Siz benim yerimde olsanız neyaparsiniz?? :((

Ben çalışmak istiyorum hemde çok istiyorum hatta denedim annem çocuğa baktı ben ise gittim ama siz de bir kadın olarak bilirsiniz hem iş hem çocuk olmuyor ve bende epilepsi hastasiyim cok zorlandım..en ufak bir örnek vereyim eşim ise giderken oda 1 hafta gitti.. neyse öğlen 3 de iş başı alacak ken saat 2 de kalkiyordu gidiyor du..ben öğlen üç te gidecekken sabah 8 de kalkiyordum oğlumun kahvaltısini yaptıriyordum ev işlerimi yapiyordum vs vs..ve buna bünyem dayanmadi zaten normal dede sara nöbetleri yasiyorum..busefer sıklaştı..birde annem isyan ediyor diyo kocan evde oturup Afedersiniz gö...ünü büyütsün ben coucuga bakiyim sen calis..çocuğum daha küçük 15 aylık..
 
2 senedir evinizin geçimini kim sağlıyor evde çalışan kişi olmadığına göre,ve sizin aileniz 2 senedir çalışmayan bir adam için bekle düzelir mi diyorlar,2 senede düzelmemiş bu adam kaç senede düzelecekmiş ailenizde şaşırdım,size destek olması gerekirken bekle diyorlar.
 
Sizede geçmiş olsun ama bu hastalık la yaşamayi bilirsek mutlu oluruz..ben mesela gece kriz geçiriyorum başım ağrıyor heryerim tutuluyor ama sabah kalkip yiyenede cocugumla ilgileniyorum..hele ilk Doğdugunda zaten emziremiyorsun haplar Süre karışiyor neyse her iki saate bir kalk mama ver sürekli kriz geçiriyordum..eşimin hiçbir desteğini görmedim bu KONUDa oda hasta olmasına rağmen beni desteklemedi..
 
Siz yanlış anlamişsiniz onlar mecazi anlamda söylüyor hatta buyüzden annemle birçok kez tartışdim neistiyorsun bosanmami?bu benim ikinci evliligim daha 26 yasindayim fakat 18 yaşımda saçma sapan bir evlilik yaptım kısa sürdü boşandım hani ikinci kez ayrilirsam milet ne der korkusuda var..Eşimde diyor annen neden seni kışkırtıyor bosanmanimi istiyor vs vs...babamda ayni sekilde bundan adam olmaz bu bi işi beceremez bir çivi dahi cakamiyor..
 
Kusura bakma o zaman,evinizin geçimini senin ailen mi yapıyor.
 
Bosanmani engelleyen nedir ?cocuk demede sakin ???
Hem çocuk hemde daha sonra neolur korkusu pişman olurmuyum diye çok korkuyorum..annem le hiç anlaşmayan biriyim ama ayrilirsam da onunla Yaşamak zorunda kalacağım çünki hem hastayım hani nöbetlerim oluyo hemde bir ufak çocuğum var.ve ben ikinci kez evlendim 18imde saçma sapan bir evlilik yaptım 6 ay bile sürmedi ayrldim tr de evlendim olmadı zaten hayatima almanyada kaldigim yerden devam.ettim fakat bircok hata yaptım örnek o hamilelik sonra bu evlilik..ben şimdi ayrilsam asla.bir daha evlenmem diyorum ama şimdi böyle diyorum sonra fikrim değişecek ama busefer farklı çocuğum var..İşte tüm bu korkular beni durduyor..
 
Sizin de dediğiniz gibi ne hasta insanlar var ne işler yapan..ben şunu diyorum kendime eğer turkiyede yaşamış olsaydık kesin sokakta kalirdik..esim meslek yaptı orasida epilepsi hastalarina özel biryerdi bende ordaydim yurt da kaldık..zaten orda tanıştık..neyse satıcı olarak meslek yapti..ama elim ağır diyor ya gerçekten de öyle çok uyuşuk bu hastalığındanmi kaynaklanıyor bilmiyorum..gercekten kafam cok karışık yurtta bile işe gitmezdi kaytarirdi çoğu kez..iste o.zamanlar gorseydim herseyi..Piskolojim beni ona itmeseydi hiçbişey böyle olmazdı hayatım hep keşkelerle dolu
 
Kusura bakma o zaman,evinizin geçimini senin ailen mi yapıyor.
Hayır dedim ya almanyada yasadigimiz için devlet sağlıyor kirayi öduyorlar ve gecinebilecegin kadar para veriyorlar ama o.para da bize sadece ay ortasina kadar yetiyor gerisinde hep birilerine muhtaç oluyoruz genelliklede anneme..halbuki oda devletten geçiniyor ama daha idareli..ay sonu cebimizde beş kuruş olmuyor avrupa gibi biryerde..yani hastalansak taxi ye binemiyecegiz..
 
Anladim canim.
Bende dogma buyume almandayjm ..
Biliyorum durumlari ..
 
Bilmiyorum ki hastalığının ardına mi sığınıyor dedim ya ikimiz de epilepsie hastasiyiz mesela ben hala nöbetler yasiyorum gece bazen kriz geciriyorum ve yine sabah kalkıp ogluma bakıyorum yani uzan dinlen yok..hastalanmaya bile korkuyorum yani normal bir soguk alginligi çünki eşim bana bakamaz öyle bir kişiligi yapisi yok..cocuguna Bugüne dek en fazla 2 3 kez Zorla mama yedirmistir..yapamıyorum diyor çıkıyor işin icinden..calismayada kalktim ama olmadı eşimden hiçbir destek göremedim hem iş hem çocuk olmadı nöbetlerim çoğaldı..annemde dedi senin kocan afedersiniz gö...ünü büyütsün gidip idda cafelerde zamanini geçirsin ben çocuğa bakiyim sen calis yok öyle..
Bu benim ikinci evliliğim o yüzden boşanmaya da cekiniyorum brz annemle zaten kesinlikle anlaşamayan bir insanim ama bosanirsam onunla Yaşamak zorundayim hem hastayım hem ufak çocuğum var..tkr asla evlenmem diyorum ama şimdi böyle diyorum yasadiklarimdan dolayı öyle olmaz biliyorum ama busefer ilk boşanma gibi olmayacak çocuğum da var..korkularım ve çocuğum oluşu beni hep durduruyor..çıkmaz sokaktayim allahım yardım et..
 
Bu şekilde bir ömrü geçirebileceğini düşünüyor musun?
Boşanmak için neyi bekliyorsun?
Daha da önemlisi 2 senedir ikinizde çalışmazken üstüne bir de çocuk yapmışken neyle geçiniyorsunuz?
Çocuğu malesef daha nisanliyken yaptık çünki dedim ya o zamanlar tek isteğim bir çocuğum olsundu..şimdi elimde bir sihirli değnek olsa beni ilk hamileligimden önceki güne götürmesini dilerdim..ondan sonra hayatım maf oldu..kürtaj dan sonrası zaten Piskolojimin beni götürdügu son durum bu...suan tutundugum tek yasam kaynagim oglum..ama eğer o günlere donebilseydim ne bu evlilik olsun isterdim ne bu çocuk..Çünki olan ona olacak..
 
Kafamda çok yorum yaptım ama hiçbir sonu alamıyorum korkuyorum sadece korkuyorum tkr hata yapmaktan korkuyorum..
 
Bebeğinize üzüldüm... Bence hala onun psikolojisi sizi rahat bırakmıyor. Eşinize gelince de zorunlu bir evlilik değildi yani siz isteyerek evlendiyseniz şimdi neden böyle? 7/24 evde diyorsunuz normalde bayanlar hep eşleri yanlarında olsun ister burada açılan konulara bakın "Eşim eve gelmiyor,eşim eve geç geliyor..." anlayamadım. Çalışma konusunu da anlamadım madem hiç çalışmıyor ne ile geçiniyorsunuz? Hem 2 sene içinde hiç mi iş bulamadı bu adam yaaa...
 
Herşeyi tkr tkr yazmak olmuyor çoğu şeyi ben burda cvbladim..neyle gecindigimizide 2 3 defa cvpladim...zorunlu evlilikti çünki nisanliyken hamile kaldim ki zaten tek istegim se oydu ama benim tm Piskolojik sorunlarimdan hani kurtaj dan dolayıydi ama eşim aile baskısı olmasına rağmen ve onlardan çok cekinmesine rağmen oda o bebeği çok istiyerek yaptı onun da amacı hani bir an önce evlenmekti beni kaybetmemekti.çünki annesi düğün için durumum yok 2 seneden önce sizi evlendiremem.diyordu Eşimde ha hamile kalirsa hemen evleniriz akliyla hamile.bıraktı kendi aklinca beni..benim ise o zamanlarki ruhsal dengem zaten yerinde değildi tek amacım bir çocuk tu gerisi salla gitsn
 
Bundan öncesi değil bundan sonrası önemli sonuçta, devlet yardımıyla yaşıyorsanız muhtemelen boşandıktan sonra da o yardım devam edecek. Bana göre eşinizin olayı olgunlukla karşılama gibi bir durumu olmamış, kendisi sizin neyin ne olduğunun artık farkına varmanıza şaşırmış fakat belli edememiş, umrunda da olmamış olabilir.

Seveceksin bir gün elbet demiş ama bu haliyle sevmediğiniz belli zaten, çalışırsa veya kendi hayatını değiştirmek için bir şeyler yaparsa, sevmiyorum fakat en azından sorumlu bir baba diye düşünüp kendinizde dayanma gücü bulabilirsiniz ama siz de insansınız sabrınızın bir sınırı var. Konuşun, bir şeyler yapmadıkça bu işin yürümeyeceğini söyleyin, çocuğunuz büyüdükçe belki eşinizi sevmediğinizi saklayabilirsiniz ama onun gibi bir "baba"yı ne kadar saklayabileceksiniz ki ondan?
 
Ne diyeyim ki şimdi... Kendiniz kendinize yapmışsınız. Önemli olan bundan sonrası. Psikolojinizi bir an önce düzeltmeye bakın bence.
 
Kusura bakmayın eşim bu sayfayi bulmuş ve hepsini okumuş buyüzden yazdıklarımi sildim...zaten sürekli şüpheci davranir bana karşı güven sorunu var...şimdide herseyi okumuş ama umrumda değil
 
Son düzenleme:
Beni çabuk evlenmek için hamile bıraktı ne demek ya? Nasıl bir ilişki bu? Düğün yapacak para yok diye evlenmediniz çocuk mu aldırdınız? Şimdi de paranız yok? Sevmeni beklerim mi dedi? yani neresinden tutsam olmuyor. Yazık o çocuğa. Babası epilepsinin, annesi de doğuramadığı bebeğin arkasına saklanmış. O da ortada kaynıyor.
 

2 yıldır nasıl geçiniyorsunuz? Sadece 2 ay çalışmış ve bugünlere gelebilmişsiniz. Üstelik bir de bebeğiniz olmuş. Gerçekten ekonomi idare edişinize hayran kaldım. Bebeğini için olanlara ise üzüldüm. Hiçbirşey içinizdeki acıyı dindirmese de artık çok geç. Önünüze bakmanız lazım. Eşiniz ne güzel size sahip çıkmış, bence kıymetini bilin. Evliliğinize bir şans verin. Bu kadar sevmiyor olsaydınız eşinizden çocuk doğurmazdınız.
 
Cocugunuz icin orta yolu bulmalisiniz bence. Masallah resimdeki sanirim ne kadar tatli. İsteyen icin is var esiniz tembel sanirim devlete güvenip oturmus evde playstation oynuyor. Bir an önce bir is bulsun bulmamasi imkansiz zaten.
Siz de cok sıkılıyorsaniz bir kursa yazilin arkadas edinin.
Ayrilmanizi önermem ilk etapta, ondan sonra durumunuz daha mi iyi daha kötü mü olucak belli degil cünkü.
Bir de yardim alin lütfen, dünyalar tatlisi bir cocugunuz var onun icin ayakta durmalisiniz.
Bir türlü hayata tutunmalisiniz.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…