- 18 Nisan 2017
- 3.473
- 7.695
- 108
- Konu Sahibi Bremenmizikacisi
-
- #1
O kadar az görüşmeye çalışıyorum ki mesela aradığını öğlen görsem uyumaya yakın arıyorum ki çok yorgunum diyip kısa kesip atayım. Ama yok yok yok mutlaka yorum yapacak bir şey buluyor ya kendine. Söylediklerine zaten haklısın anne tamam anne diyorum sonrasında saatlerce sinirim geçmiyor bir türlü sakinleşemiyorum. Üstelik bu antidepresan kullanmama rağmen böyle. Bir de kullanmasam ne olur kim bilirKonularınızı biliyorum az buçuk.
Anneniz bana hiçbir zaman normal izlenimi vermedi,özür dileyerek söylüyorum.Bir anne çocuğuna ne kadar kızarsa kızsın yine de aylarca yapayalnız bırakmaz çünkü.Üstelik evden gitme sebebiniz ablanızdı diye hatırlıyorum,annenizin taraf olması çok yanlıştı.
O yüzden yapacak bir şeyiniz yok ''aynen anne'' deyin geçin.Söylediklerini de çok umursamayın,belki size kendi çapında yardımcı olduğunu düşünüyordur.Görüşmeleri kısa ve seyrek yaparsınız,yeterli bence.
Ya vallahi içim acıyor artık hem aylardır kendi ayaklarımın üstünde durmak için binbir emek veriyorum hem de hala saçma sapan eleştirilere maruz kalıyorum. Artık insanların ailelerine özenmekten içim çürüdü içimSizin anneniz bi garip
He he diyip geçin.
Onun sizi anlaması mümkün değil çünkü
Psikoloğum bana sakinleşmek nefesine odaklan falan diye saçma sapan -bilmiyorum belki de başkaları için faydalı olan- öneriler veriyor. Gözlerimi kapatıyorum sadece nefes alıp verişime odaklanıyorum içimden 10a kadar saymaya başlıyorum maksimum 8e kadar gelebiliyorum sonra annemin o bet sesiyle söylediği saçmalıklar beynimde yankılanıyor. Ayrıca antidepresan kullanmama rağmen bu kadar sinirlenebilmem bana tuhaf geliyor. Hayatımda hiçkimseye bu kadar sinirlenmiyorum ya hiçkimseyeDurumunuza çok üzüldüm.
Bu tip sorunlarla yüzleşmek ve başetmek için kullandığımız terapi yöntemleri var.
Psikolojik olarak destek almayı düşünmez misiniz?
Sizi rahatlatır,bu tip durumlarla baş etme beceriniz artar.
Değmiyor değmez ve değmeyecek biliyorum ama beynim algılamıyor bunu sanki sürekli annemin sesi kafamda yankılanıyor.Değiyor mu kendinizi paraladığınıza diye sorun...
Sürekli soru soruyor sürekli. İlk başlarda ilk konuşmaya başladığımızda kendimi çok iyi hissetmiştim özlediğimi hissettim. Ama çookkk kısa bir zamanda bezdirdi kendinden. Sorduğu sorulara verdiğim cevaplar o kadar yüzeysel ki hatta bazen sırf sussun diye yalan söylüyorum resmen anneme söylediğim 10 şeyden 9u yalan 1i şüpheli ama kadın memnuniyetsiz ve hadsizBu kadar stres olduğunuz bir durumu neden sürekli tekrar ediyorsunuz? Aramayın, konuşmayın. O aradı açtınız diyelim, sevgilinizi anlatmayın. Para hesabı vermeyin. Eve kaçta girdiniz kaçta çıktınız haberi olmasın.
Ne olursa olsun, ruh sağlığınızı bozacak hiçbir şeyi yapmak zorunda değilsiniz. Hele ki annelik yapmayan biri için, hiç değilsiniz.
Benim annemin eski halinin bir üst versiyonu sizin anneniz.Merhaba hanımlar bir çoğunuz biliyor ki ailemle görüşmüyorum uzun süredir. Burada anlatmadım ama son bir aydır falan annemle telefonda kısa kısa konuşuyoruz ama bu konuşmalarda bile beni sinir krizine sokuyor. Alakalı alakasız çok bir hakkı varmış gibi hayatımla ilgili aptal aptal yorumlar yapıyor. Eski erkek arkadaşımla ilgili, paramla ilgili, okulla ilgili, derslerle ilgili. Mesela geçen ay bi konuştuğumuzda dışarı çıkacaktım erkek arkadaşımla ondan koca olmaz o ne öyle içmeye mi çıkıyosunuz her gece bok içsin zıkkım içsin gibi kendine düşmeyen yorumlar yapıyor veya erkek arkadaşımdan ayrıldığım için ağlıyordum boşver ağlama sen onun için ağlarsın o başkasını bulut gibi aşırı gereksiz ve sinir bozucu yorumlar yapıyor. Bugün de az önce konuştuk ce telefonu kapattım kapattıktan sonra yemin ederim kendimi tokatlayasım geldi masanın üstündeki tüm kalemleri kırdım sinirden sinirlerime hakim olamıyorum bu kadının yüzsüzlüğü karşısında. Dilimi eşek arısı soksun ki bi çeyreğim olduğunu kaban almak için onu bozdurduğumu söylemiştim. Aldın mı kaban diye sordu yok dedim çeyreğin parasını naptın o zaman dedi kitaplara notlara gitti hep çarçur oldu dedim yalancı sen içkiye harcanmışsındır o herif seni alıştırdı sen artık iflah olmazsın dedi. Allahım yemin ederim kafayı yiyicem bir yıldan uzun zamandır gerçek anlamda bir başımayım aramadı sormadı şimdi yaptığı yorumlara bak. Telefonda konuşurken sakin kalmaya sesimi yükseltmemeye çalışıyorum ama onu başarabilmek için o sıra kendimi tırmalıyorum eşyaları kırıyorum bi şeyleri yırtıyorum sakin kalamıyorum. Ağız dolusu küfretsem rahatlıcam ama allah kahretsin annem olduğu için edemiyorum içimden bile geçiremiyorum. Ben bu kadını sallamamayı nasıl öğrenicem gerçekten sakin kalamıyorum nefret ediyorum iğreniyorum resmen artık ya. Uzun zamandır görüşmüyorum diye içim biraz soğumuştu hatta sempati bile duymaya başlamıştım ama yok iğreniyorum. Küfredemiyorum bağıramıyorum beddua edemiyorum annem değil sıradan bi insan yapsa yemin ederim suratına iki tane çakar rahatlarım ama yok rahatlayamıyorum. Geçen telefonda konuştuktan sonra o kadar sinirlendim ki kapattıktan sonra deli gibi kendime tokat attım üst üste suratımın bi tarafı davul gibi oldu. hakim olamıyorum kendime şu an bunları yazarken dahi ellerim titriyo dişlerimi sıkmaktan çenem ağrıyo. Bu kadın, ablam olacak o insan, babam hepsi benim bu hayattaki imtihanım ve ben bunlara tahammül edemiyorum.
Not: annesi ölenlerin başı sağ olsun kıymetini bil diyeceksiniz, bilemiyorum çünkü muhtemelen yok öyle bir kıymet söz konusu dahi değil
ana o ana diyeceklerin de ağzına sağlık ama benimki ana değil haberiniz olsun
Not2: annemle konuşurken o kadar sakin ve terbiyeli yanıtlar veriyorum ki muhtemelen ah ne güzel çocuk yetiştirmişim diye övünüyordur ama telefonu kapatınca sinirim geçene kadar ortalığı dağıtıyorum aptal aptal hareketler sergiliyorum
Zaten tedavi görüyormuşsunuz.Psikoloğum bana sakinleşmek nefesine odaklan falan diye saçma sapan -bilmiyorum belki de başkaları için faydalı olan- öneriler veriyor. Gözlerimi kapatıyorum sadece nefes alıp verişime odaklanıyorum içimden 10a kadar saymaya başlıyorum maksimum 8e kadar gelebiliyorum sonra annemin o bet sesiyle söylediği saçmalıklar beynimde yankılanıyor. Ayrıca antidepresan kullanmama rağmen bu kadar sinirlenebilmem bana tuhaf geliyor. Hayatımda hiçkimseye bu kadar sinirlenmiyorum ya hiçkimseye
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?