Sınır, özgüven, tekrarlayan hatalar

Beni anlattınız sanki… Yaşım 28. Çok iyi giden eğitim, iş, arkadaşlık hayatım maalesef aşk ve evlilik konusunda aynı değil. Ve ben de bu sebeplerden kaynaklandığını düşünüyorum.
En azından iş, arkadaşlık hayatı yolundaymis desem çok mu sinir bozucu yorum olur. benim şu ara diğer konularda böyle yolunda değilmiş gibi olunca bu açıdan baktım. :)

Sizin açtığınız konuyu biliyorum. Karşınıza kendinize denk insan çıkar ve mutlu olursunuz umarım.
 
kendi adıma konuşuyorum sevgilimi çok seviyorum. Borderliner olduğum için tabii ki bu bahane değil ilişkilerimde karşı tarafa çok fazla eziyet ediyorum ve bunu sevgilimle astım. şuan bana kötü yorumlar gelecek ama ben eskiden ilişki konusunda çok sıkıntılıydım. Sevgilimden önce çok ama çok kötü ilişkilerim vardı. 40 yaşında adamla da oldum 48 yaşındaki adamla da. Sevgili durumu olunca da resmen zulüm ediyorum. Şiddet uyguluyordum ve bu şiddet gibi gelmiyordu asla. küfür ediyordum kavga esnasında tırnaklarımla karşımdakine saldırıyordum. Sevgilimle bir gün böyle tartışma yaşarken kolunu tırnağımla deştim öfkemi asla kontrol eden biri değildim. Sonra o an durdum dedim ki ben ne yapıyorum?? ben nasıl böyle bir şeyi yapabilirim. Oturup ağladım günlerce kolunu öptüm sevgilim sorun yok dese bile o kadar dert oldu ki. Ailemden şiddet görmedim en azından hatırladığım kadarıyla babam sadece bir kez tokat attı. Onda da ona ağza alınmayacak hakaretler etmiştim benden 3 yaş büyük sevgilisi olduğu için. Kendimi bi an anne olarak düşündüm o zamanlar yeni hala olmuştum ve bebekleri çok seviyorum zaten. Ben anne olsaydım karşımda çocuğum olsaydı nasıl olacak diye düşündüm. Ya da tersi olsaydı o bana siddet göstermiş olsaydı ne olacaktı dedim. Sevgilim gerçekten beni çok ama çok olumlu anlamda değiştirdi. Eskiden ilişkilerimde sadakatim yoktu karakter olarak berbattım. aşksal dışında diğer ilişkilerim iyidir insanlar beni çok sever. Sonra kendimi çok değiştirdim tedavime başladım beni insanlar ne zaman görse enerjin ne kadar olumlu ne kadar iyi pozitifsin diyor. Hatta kv adayım bile bana senin bu kadar takıntılı olduğunu ben hiç farketmedim ne kadar güler yüzlü anlayışlı biri diye çok sebinmistim dedi. Şimdi düşünüyorum ve annesinin hareketlerinin suçunu ona atamam diye düşünüyorum. Ayrılsak da yalnız kalacağımı düşünmüyorum çünkü istesem de kalamıyorum. Tekrardan birini tanı güven sev çok yorucu geliyor. yenisinin annesinin iyi olacağı ne malum diyorum kendime. Ve gençken sevilip sevmek ailemi kurmak istiyorum 30 yaşında sırf hadi yaşım geldi birini bulup evleneyim demek istemiyorum
 
kendi adıma konuşuyorum sevgilimi çok seviyorum. Borderliner olduğum için tabii ki bu bahane değil ilişkilerimde karşı tarafa çok fazla eziyet ediyorum ve bunu sevgilimle astım. şuan bana kötü yorumlar gelecek ama ben eskiden ilişki konusunda çok sıkıntılıydım. Sevgilimden önce çok ama çok kötü ilişkilerim vardı. 40 yaşında adamla da oldum 48 yaşındaki adamla da. Sevgili durumu olunca da resmen zulüm ediyorum. Şiddet uyguluyordum ve bu şiddet gibi gelmiyordu asla. küfür ediyordum kavga esnasında tırnaklarımla karşımdakine saldırıyordum. Sevgilimle bir gün böyle tartışma yaşarken kolunu tırnağımla deştim öfkemi asla kontrol eden biri değildim. Sonra o an durdum dedim ki ben ne yapıyorum?? ben nasıl böyle bir şeyi yapabilirim. Oturup ağladım günlerce kolunu öptüm sevgilim sorun yok dese bile o kadar dert oldu ki. Ailemden şiddet görmedim en azından hatırladığım kadarıyla babam sadece bir kez tokat attı. Onda da ona ağza alınmayacak hakaretler etmiştim benden 3 yaş büyük sevgilisi olduğu için. Kendimi bi an anne olarak düşündüm o zamanlar yeni hala olmuştum ve bebekleri çok seviyorum zaten. Ben anne olsaydım karşımda çocuğum olsaydı nasıl olacak diye düşündüm. Ya da tersi olsaydı o bana siddet göstermiş olsaydı ne olacaktı dedim. Sevgilim gerçekten beni çok ama çok olumlu anlamda değiştirdi. Eskiden ilişkilerimde sadakatim yoktu karakter olarak berbattım. aşksal dışında diğer ilişkilerim iyidir insanlar beni çok sever. Sonra kendimi çok değiştirdim tedavime başladım beni insanlar ne zaman görse enerjin ne kadar olumlu ne kadar iyi pozitifsin diyor. Hatta kv adayım bile bana senin bu kadar takıntılı olduğunu ben hiç farketmedim ne kadar güler yüzlü anlayışlı biri diye çok sebinmistim dedi. Şimdi düşünüyorum ve annesinin hareketlerinin suçunu ona atamam diye düşünüyorum. Ayrılsak da yalnız kalacağımı düşünmüyorum çünkü istesem de kalamıyorum. Tekrardan birini tanı güven sev çok yorucu geliyor. yenisinin annesinin iyi olacağı ne malum diyorum kendime
Annenizle babanız ayrıldı mı?Ayrılar mı?
 
En azından iş, arkadaşlık hayatı yolundaymis desem çok mu sinir bozucu yorum olur. benim şu ara diğer konularda böyle yolunda değilmiş gibi olunca bu açıdan baktım. :)

Sizin açtığınız konuyu biliyorum. Karşınıza kendinize denk insan çıkar ve mutlu olursunuz umarım.
Yani yolunda evet ama diğer anlamda hep bir eksik hissediyorum. Sevgi büyük bir motive kaynağıdır. O olmayınca…
Evet, yeni nişan attım. Buldum dediğim kişi yanlış kişi çıktı. Büyük bir hayal kırıklığı. Bunu atlatmak da kolay değil. Amin bu arada teşekkür ederim, hepimiz inşallah 🧡
 
Annenizle babanız ayrıldı mı?Ayrılar mı?
o dönem ben üni için farklı bir şehire gitmiştim. sonra annemin de psikolojisi iyi değil intihara meyilli birisi daha önce çok denedi bileklerini mi kesmedi ilaçlar mı içmedi. Sonra öğrenince daha çok annem değil ben kavga ettim babamla daha önce de aldattığı biliyordum ama o an malesef ki çok daha kötü şeylerini gördüm babam annemi ikna etmeye çalışıyordu hep. Sonra ayrıldılar ben de okulumu bıraktım annemin yanına geldim. Annem kardeşimi bana bıraktı ki 19 yaşındaydım farklı bir şehire taşındı. pandemi geldi geri döndü. o ara babam felç geçirdi ben babamla barıştım. dava açtılar ama geri döndüler annem de affetti. Şuan hala var mı ilişkisi bilmiyorum artık babamı kontrol etmiyorum. Zaten annem ve babam 2 kere evlendi daha önce de boşandılar ama geri barıştılar. artık ikisini de saldım
 
Benim üniversitede aldığım terapi ve isyerinde yaşadığım 2 olay çok etkili olmuştu. Olaylar beni çok rahatsız ederse tamamen o noktada bırakıp odagimi değiştirebiliyorum
İş yerinde de 2 olayda benim dışımda gelişmişti tepki versem çok daha zora düşecektim
Günlerce sabaha kadar ağlayıp sıfırdan başlar ise gider sadece çalışırdım. O tepkisizlige alışmam olayların geldiği nokta beni çok geliştirdi. Ya anında ben bundan rahatsız oldum derim hayatımda herhangi önemi olmayan bazı insanlara dur demeyi bilirim birsey gerekli ise mutlaka hakkı ile olur ve karşımdakinin içine sindiririm artık herkes alıştı eşimin ailesi mesela neyi yapacağımı neyden hoşlanmadığımi çok iyi anladı. Birde karşıdakini salak yerine koymaya çalışanlardan nefret ederim anında kapi dışarı olur. Kavga etmem ama neleri kaybettiğini görür ve kendini toparlar.
Bazende ne yaparsanız yapın karşıdaki sadece kötüdür öylesini anlar anlamaz oracıkta bırakmak lazım
Hayat son 1 ayda bana çok kısa olduğunu öğretti. Artık iyilikte yarisirim ama kötülüğe asla sessiz kalmam
Meğer 1 ay önce çok cesur çok cesaretliymisim iyi yaşamayı mutlu etmeyi erteleme cesaretim varmis
Mesafe derken pat diye sevdiklerimi kaybetmek keşkelerle yaşamak varmış.
 
o dönem ben üni için farklı bir şehire gitmiştim. sonra annemin de psikolojisi iyi değil intihara meyilli birisi daha önce çok denedi bileklerini mi kesmedi ilaçlar mı içmedi. Sonra öğrenince daha çok annem değil ben kavga ettim babamla daha önce de aldattığı biliyordum ama o an malesef ki çok daha kötü şeylerini gördüm babam annemi ikna etmeye çalışıyordu hep. Sonra ayrıldılar ben de okulumu bıraktım annemin yanına geldim. Annem kardeşimi bana bıraktı ki 19 yaşındaydım farklı bir şehire taşındı. pandemi geldi geri döndü. o ara babam felç geçirdi ben babamla barıştım. dava açtılar ama geri döndüler annem de affetti. Şuan hala var mı ilişkisi bilmiyorum artık babamı kontrol etmiyorum. Zaten annem ve babam 2 kere evlendi daha önce de boşandılar ama geri barıştılar. artık ikisini de saldım
Sanki annenizin psikolojisini de babanız bozmuş gibi.Çok zor şeyler yaşamışsınız.Geçmiş olsun.
 
Sizin yazdığınız,benim gördüğüm ilişkileri bitirmede çoğu kişi zorlanıyor.Ve bazıların ilişki bitince çektiği derin acılar.Belki ben anlayamıyorum.En ufak sevgi kırıntısına bel bağlamalar,olmayacak şeyi oldurmaya çalışmalar çok fazla geliyor bana.Sadece niye körü körüne bağlanıyorlar onu çözemiyorum.Kadınlarımızın da sevgi algısı bozuk Belki hayat tecrübeleri yoktur.Ölümden başka her şeye çare var aslında.
Sınırlar konusuna katılıyorum.Biraz asi ve özgür ruhlu olmak gerekiyor belki de.
Hayat değil de ilişki tecrübesi. Bu ilişkiden ilişkiye koşmak anlamında değil. Flört kültürü yok.Aileler de müsade etmiyor konu kızları olunca. Ya yok ya hemen yarimsin modu. Ben bir erkekten ne bekliyorum diye düşünen olmuyor. Konularda da boyle. Birbirimizi çok seviyoruz savunması çok konuda geçiyor. Sevginin kavram olarak içi boş. Cinsel çekimi sevgi olarak adlandırmak belki de.
 
Hayat değil de ilişki tecrübesi. Bu ilişkiden ilişkiye koşmak anlamında değil. Flört kültürü yok.Aileler de müsade etmiyor konu kızları olunca. Ya yok ya hemen yarimsin modu. Ben bir erkekten ne bekliyorum diye düşünen olmuyor. Konularda da boyle. Birbirimizi çok seviyoruz savunması çok konuda geçiyor. Sevginin kavram olarak içi boş. Cinsel çekimi sevgi olarak adlandırmak belki de.
Mesela şiddet gösteren adam nasıl sevilir ki?İnsan celladını sever mi?
 
Mesela şiddet gösteren adam nasıl sevilir ki?İnsan celladını sever mi?
Fiziksel şiddetin yanında psikolojik şiddet daha çok uygulanıyor. Ve çoğu kişi bunun şiddet olduğunun farkında değil. Farkında olsa da karşı gelecek gücü kendilerinde bulamıyorlar. Çünkü yalnızlık ve sevgi açlığı onlara korkutucu geliyor.
 
Sanki annenizin psikolojisini de babanız bozmuş gibi.Çok zor şeyler yaşamışsınız.Geçmiş olsun.
yok annem eskiden de öyleymiş. Lisede de durup dururken anneannemi kendimi çatıdan atacağım diye tehdit edermiş. Bizim ailede deli kadınlar da oldukça fazla. Annemin ailesine intihar geçmişi var. ama babamın da etkisi oldukça fazla. babamla konuşunca hep annemin sıkıntılı olduğunu onu bu yola onun ittiğini anlatıyor. Annemin sürekli sorun çıkardığını durup dururken kavga ettiğini ona asla huzur vermediğini. Babamın ikinci eşi annem birinci eşi gece aniden kalp krizi gecirip vefat etmiş abim bebekken. Annem sürekli kendine o kadını dert edindi ve babama durup dururken hep sen o kadını öldürdün diyerek canını yakarmış. Abimle annemi aynı evde tutmanjn bile onu huzursuz ettiğini anlatıyor. Abime sorsan annem mükemmel bir anne. Ben bebekken de ağladığım için bana vurduğunu görmüş mesela. diyorum baba bunlar senin aldatman için bahane değil. Babam da az biri değil ama işte. iki deli birleşip ömür boyu yükünü çekecek 2 tane çocuk dünyaya getirdi. Ben de artık daha sağlıklı ilişkiler kurmaya çalışıyorum En azından babamın annemin faturasını kendime kesmiyorum şükür 22 yaşında döndüm 🤣
 
Fiziksel şiddetin yanında psikolojik şiddet daha çok uygulanıyor. Ve çoğu kişi bunun şiddet olduğunun farkında değil. Farkında olsa da karşı gelecek gücü kendilerinde bulamıyorlar. Çünkü yalnızlık ve sevgi açlığı onlara korkutucu geliyor.
zaten bence ülkecek sevgi açlığı çekiyoruz çünkü kimse sevgisini belli etmiyor.
 
yok annem eskiden de öyleymiş. Lisede de durup dururken anneannemi kendimi çatıdan atacağım diye tehdit edermiş. ama babamın da etkisi oldukça fazla. babamla konuşunca hep annemin sıkıntılı olduğunu onu bu yola onun ittiğini anlatıyor. Annemin sürekli sorun çıkardığını durup dururken kavga ettiğini ona asla huzur vermediğini. Babamın ikinci eşi annem birinci eşi gece aniden kalp krizi gecirip vefat etmiş abim bebekken. Annem sürekli kendine o kadını dert edindi ve babama durup dururken hep sen o kadını öldürdün diyerek canını yakarmış. Abimle annemi aynı evde tutmanjn bile onu huzursuz ettiğini anlatıyor. Abime sorsan annem mükemmel bir anne. Ben bebekken de ağladığım için bana vurduğunu görmüş mesela. diyorum baba bunlar senin aldatman için bahane değil. Babam da az biri değil ama işte. iki deli birleşip ömür boyu yükünü çekecek 2 tane çocuk dünyaya getirdi. Ben de artık daha sağlıklı ilişkiler kurmaya çalışıyorum En azından babamın annemin faturasını kendime kesmiyorum şükür 21 yaşında döndüm 🤣
Sizinki kadar çetrefilli, toksik ailelerde bence çok uzun psikiyatrik tedavi şart. Çünkü baştan anne, baba algısı yanlış. Umarım travmalarinizdan ozgurlesirsiniz.
 
Sizinki kadar çetrefilli, toksik ailelerde bence çok uzun psikiyatrik tedavi şart. Çünkü baştan anne, baba algısı yanlış. Umarım travmalarinizdan ozgurlesirsiniz.
Annem zaten sürekli tedavi görüyor yatılı tedavi bile gördü. Ama artık ben hiçbir şey demiyorum. Babama da sorunun o olduğunu kabul ettiremiyorum. Benim kardeşime sorsan mükemmel bir ailesi var. Travma olarak bakmaktan vazgeçtim. İnsan bazen aşmayı öğrenmeli ve artık aştığımı düşünüyorum
 
Fiziksel şiddetin yanında psikolojik şiddet daha çok uygulanıyor. Ve çoğu kişi bunun şiddet olduğunun farkında değil. Farkında olsa da karşı gelecek gücü kendilerinde bulamıyorlar. Çünkü yalnızlık ve sevgi açlığı onlara korkutucu geliyor.
İyi de fiziksel,psikolojik şiddet gösteren adam sizi sevmiyor demektir.O tarz bir adam sevgi açlığını kapatamaz ki.
Orda geçmişe tutunma var. Bir de kim totosundan uydurduysa yuvayı dişi kuş yapar manyağı var. Kurtarıcı rolü o adamı kurtaracak.
Anlıyorum şu emek verdim olayı var.Herkesin kurtarıcısı kendisi aslında.
 
Fiziksel şiddetin yanında psikolojik şiddet daha çok uygulanıyor. Ve çoğu kişi bunun şiddet olduğunun farkında değil. Farkında olsa da karşı gelecek gücü kendilerinde bulamıyorlar. Çünkü yalnızlık ve sevgi açlığı onlara korkutucu geliyor.
Evlenme hevesi, iyi günleri düşünme, çevrenin ne varki bunda tavrı... Psikolojik şiddeti ben de yaşadım. Veeee buna ayilmam eğitimli, çevresindeki olayları hemen anlayan biri olmama rağmen çok geç oldu.
 
Annem zaten sürekli tedavi görüyor yatılı tedavi bile gördü. Ama artık ben hiçbir şey demiyorum. Babama da sorunun o olduğunu kabul ettiremiyorum. Benim kardeşime sorsan mükemmel bir ailesi var. Travma olarak bakmaktan vazgeçtim. İnsan bazen aşmayı öğrenmeli ve artık aştığımı düşünüyorum
Abinizle annenizin arası nasıl?
 
Hiç toksik ilişkilere tutunan insan olmadım ya, benim canım kendimi üzen bir şey olunca bırakıp gidesim geliyor hemen. Bu iş olur , aşk olur, dost olur...
Son sevgilim dünyanın en ponçik insanıydı, ben fotoğrafları bastırıyorum diye çektiği fotoğraflarımi bana atmadan önce iki saat arkadan insanları silmekle uğrasir, ışık mışık ayarlardi. Her hareketi jestlerle ,inceliklerle doluydu, gitarla şarkılar çalıp video atar, mektuplar yazar, anilarimizi çizgi kitap haline getirirdi
Vs vs vs.
Adami yerlere göklere sigdiramam. Ama sonra ona hiç yakıştıramadıgim bir şey yaptı, ben tepkisiz kalınca o da tepkisiz kaldı, beni resmen ghostingledi 👻
Üç hafta kadar elimde telefon devamlı mesaj gelmiş mi diye bakıp her fırsatta posta kutusunu açmaktan mala döndüm. Sonra dedim ki kendime; "senin uzulecegini bildiği halde boyle tepkisiz kalabilen insandan mi mesaj bekliyorsun? Demek ki sandığın kadar iyi biri değilmiş"
Sonra her yerlerden engelledim:)
Neredeyse üç aydır konuşmuyoruz.
Yine tabii ki arasıra posta kutuma bakıyorum bir şey yazmış mi diye,yalan yok. Ama beni sallamayani ben hiç sallamam.
Bence konuya çözüm burada.
Ben, bana değer veren insanların beni uzebilecegine ihtimal vermiyorum..uzuldugum zaman da 'demek bana verdiği değer buymuş' diyorum,hayatımdan çıkartmak çok kolay oluyor.
Yalın'in "titrerim kendi ustume,benden değerli değilsin" şarkısını tüm ergenligim boyunca söylemiş olmamın etkisi var mı bu durumda bilmiyorum ama kimsenin benim canım kendimi üzmeye değecek kadar önemli olduğunu düşünmüyorum :KK36:
 
İyi de fiziksel,psikolojik şiddet gösteren adam sizi sevmiyor demektir.O tarz bir adam sevgi açlığını kapatamaz ki.

Anlıyorum şu emek verdim olayı var.Herkesin kurtarıcısı kendisi aslında.
Kapatamaz tabii. Hatta daha büyük travmalara sebep olur. O yüzden kurtulup yalnızlığa dönmek gerekiyor.
 
Back
X