alanı olarak görün, işinizi yapın geçin.

İşyerinde hiç muhabbetiniz uyan birisi yoksa mola saatlerinizi değiştirin, aynı anda çıkmayın.
 
Onlari affedin kendinizle barisin.etraf insanlar var malesef Tanri yaratti diyip kabullenip onlari ..hepinizi icimde affediyorum diyin kendi yolunuza onlarla iletisimi kisaltarak gecirin ..ve sonra kendime diyorum kelin ilaci olsa basina sürer:KK70: bende de annem sorunlu hep 40 yildir duzeltmedik kadini .ne diyorsa bazen susuyorim bazen kavga ediyoruz anlamiyor ertesi gun yineayni nokta bilmiyorum çözümü bulunca yazarim .is değiştirseniz baska yerde yine ayni insanlar olacak bu değişmiyor
 
10 yil boyunca eltimle bu duruma maruz kaldim artik esimin de bunalmasi ve ezildigini hissetmesi ile yani kisaca artik esimin de caresizligi ile buna son verdik

artik cok rahatim :KK45: insan daraliyor ayni ev icerisindr olunca
 
Ben de benzer bir durumdayım kulaklığımı takıp işimi yapmaya çalışıyorum. Kendi içime çekildim . Böylesi daha iyi. Yakın arkadaş olunca işlerde imtiyaz istiyorlar yapmayınca trip atıyorlar. Canım bazen ek başına olmaktan çok sıkılıyor ama yapacak bir şey yok.
 
görmezden gelmek çok mu zor geliyor?
kaçmak, orada olmak istememek kalıcı bir çözüm değil.
 
Bunaldım sevmediğim hatta nefret ettiğim insanlarla aynı ortamda olmaktan. Bana yok sayın demeyin varlıklarını gözüme sokuyorlar dibime kadar geliyorlar sıkıldım 3 kişiden maalesef ki konfor alanımda onlar da var
Bende işyerinde aynı durumdayım herkes çok itici ayrılmayı düşünüyorum
 
Bunaldım sevmediğim hatta nefret ettiğim insanlarla aynı ortamda olmaktan. Bana yok sayın demeyin varlıklarını gözüme sokuyorlar dibime kadar geliyorlar sıkıldım 3 kişiden maalesef ki konfor alanımda onlar da var
Diğer konuda da bi çok tavsiye verildi, farklı ne söylenebilir ki? Yok sayın demeyin demişsin; ortam değiştiremiyosan, sürekli kavga edecek halin de yok, yok sayacaksın. Elbette zor, insanın siniri bozulur tabii ama uzak durup işine bakmaktan başka da yol yok.
Gerekirse çek konuş, sert ve net bi konuşma yap, sınırları iyice çiz, sonrasında da hiç muhatap olma.
Yapacak başka bi şey yok.
 
Her insanın sevmediği ama mecbur bir arada bulunabildiği insanlar vardır. Kesinlikle vardır.
Kimisi bunu güzel yönetir, kimisi de böyle nefret dolar.
Seçiminizi yapın.
Yok saymak, aklınıza onlarla ilgili gelen herşeyi direkt bertaraf etmek, dolmamak, kimse ile onlar hakkında konuşmamak ve eğer olabilitesi varsa onları affetmek çözümler arasında.
 
Nasıl bir is yaptığınıza da bağlı.Ben öğretmenim.Eskiden çok keskin bir cizgim vardı.Sevmedigim insanlarda kendini net bilirdi.Bu yüzden çok sorun yaşadım.Zamanla pistim.İs yerinde sevmek ya da sevmemek olarak bakmıyorum olaya.İs işte,para vermeseler kimse durmaz.Herkese kibar davranıyorum.Bazilari ile daha çok iletişimim var.kimseyle dışarda görüşüyorum.Hakli haksız olayına hiç girmiyorum.Umurumda da değil.

Buna rağmen sorunlar yok mu var.Ama daha az etkileniyorum.Dusunun 5 aydır doğum iznindeyim.Mudurumuz sağolsun beni de ayirmamis tutanak tutmuş okulda.Ben aslında yoğum yazacağım soruşturma açılırsa.
 
Back
X