Cok cok cok sabirlar diliyorum.gecen yil aralik ayinda kizimi kaybettim bende.35 haftalikti.plesentanin erken ayrilmasi sonucu.ve hayatim riske girdi.yedi gun yogun tedavi gordum.cok zor bir donemden gectim.ve gecerken destek adi altinda beni yaralayan cok kisi oldu.cevremle baglantimi kesmek zorunda kaldim cunku toparlnamiyordum.evet bebeklerimiz cennet kusu oluyor.oteki alemde kavusacagiz ama o an bunu idrak edebilmemiz mumkun degil asla.gencsin yine yaparsin dediklerinde hissettigim suydu.nasil yani bu kaybettigim onemsizmi.unutmalimiyim.asla.asla unutamadim.evet kendimi iylestirdim.psikolojik tedaviyi oneriyorum arkadasim kesinlikle.simdi yuregimde kizimla iki gunun biri mezarlikta gonlumu egliyorum.ilk gunler cok daha zordu esyalarini toplarken kalbim duracak sanmistim.bebegini kaybetmis her anne bu yasadigin sureci yasiyor canim.sakin uzuntunu gizleme ve yasını doya doya yasa.hala yastigimin altinda kiyafetiyle uyuyorum.aciklo bir sarkida huzunlu bir dizide cok daha icten agliyorum yaralarima dokunuyor cunku.ve bebek konusunda bir yil deselerde alti ayin yeterli oldugunu cok doktordan isittim.alti ay doktor doktor gezdim.simdi senin ilk bebegin oldugu icin bazi testlerden gecmen dogru olur fakat nacizane tek doktora bagli kalmamani oneririm.ben doktor kontrolunde bir aydir korunmayi biraktim.insallah Rabbim seni yeni bir evlatla mukafatlandirsin tabiki cennet kusunun kardesiyle..tekrardan cookca sabir diliyorum..
size kocaman sariliyorum, yeniden deneme cesareti bulabildiginiz icin de cok mutlu oldum
umarim tez vakitte en sagliklisindan sorunsuzundan meleginizin kardesini kucaklarsiniz.
