Aramızda 2 yaş fark olan yeğenimle(ablamın kızı) oturuyorduk, elime bi pastanenin kataloğu geçti, ona göz atıyordum ve sevdiğim bi tatlıyı gösterdim.. O da ayy ben hiç sevmem dedi, bütün ömrümüzü beraber geçirdik ve bulduğu yerde hiç affetmeyeceği bi tatlıdır, hatta benden daha çok sever.. Ne yapmaya çalıştığını anlamıyorum.. Tavuk yiyelim desek ay hiç sevmem, balık yiyelim desek hiç sevmem.. Alakası yok gayet sömürüyo yapılınca.. İnsan niye tutarsızca davranır böyle? Artık tahammül edemez hale geldim.. Aldığım 3 kuruşu kıskanır hale geldi.. Yeni giysiler aldığımda güle güle giy bile demez.. Bıktım artık.. Şu evde bi tane bile iyiliğimi isteyen yok, sözlüm olucak insan ise hayatımı daha da zorlaştırıyor. Ne yapacağımı hiç bilmiyorum.. Notlarım gayet iyi bana üniversite sınavına girme hakkını bile vermediler.. Hacettepe önlisansa gireceğime de inançları hiç yok. Umudumu kırılıyorlar sürekli.. Dgs düşündüğümden yeğenime bahsediyorum gülerek dinliyo beni. Kime sığınacağımı çok şaşırdım.