Sırf bu yüzden.. .

Kimilerine basit,kimilerine saçma,kimilerine normal bir konu gelebilir.Her türlü eleştiriye açığım, hakaret edilmediği surece..Yapici cevaplarınıza ihtiyacım var.Gercekten bu sorularımın cevabını kendi içimde verebilmek,rahatlayabilmek o kadar önemli ki benim için..
Ben insanlara çabuk bağlanan ve güvenen biriyim..Bu özelliğimin yanlış olduğunu yaptığım hatalardan sonra anladım.
Hayatimda iki kere iliskim oldu..Ikisi de ciddi..Ilk ilişkimde 20 ikincisinde 2t yaşındaydım.Ikinci ilişkimde nisanlandim.6aylık bir nisan sürecinden sonra nisanım bozuldu.
Ben hayatımda bu iki insanla da cinselliğe yaklaşan bir şeyler yasadim..Birlikte olmadım ama ne fark eder ki..Nisanlimla ozellikle..Ayni yatakta uyudum mesela..Simdi o kadar pişmanım ki..Ama ilişkim bitince ,insanların gerçek yüzünü görünce pişmanlık duydum.Guvenimi haketmediklerimi görünce pişman oldum..Bir daha yapmam dediğim hataları tekrar yapınca canim katlanarak yandi..Bu zaafima yenik dustüm..
Daha nasıl içinden geçenleri açıklayabilirim bilmiyorum.Evet arkadaşlar,keşke hiç olmasaydi..Keske deyip kendimi bitirdigim konular..Simdi hayatıma kimse girsin istemiyorum..Korkuyorum cunku..Gecmisimin önüme gelmesinden korkuyorum...Karsimdaki insan tertemiz ise onu hakedememekten korkuyorum..Tam tersi ise beni yanlışa çekmesinden korkuyorum...Gecmiste kalıp önüme bakamamaktan korkuyorum.
Ama ben sevmek ve sorgusuzca sevilmek istiyorum..Karsima geçmişimi kurcalamayan biri çıksın istiyorum.Ya da beynim resetlensin tüm bu anları unutayım istiyorum..
Anlayacağınız ben kendimi berbat hissediyorum.Guzel olan hiç bir şeye kendimi layık gormuyorum..Sirf bu yüzden yuva kurmak istemiyorum.
ÇOK mu kötüyüm? Kendime verdiğim bu cezayı hakediyor muyum?

Yaşadığınız şeylerin arkasında durmakla başlayın bence
O anki duygularınız öyleymiş yaşamışsınız.
Sizi geçmişinizle yargılayacak biriylede beraber olmayın zaten

Halimden anlayan başka arkadaşlar yok mu?Ya da benim yaşadıklarımı yaşayıp üstesinden gelen?