Şu an kendimi patlayacakmış gibi hissediyorum, o kadar salak bir insanım ki ...
Aynı yerde çalıştığımız erkek arkadaşımla aylardır süren itişip kakışmalar tartışmalar bugün artık seni istemiyorumlara gelip dayandı. Sabahtan beri bana yüz vermeyince gel konuşalım böyle olmuyor, bitecekse bitsin yoksa düzeltmeye çalışalım dedim. Konuşulacak bir şey yok dedi. Dayanamadım yanına gittim. Ben böyle olsun istemiyorum, neden böyle olduk biz dedim. Senin yüzünden dedi. Şimdi gitsem , bi daha konuşmasam senle hiç üzülmeyecek misin dedim. Hayır, üzülmeyeceğim dedi. Emin misin yapma böyle dedim. Sen kafanda kurmuşsun zaten, ben ne söylesem olmayacak, illa ya süper iyi olalım istiyorsun ya da tamamen bitsin gitsin. Moduna göre birini seçiyorsun, İşim var benim, senle uğraşamayacağım ( ben o arada ağlamaya başladım tabi) dedi ve gitti. Biliyorum, ben kolay biri değilim, çok uğraştırdım onu.Çok kahrımı çekti , tam ben bir şeyleri değiştireceğim şurada bu kez o umursamaz, gidersen ben bir şey kaybetmem havasına büründü.
Peki ben şimdi ne yapacağım? Beni kaybetmekten korkmuyor artık, üzülmüş olmam bile değiştirmeyecek artık bir şeyleri ? Hani aynı ortamda iş yaptığımız için laf atıyor ama o kadar. Aynı araç ile işe gidip geliyoruz birkaç kişi ile beraber. Onlarla nasıl şen şakrak, benim üzülüyor olmam umrunda bile değil. Yemekleri aynı yerde yiyoruz, tüm gün beraberiz. Benim şimdi ne yapmam gerekiyor? Uzak durabileceğim hiçbir yer yok.
Aynı yerde çalıştığımız erkek arkadaşımla aylardır süren itişip kakışmalar tartışmalar bugün artık seni istemiyorumlara gelip dayandı. Sabahtan beri bana yüz vermeyince gel konuşalım böyle olmuyor, bitecekse bitsin yoksa düzeltmeye çalışalım dedim. Konuşulacak bir şey yok dedi. Dayanamadım yanına gittim. Ben böyle olsun istemiyorum, neden böyle olduk biz dedim. Senin yüzünden dedi. Şimdi gitsem , bi daha konuşmasam senle hiç üzülmeyecek misin dedim. Hayır, üzülmeyeceğim dedi. Emin misin yapma böyle dedim. Sen kafanda kurmuşsun zaten, ben ne söylesem olmayacak, illa ya süper iyi olalım istiyorsun ya da tamamen bitsin gitsin. Moduna göre birini seçiyorsun, İşim var benim, senle uğraşamayacağım ( ben o arada ağlamaya başladım tabi) dedi ve gitti. Biliyorum, ben kolay biri değilim, çok uğraştırdım onu.Çok kahrımı çekti , tam ben bir şeyleri değiştireceğim şurada bu kez o umursamaz, gidersen ben bir şey kaybetmem havasına büründü.
Peki ben şimdi ne yapacağım? Beni kaybetmekten korkmuyor artık, üzülmüş olmam bile değiştirmeyecek artık bir şeyleri ? Hani aynı ortamda iş yaptığımız için laf atıyor ama o kadar. Aynı araç ile işe gidip geliyoruz birkaç kişi ile beraber. Onlarla nasıl şen şakrak, benim üzülüyor olmam umrunda bile değil. Yemekleri aynı yerde yiyoruz, tüm gün beraberiz. Benim şimdi ne yapmam gerekiyor? Uzak durabileceğim hiçbir yer yok.
