Hanımlarr çok feciyim bu günlerde gerçekten dün gece de üzerine toz biber oldu.Ben 29 yaşındayım 4 düşükten sonra delicesine istediğim yavruma kavustum binlerce şükür,kızım 11 aylık annem sağolsun bu zamana kadar kızımın bakımıyla ilgili bana çok yardımcı oldu ama ona rağmen ben hiçbirşeye yetişemiyorum ne kızıma,ne kendime,ne eşime ne de evime.Gerçekten en sonunda dualarim kabul oldu ama ben hala mutlulugumu tam manasiyla yasayamiyorum,zaman hizla akıp gidiyor koşuşturmacadan ben daha bişey anlamadan çocuk 1 yaşına geldi.En beteri uykusuzluk gerçekten,tam herşeyi rayına oturtuyorum derken yine çuvallıyorum.Gece yarısı 3 te uyanan kızım sabah 7 ye kadar beni uyutmadi ne yaptiysam memnun edemedim,uykusu kaçtı hıncını benden aldı.Şimdi öğle uykusunda fakat ev dandini tüm gece uyumamış olan ben onunla birlikte uyusam mi yoksa işlerimimi yapsam ikilemde kaliyorum.
İş yaparken kızım asla yanliz kalmak istemiyor bende mecbur babytv açıyorum sonra odaya bi giriyorum çocuk hipnotize olmuş bayık bayık tv izliyo vicdan azabindan ölüyorum.Herçeşit oyuncağı var ama 2dk. Sonra hepsinden sıkılıyo
Siz nasıl yapiyorsunuz hanımlar nasıl yetişiyorsunuz,evle ilgilensem çocuğuma üzülüyorum ben mi büyütüyorum sizinkiler nasıl büyüdü ben kızımı odada yalnız bırakınca çok vicdan yapıyorum bana akıl lütfen
olayın dışında olunca böyle oluyor. Millet almam gerekenleri sıraladıkça hepsi birbirine girmiş 
ben şimdilik haftada bir süpürüp silsem öpüp başıma koyuyorum valla
