Teşekkür ederim yaşadığım bir çok olay var aldatılış insanların oyunları ve bitmek bilmeyen hadsiz insanlar yalancı iki yüzlü insanlar var etrafımda ve benim sahte yüzsüz insanlara tahammülüm yok bu yüzden aşırı bir stres altındayım. Bundan yaklaşık 1.5 sene öncesini sadece diyecek olursam bile bile aldatıldım adım adım hedefime ilerledim. Ama beni alıkoyan seyler oldu malesef vicdan sahibi olmak.. Dünyasını başına yıkabileceğim insanlara çocuklar hatrına sessiz kaldım biraz kaderciyim sanırım doğru yanlış bilmiyorum ama yavas yavas sindirmeye çabalıyorum bazen düzenim alt üst oluyor halen psikolojik olarak gitgellerim oluyor fakat farkındalığa ulaştığım için huzurluyum ve mutluyum tabi hala takıntılarım ve çevremdeki insanları anlayamıyorum bazen ne hissettiğimi bileMerhaba, tam olarak yaşadığınız olay ne? Çok yüzeysel anlatmışsınız, biraz daha açarsanız ona göre yardımcı olunur
Evet şu an satış temsilcisi olarak bir firmada çalışıyorum. Eşimle her şeye rağmen beraberiz son 1.5senedir iyilik için çok adım atıldı. Şu an huzurlu mutluyum ama malum her şeyi içimde sonlandırmak intikam vb şeyler almamak sanırım içimin yangınını dindirmedi. Tek çocugum var 5yaşlarında. Çok bir can dostum diyebilecek kişim yok hayatımda fazlaca biriktirdiğim dost kazıkları mevcut malesef şu an itibariyle zaten insanlara güvenim kalmadığını dile getirebilirim. Şu anlık istiyorum şimdilik çünkü malum pandemi bitecek gibi durmuyor.Merhaba. Bir mesleğiniz, iş hayatınız var mı? Çocuklar sizinle mi ve yaşları büyük mü? Can dostu diyebileceğiniz insanlar var mı ve ailenizle mi yaşıyorsunuz. Bu durumlara göre önerilerde bulunsak daha doğru olur gibi. Öyle değil mi? Bir de şu an için mi bu arayış yoksa pandemi sonrası planlar için mi. Çok şey fark ediyor malum
Anlıyorum. Normal bir aile yaşantısı ve 5 yaşında bir çocukla önerilerim sıradan ve sizin de bildiğiniz konular olacak.. Dikiş dikmek (zihindekileri darma duman ediyorEvet şu an satış temsilcisi olarak bir firmada çalışıyorum. Eşimle her şeye rağmen beraberiz son 1.5senedir iyilik için çok adım atıldı. Şu an huzurlu mutluyum ama malum her şeyi içimde sonlandırmak intikam vb şeyler almamak sanırım içimin yangınını dindirmedi. Tek çocugum var 5yaşlarında. Çok bir can dostum diyebilecek kişim yok hayatımda fazlaca biriktirdiğim dost kazıkları mevcut malesef şu an itibariyle zaten insanlara güvenim kalmadığını dile getirebilirim. Şu anlık istiyorum şimdilik çünkü malum pandemi bitecek gibi durmuyor.
Cevabınız gayet iyi sıkıntı yok fakat benim işten vaktim yok desem yeri bu yüzden sanırım çok bunalıyorum. Eve gidince yemek ye uyu oluyor sabah gene iş el becerim yok dikiş dikmek vs yapamıyorum çabuk sıkılıyorum. Ve sanırım arkadaş diyebileceğim güvendiğim kimse olmayışı da bunu etkiliyor. Ama kendine bir köşe yapma fikri aklımda olacak fırsat bulunca yapacağım. Kış insanı değilim bunaltıyor beni sanırım. Pandemi de etkiledi.Anlıyorum. Normal bir aile yaşantısı ve 5 yaşında bir çocukla önerilerim sıradan ve sizin de bildiğiniz konular olacak.. Dikiş dikmek (zihindekileri darma duman ediyor), minik objeler yapmak (ufaklığın da hoşuna gider. Çoraptan bebek, örgüden bez oyuncak gibi), balkon dizaynı yapıp kendinize çok keyifli bir okuma ya da çiçek köşesi oluşturmak ve tabii çiçekler yetiştirip kitaplar almak. Eski çeyizlerden panolar yapmak. Yeni bir dil öğrenmeye başlamak. Pandemiden sonrası için hobi kursları, yoga grupları, korolar araştırıp planlar yapmak... gibi gibi. Biliyorum çok domestik öneriler oldu ama evde bunlar vb olabiliyor . Ve bolca romantik komedi izleyin. Sevdiğiniz müzikleri dinleyin. Yaşananların üstüne iyi gelen minik anlar yaratıyor insan bunlarla kendine..
Evet size ait bir köşe. Ama öyle bir günde iki eşya evirip çevirmeyle değil. Dediğim gibi çiçeklerle dolu, çok sevdiğiniz minik objelerle, yeni alacağınız bir iki figürler, duvara asılmış çok mutlu bir foto veya şirin bir tabloyla... Bir kahve içimi sürede bile size huzur verecek, kitap okuyacağınız müzik dinleyeceğiniz keyifli bir köşeCevabınız gayet iyi sıkıntı yok fakat benim işten vaktim yok desem yeri bu yüzden sanırım çok bunalıyorum. Eve gidince yemek ye uyu oluyor sabah gene iş el becerim yok dikiş dikmek vs yapamıyorum çabuk sıkılıyorum. Ve sanırım arkadaş diyebileceğim güvendiğim kimse olmayışı da bunu etkiliyor. Ama kendine bir köşe yapma fikri aklımda olacak fırsat bulunca yapacağım. Kış insanı değilim bunaltıyor beni sanırım. Pandemi de etkiledi.
Aynen çok Haklısınız bende bu şekilde düşünüyorum ama işte insan oğlu arada karamsarlaşıyorum iş ev monotonluğu cn sıkıyor hayatın telaşesi falan da var her insan gibiPandemi hepimizi bunalttı o konuda haklısınız Ama hayat bu malum, içinde böyle umulmadık süreçler olabiliyor. Önemli olan olabildiğince uyum sağlayarak sağlıkla atlatabilmek. Ve ne kadar yoğun olursanız olun kendinizi iyi, özel, değerli hissettirecek bir şeyler mutlaka yapın kendinize. Özel bir köşe yapmak bunun başlangıcı olsun mesela. Aylarca da sürse minik minik uğraşın ki sizi yansıtan size özel bir keyif olsun. Sonrasını o ortamda düşünürsünüz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?