şimdi annemle mi; yoksa babamla mı konuşmalıyım, çok kararsızım:( ???

ballilokmatatlisi

odurbenımaşkım
Kayıtlı Üye
9 Şubat 2012
1.121
34
68
Samsun
merhaba kızlar...bu haftalarda çok düşünceli ve tedirgin günler yaşıyorum. 6 aylık ilişkim var ve artık adını koymak istiyoruz.erkek arkadaşım ve ailesi bu konuda çok sabırsız, benden gelecek olan evet cevabını bekliyorlar alsalar o gün kapıdalar o derece.bende sevgili olm aktan çıkıp artık ciddi olduğumu bununda ciddi bi ismi olmasını istiyorum.ağolsun sevgilim sen ne zaman hazır olursan, ailenle konuşursan biz de o an hazırız diyor.ama benim sıkıntım şu, annem ilişkimi biliyor, ciddi olduğumuzu da belirttim tabi açık açık değil çünkü annem le konuşulmöuyor.babamla daha arkadaş gibiyiz herşeyi konuşuyoruz.ablam da abimde ilişkimi biliyor.nişan istediğimizide.ama babamdan çok annemden çekiniyorum.böyle şeyleri kızlar önce anneleriyle paylaşırlar.annelerde gidip babalarla konuşurlar.ama bizde öyle değil annem daha soğuk duruyor off:( ben 22 erkek arkadaşım da 29 yaşında.bn evin en küçüğüyüm.babam da hala beni küçük kızım diye sever....böyle bişeye hazırlar mı değiller mi kestiremiyorum.annemle konuşamıyorum.babamla da uygun düşmüyor nolur tecrübeleriniz varsa yazın, şu an zamanı değilse ters tepmesinden korkuyorum...aslında olumsuz tepki verecek bir durum da söz konusu değil ama abim evlenmedi henüz, bende evin en küçüğü olmam...söylemem lazım bir yerden başlamak lazım ama nasıl??? :(:26:
 
Ben direkt babamla konuşmuştum canım aldım karşıma iki arkadaş gibi konuştum. Karşı çıktı ilk başta ilk çocuk olmanın dezavantajları ama sonra tamam gelsin tanışalım dedi. Gerçi annem biliyordu görüştüğümü ama babamın benden duymasını istemiştim. Bizim ilişkimiz biraz farklı babamla. Babam bana düşkündür bende babama..
 
Canım ozaman bana kalırsa önce ablanla konuş. Kararını, ne istediğini ve annenle rahat konuşamadığın belirt. Belki annenle gider o konuşur. Yada ikiniz annenin karşısına geçip ablanın desteğiyle konuşursun..
 

canım ablamın abimin haberleri var.benim ablamın evliliği problemli olmuştu, uzak şehir diye kabul etmemişti, tabi bunu karşı çıkan kişi yine annnem di:( babam da anneme uyuyor hep.aslında babam daha yufka yüreklidir anlayışldır bize kararlarımıza.ablam konuşursa annem konuyu kendi konusuna getirecek daha kötü olucak eminim.
 
Böyle durumlar da ablalar işe yarar

Ablanla konuş o da babana söylesin :)

Hepiniz aynı ortamda olun

Abin ve annen de desteklesin

ya öyle ki aynı ortamda olamıyoruz biz ailemle.annem köyde şu aralar ev yaptırıyoruz inşaat falan babamda raporlu oda köyde.ben çalışıyorum merkezden gidip geliyorum.abimse yarın askere gidiyor kısa dönem, karışıkkkkkk....yani yanlız kalamyı bırakın birbirimizi zor görüyoruz.sülale de bizde kalabalık, hiç boş kalmıyor evimiz.
 
Ben de ilk çocuktum ccanım emin ol aile alışmamış oluyor ilk zorluğu ben yaşadım eminim ki kız kardeşim o kadar zorluk çekmeyecek çünkü babam o duyguyu ilk defa benle yaşadı ve kız kardeşimde o kadar zorluk çekmeyecek.
 
Ben de ilk çocuktum ccanım emin ol aile alışmamış oluyor ilk zorluğu ben yaşadım eminim ki kız kardeşim o kadar zorluk çekmeyecek çünkü babam o duyguyu ilk defa benle yaşadı ve kız kardeşimde o kadar zorluk çekmeyecek.

:( ben neden huzursuzum ya, ciddi adım atabileceğimi düşünmüyolar bence.yani annem daha var diye düşünecektir..
 
Back
X