simdiki çocuklar....

fiona16

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
11 Eylül 2011
442
323
158
Bir eğitimci olarak şimdiden yıllar sonrasını düşündüğümden büyük endişe duyuyorum. Evet herkesin çocuğu çok kıymetlidir, eşsiz ve özeldir. Ama ebeveynler olarak çocuğunu şımartarak, her istediğini kabul ederek, sürekli poh pohlayarak yetiştirmek o çocuk için ailenin bilmeden verdiği en büyük zarardır. Örneğin bir oyun oynarken çocuk oyunun bir oyun oldugunu kabul etmeli, kaybetmeyi de bilmeli, her zaman kazanan olmasa da durumu kabullenebilmeli. Biz de böyle miydik bilmem ama şimdiki çocuklar paylaşmayı bilmiyor, hep ben diyor, egolar en üst seviyede geziyor. Durum böyle olunca da çocukta gelişmesi istenen güzel vasıflar bir türlü gelişmiyor. Bu çocuklar bizim elimize belli bir önceki yaşantıyla geliyorlar ve aile yaşantılarını muhakkak sınıfa taşıyorlar.bir öğretmen olarak da bencil, egosu yüksek ve paylaşmayı bilmeyen çocukların sınıfta da sıkıntı yaşadıklarını görüyorum.
Bir dert değil belki ama bir rahatsızlık bu…Lütfen anne babalar olarak çocuklarımıza “yok”u “hayır”ı “paylaşmayı” “hep ben dememeyi” de öğretmeliyiz.bazen kaybedebileceğini de her zaman kazanan olamayacıgını da küçük yaşlarda öğretmeliyiz ki yaşamın bütününde zorluk çekmesin …
Saygılarımla…
 
kesinlikle katılıyorum.
şimdiki aileler çocuğu özgüvenli yetiştirmek adı altında şımarttıkça şımartıyor.
hepsi de büyümüş de küçülmüş tipler oluveriyolar çok itici.
hiç çocuk gibi gelmiyolar bana.
çocuk demek biraz saflık masumiyet demek, şimdikiler şeytana pabucunu ters giydirir maşallah.
bi misafirliğe geliyolar ortalığı kırıp döküyolar anaları boş boş bakıyolar bebeye bi ağzını açıp da yapma desene be kadın.
ama yok demiyolar.
ben anlamıyorum yani beni ailem hiçbi zaman şakır şakır dövmedi bi iki terlik bi iki tokat.
gerektiğinde yapma etme hayır dedi.
biz dünyanın en aşağılık kompleksli sorunlu insanları mı olduk?
nedir bu şımarıklık bu kadar.
bişeye hayır dendiği an yerlere yatıp zırlamalar bağırmalar.
ay çok edepsizler ya ben de korkuyorum valla.
ama biraz büyüsünler hayatın evde sandıkları gibi olmadığını
her istediklerinin olmayacağını hayatın ne kadar zor olduğunu nası olsa görecekler.
 
80 li yılları bi daha yaşama şansım olsa,şu andaki sonsuz huzurumu bile bırakıp gitmeye hazırım...
Eskidendi o saygılar,o aileden büyüklerimizden korkmalar,çekinmeler...
 
Düşüncelerine kısmen katılıyorum ama,çocukların geçmişteki yaşantı yapısıyla büyütülmesine de karşıyım.Her geçen yıl dünya daha acımasızlaşıyor.Artık eski yokluklar yok.Teknoloji hızla ilerliyor.Çocuğu yok a alıştırmak yerine kazanmaya alıştırmalı.Yani yok u var etmeye.Günümğze adapte ederek,sadece saf masum,yokluğu bilen çocuklardan ziyade,biraz hırsları hedefleri olan biraz kendi ayakları üzerinde durabilecek gçlü çocuklar yetiştirmeliyiz.Çocuklar aç gözlü olup fazlasını da istemesin ama yokluğa da alışmasınlar,Yokluğu bilmeyecek tatmayacak kadar başarıya endekslesinler kendilerini.
 
Valla hangisi doğru bilmiyorum ama genelde küçük çocukların katıldığı etkinliklerde bir kazanan olmamasına dikkat eden kurumlar da var. Tüm katılımcılara ödüller verilen. Sırf yarışmanın tadını alsınlar, önemli olanın kazanmak değil de bir şeyler paylaşmak o oyunu oynamak olduğunu görsünler diye.
Ama tabi çocuğun belli kurallara uyum sağlaması önemli. Hayırdan anlaması.
 
size katılıyorum. inşALLAH Allah nasip ederse bir yavru bana, onu en iyi şekilde yetiştirmeye çaba göstereceğim. müsrif olmayan, elindekilerin kıymetini bilen, doğaya,çevreye duyarlı, insanlara karşı kibar, yokluğun ne demek olduğunu bilen bir çocuk... rabbim nasip eder inşALLAH
 
Back
X