Sinirlenince eşyalara ve kendine zarar vermek

Bremenmizikacisi

Arılar bal yapmaya bayılırlar
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
18 Nisan 2017
3.473
7.695
108
Merhaba hanımlar bir çoğunuz biliyor ki ailemle görüşmüyorum uzun süredir. Burada anlatmadım ama son bir aydır falan annemle telefonda kısa kısa konuşuyoruz ama bu konuşmalarda bile beni sinir krizine sokuyor. Alakalı alakasız çok bir hakkı varmış gibi hayatımla ilgili aptal aptal yorumlar yapıyor. Eski erkek arkadaşımla ilgili, paramla ilgili, okulla ilgili, derslerle ilgili. Mesela geçen ay bi konuştuğumuzda dışarı çıkacaktım erkek arkadaşımla ondan koca olmaz o ne öyle içmeye mi çıkıyosunuz her gece bok içsin zıkkım içsin gibi kendine düşmeyen yorumlar yapıyor veya erkek arkadaşımdan ayrıldığım için ağlıyordum boşver ağlama sen onun için ağlarsın o başkasını bulut gibi aşırı gereksiz ve sinir bozucu yorumlar yapıyor. Bugün de az önce konuştuk ce telefonu kapattım kapattıktan sonra yemin ederim kendimi tokatlayasım geldi masanın üstündeki tüm kalemleri kırdım sinirden sinirlerime hakim olamıyorum bu kadının yüzsüzlüğü karşısında. Dilimi eşek arısı soksun ki bi çeyreğim olduğunu kaban almak için onu bozdurduğumu söylemiştim. Aldın mı kaban diye sordu yok dedim çeyreğin parasını naptın o zaman dedi kitaplara notlara gitti hep çarçur oldu dedim yalancı sen içkiye harcanmışsındır o herif seni alıştırdı sen artık iflah olmazsın dedi. Allahım yemin ederim kafayı yiyicem bir yıldan uzun zamandır gerçek anlamda bir başımayım aramadı sormadı şimdi yaptığı yorumlara bak. Telefonda konuşurken sakin kalmaya sesimi yükseltmemeye çalışıyorum ama onu başarabilmek için o sıra kendimi tırmalıyorum eşyaları kırıyorum bi şeyleri yırtıyorum sakin kalamıyorum. Ağız dolusu küfretsem rahatlıcam ama allah kahretsin annem olduğu için edemiyorum içimden bile geçiremiyorum. Ben bu kadını sallamamayı nasıl öğrenicem gerçekten sakin kalamıyorum nefret ediyorum iğreniyorum resmen artık ya. Uzun zamandır görüşmüyorum diye içim biraz soğumuştu hatta sempati bile duymaya başlamıştım ama yok iğreniyorum. Küfredemiyorum bağıramıyorum beddua edemiyorum annem değil sıradan bi insan yapsa yemin ederim suratına iki tane çakar rahatlarım ama yok rahatlayamıyorum. Geçen telefonda konuştuktan sonra o kadar sinirlendim ki kapattıktan sonra deli gibi kendime tokat attım üst üste suratımın bi tarafı davul gibi oldu. hakim olamıyorum kendime şu an bunları yazarken dahi ellerim titriyo dişlerimi sıkmaktan çenem ağrıyo. Bu kadın, ablam olacak o insan, babam hepsi benim bu hayattaki imtihanım ve ben bunlara tahammül edemiyorum.

Not: annesi ölenlerin başı sağ olsun kıymetini bil diyeceksiniz, bilemiyorum çünkü muhtemelen yok öyle bir kıymet söz konusu dahi değil
ana o ana diyeceklerin de ağzına sağlık ama benimki ana değil haberiniz olsun
Not2: annemle konuşurken o kadar sakin ve terbiyeli yanıtlar veriyorum ki muhtemelen ah ne güzel çocuk yetiştirmişim diye övünüyordur ama telefonu kapatınca sinirim geçene kadar ortalığı dağıtıyorum aptal aptal hareketler sergiliyorum
 
Konularınızı biliyorum az buçuk.
Anneniz bana hiçbir zaman normal izlenimi vermedi,özür dileyerek söylüyorum.Bir anne çocuğuna ne kadar kızarsa kızsın yine de aylarca yapayalnız bırakmaz çünkü.Üstelik evden gitme sebebiniz ablanızdı diye hatırlıyorum,annenizin taraf olması çok yanlıştı.
O yüzden yapacak bir şeyiniz yok ''aynen anne'' deyin geçin.Söylediklerini de çok umursamayın,belki size kendi çapında yardımcı olduğunu düşünüyordur.Görüşmeleri kısa ve seyrek yaparsınız,yeterli bence.
 
O kadar az görüşmeye çalışıyorum ki mesela aradığını öğlen görsem uyumaya yakın arıyorum ki çok yorgunum diyip kısa kesip atayım. Ama yok yok yok mutlaka yorum yapacak bir şey buluyor ya kendine. Söylediklerine zaten haklısın anne tamam anne diyorum sonrasında saatlerce sinirim geçmiyor bir türlü sakinleşemiyorum. Üstelik bu antidepresan kullanmama rağmen böyle. Bir de kullanmasam ne olur kim bilir
 
Bu kadar stres olduğunuz bir durumu neden sürekli tekrar ediyorsunuz? Aramayın, konuşmayın. O aradı açtınız diyelim, sevgilinizi anlatmayın. Para hesabı vermeyin. Eve kaçta girdiniz kaçta çıktınız haberi olmasın.

Ne olursa olsun, ruh sağlığınızı bozacak hiçbir şeyi yapmak zorunda değilsiniz. Hele ki annelik yapmayan biri için, hiç değilsiniz.
 
Durumunuza çok üzüldüm.
Bu tip sorunlarla yüzleşmek ve başetmek için kullandığımız terapi yöntemleri var.
Psikolojik olarak destek almayı düşünmez misiniz?
Sizi rahatlatır,bu tip durumlarla baş etme beceriniz artar.
 
Ben de babamla yakın zamanda çok ciddi ve uzun tartışmalar yaşadım, sinirden elimin ayağımın titrediğini biliyorum.

Yapacağınız tek şey o konuşmaları telefonu kapattığınız an beyninizden silmek. Anneniz bu ve değişmeyecek, bu lafları hep edecek. Bir kulağınızdan girsin, bir kulağınızdan çıksın. Eşyayı onu bunu kırmayın, kendinize asla zarar vermeyin değmez, telefonu kapatır kapatmaz çıkın yürüyüşe gidin, açın müzik dinleyin vs kafanızı dağıtın.
 
Sizin anneniz bi garip
He he diyip geçin.
Onun sizi anlaması mümkün değil çünkü
Ya vallahi içim acıyor artık hem aylardır kendi ayaklarımın üstünde durmak için binbir emek veriyorum hem de hala saçma sapan eleştirilere maruz kalıyorum. Artık insanların ailelerine özenmekten içim çürüdü içim
 
Psikoloğum bana sakinleşmek nefesine odaklan falan diye saçma sapan -bilmiyorum belki de başkaları için faydalı olan- öneriler veriyor. Gözlerimi kapatıyorum sadece nefes alıp verişime odaklanıyorum içimden 10a kadar saymaya başlıyorum maksimum 8e kadar gelebiliyorum sonra annemin o bet sesiyle söylediği saçmalıklar beynimde yankılanıyor. Ayrıca antidepresan kullanmama rağmen bu kadar sinirlenebilmem bana tuhaf geliyor. Hayatımda hiçkimseye bu kadar sinirlenmiyorum ya hiçkimseye
 
Sürekli soru soruyor sürekli. İlk başlarda ilk konuşmaya başladığımızda kendimi çok iyi hissetmiştim özlediğimi hissettim. Ama çookkk kısa bir zamanda bezdirdi kendinden. Sorduğu sorulara verdiğim cevaplar o kadar yüzeysel ki hatta bazen sırf sussun diye yalan söylüyorum resmen anneme söylediğim 10 şeyden 9u yalan 1i şüpheli ama kadın memnuniyetsiz ve hadsiz
 
Benim annemin eski halinin bir üst versiyonu sizin anneniz.
Ben izin vermediğim için ileri gidemedi , siz izin verdiğiniz için bu haldesiniz.
Ama sizi o kadar iyi anlıyorum ki, üstüne düşen düşmeyen her şeye aşağılayıcı yorum yapmaya bayılıyor bu giller.
Ben burada annemle iki ay hiç görüşmediğimi söylediğim için 'ama o benim annem/babam/ablam/yeğenim''ci ''her şeye rağmen kan bağı manyakları''nın hedefi olmuştum.
Hayır arkadaşım ben iki ay görüşmedim ve inan huzuru buldum, sonra baktı pabuç pahalı çünkü kimsesi yok hayatta gitmiş ağlamış birilerine, ben ne dedim ki vs diye.
İyi ki o mesafeyi zaten koruyordum ama bu şekilde davranarak engel olmuşum tamamen.
Doğurmuş olması size böyle konuşma hakkı vermez. Dünyanın en iyi annesi bile olsa.
Herkes bireydir, insandır, hakları kişiye kan bağlarına göre değişmez.
 
Tamamen hayatınızdan çıkarın.. herkes annesiyle babasıyla konuşacak diye birşey yok kendinizi düşünün bence size zarar verdiği çok aşikar.. sizi yargılamıyorum yerinizde olsam numaramı değiştirip hayatımdan çıkarırdım
 
Zaten tedavi görüyormuşsunuz.
Nefes farkındalığı bu yöntemlerden biri ve düzenli yaparsanız fayda görürsünüz.
Süreçte farklı yöntemler de kullanır psikoloğunuz.
Annenize mümkün mertebe ayrıntı vermeyin hayatınıza dair,yüzeysel konuşun ve görüşmeyi kısa tutun.
Bizi huzursuz eden insanlar aile fertlerimiz de olsa uzak durmak en iyisi.
 
Annenle meseleniz nedir bilemiyorum.

Ama benim dikkatimi ceken şu oldu ki; aranızdaki husumetin boyutu ne olursa olsun sizin tepkileriniz çok aşırı.

Belki öfke kontrolü konusunda bir doktorla görüşebilirsiniz.
 
çıkar hayatından yani haftada birkaç kez kısa kısa telefonda konuşmakla anne olacaksa hiç olmasın.

mesela ben de annemle anlaşamam, her ay hesabıma yatırdığı parayı bile tek kuruş harcamam çünkü biliyorum günü geldiğinde yüzüme vuracak ben de iade edeceğim. başta çok üzüldüm saydım sövdüm yüzüne karşı. ama şu an asla takmam onu kafama.

günde iki kez arayıp "yassy yemek yedin mi, ilaçlarını içtin mi" demekle anne oluyorsa yerim onun anneliğini.
 
Aslında annenizi cok seviyorsunuz, içten içe belli bu (kişisel görüşürüm) annenizle daha farklı bir ilişkiniz olsun istiyordunuz belli ki. Sizin de hatalarınız olanilir karsı tarafında. O kısmı bilemem elbette.Hayat bu bir sekilde böle olmus, değiştiremiyorsanız sizin istediğiniz biri gbi değilse kabullenmek zorundasınız. Öfkenize yenik düşmek sadece size zarar verir. Unutmayın Dünyadaki hiçkimse sizden daha önemli değil (sizin için)
 
Ayni benim annem hatta benimki biraz daha fazla bir asabi .
Arada argo küfürde ederdi ,hoşuna gitmedimi birşey beddua eder herkese .
Artik yaşlandi eskisi kadar değil ama halen sinir bozucu .
Ben vicdan yaptiğim için görüşüyorum .
Şimdi bana hep sevincik laflari atiyor ay kizim Allah razi olsun sende ,sen iyi ol yeter yavrum ,ben sana kiyamam.
Bu sözler beni öyle bir sinir ediyorki dişimdişimi yiyor .Patlamamak için kendimi yiyorum .
Burdan çoook uzaklara gitmeyi düşünüyorum .
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…