siz olsanız ailenizden ayrı bir şehirde üniversiteye gidermiydiniz?

kesinlikle giderdim.. gittim hiçde pişman değilim:) uzakta olunca daha kıymetli oluyorsun inan
 
senin yerinde ben olsaydım eğer, giderdim.çünkü benim tercihlerim arasında il dışı yazdığım üniversiteleri sildirmişti canım annem:/ kendi yaşadığım şehre çok yakın bir ilde okudum.ama uzakta da okusam eminim aynısı olacaktı.çünkü evden çıktıysan eğer, hangi il olduğu farketmiyor.ve ben lisans yapabileceğim yerde önlisans okumak durumunda kaldım bu annemin isteği yüzünden.şu an pişman mıyım? evet.pişmanlığım içimde ukte kaldığından...:(
 
Şimdiki aklım olsa 1 kez daha giderdim şehirdışında okumaya.
Ama tek farkla geri dönmezdim... :41:
Aileden ayrı okumanın keyfi başka... Gerçekten herşeyiyle çok özlüyorum o günleri... :25:

Aynen şimdi gitmiş olsam oraya nasıl yerleşeceğim konusunda planlar yapar, hayata geçirirdim.
Şimdi okul bitti eve döndüm ama o kadar çok çatışıyoruz ki ailemle...
Orada birşey yaparken sadece kendi keyfini kaale alıyorsun.
Ama burda bir yere gideceksem önce haber vermem yada izin almam gerekiyor.
Akşam eve geç kalma, peşine biri takılır ıssız yolda yürüme onu yapma bunu et. Yarın birgün evlenceksin falan fişman muhabbetlerini çek...
Odana geçsen ardında sürekli istekleri oluyor. Çay yap kahve yap sofra kur, topla..
Yeri geldi gittik dışarda yedik bunu anlatamayız ki yaşamak gerekir...
Hem uzaktayken daha kıymetli oluyorsun emin ol.
 
ben de ailesinin yanında okuyan birisi olarak bilgilendireyim.
okuldan geliyorum ki yemeğim sıcacık pişmiş, kıyafetlerim yıkanmış ütülenmiş dolabıma yerleşmiş bile,vs vs vs.
bunlar güzel tarafları oraya buraya gitme diye çok fazla karışmaz babamda ama gene de hep gurbette okumak vardı diye iç geçirmiyor değilim.
dışarda olursan bir kere maddi açıdan çok yıpranıyosun ama edindiğin dostluklar verdiğin mücade keyfince yaşama fırsatı paha biçilemezz olsa gerek.
ailenin yanında lisenin devamı gibi bir şey aslında. işin bir de özlem tarafı var tabii. ama insan zamanla alışıyormuş, ilk zamanlar çok zorlanırsın ama orada kendine ait bir yaşantı edindikce alışırsın emin ol ;)
 
Canimmm.bende antalyaliyim.ve kayseride okudum.ilk zamanlar zorlandim aileden ayri olmaya ama oylr bi alistimkiii bi senede fazladan kalmak icin yuksek lisans yaptim:) bencr hic dusunme universiteyi disari da okursan farki goruceksininsanin en guzel donemleri bence.

hadı ya ne guzel bende öyle olurum ınsallahh :) belkı de adım atmaya cekındıgımden bu kadar gözumde buyuyor benım ıcıne gırsem alısırım bende belkı bılmıyorum kı..
 
5 senedir ailemden uzakta üniversite okuyorum, mümkünse dönmeyi de düşünmüyorum. Üstelik yalnız yaşıyorum. Her şeyimi kendim yapıyorum, karışanım yok. Çok güzel yemek yapmayı öğrendim. Çok güzel arkadaşlar edindim, tecrübe edindim. İnsanları tanıdım. Kısacası kendi başımın çaresine bakmayı öğrendim. Anneme babama daha çok saygı duymaya başladım, ev idare etmenin ne kadar zor olduğunu gördüm. Sorumluluk almayı öğrendim. Aileden uzak yaşamak zor tabii, özlüyor insan. Hele de kardeşi varsa, en çok onu özlüyor insan. Ama bütün bunlara değiyor.

Kayseri biraz tutucu bir şehirdir ama erciyes üniversitesi Türkiye'nin en iyi üniversitelerindendir gerçekten. Yayınlarını ve bilimsel çalışmalarını yakından takip ettiğim için bunu gönül rahatlığıyla söyleyebilirim. Şehir dışında yaşamak size çok şey kazandıracaktır diye düşünüyorum. Nasıl olsa eninde sonunda aile yanından ayrılacaksınız. Biraz tecrübe kazanmak ileride size kolaylık sağlar.

Bazen ben de düşünüyorum keşke ailem burda olsa yemeğim olsa, çamaşırım yıkansa diye ama genelde o günler çok yorgun oluyorum. Onun dışında hiç aksini yapmayı düşünmedim.
 
bende senin gibi ikilemde kalmıştım.en başta bütün tercihimi istanbulda devlet ve özelleri yazmıstım sonra annem sildirdi il dısıda yazdırdı.istanbul gibi büyük bi ilden kücücük bi ile gittim hala ordayım 2. senem ve alışmak cok zor.ama getirisi cok büyük kendi ayaklarının üzerinde duruyosun yemekti faturaydı herseyle sen ilgileniyosun tabi özgürsünde ama benim başa alabilme gibi bi şansım olsaydı kesinlikle ailemin yanında kalırdım çünkü herkesten uzaktasın ve özlem çok büyük ben dayanamıyorum en gec 2 haftada bir geliyorum.ailenin yanında olmak gibiisi yok.
 
bende giderdim. hatta gittim. hayatımın en güzel 4 yılını geçirdim. sorumluluk ağır ama çok güzel bi duygu ama kendini bileceksin il dışındayım diyede aileyi zor duruma sokacak şeyler yapmayacaksın. o zaman herşey tam tersine dönebiliyor bazı arkadaşlarım perişan oldular ne yazıkki.
ayrıca eşimle de üni. de tanıştım arada nerden karşıma çıktın desemde üni. nin bana en büyük kazancı o oldu aslında.
hatta çevremde ailenin yanında üni. okuyanlara üzülüyorum bazen o kadar çok şey kaçırıyorlar ki aslında..
 
bende senin gibi ikilemde kalmıştım.en başta bütün tercihimi istanbulda devlet ve özelleri yazmıstım sonra annem sildirdi il dısıda yazdırdı.istanbul gibi büyük bi ilden kücücük bi ile gittim hala ordayım 2. senem ve alışmak cok zor.ama getirisi cok büyük kendi ayaklarının üzerinde duruyosun yemekti faturaydı herseyle sen ilgileniyosun tabi özgürsünde ama benim başa alabilme gibi bi şansım olsaydı kesinlikle ailemin yanında kalırdım çünkü herkesten uzaktasın ve özlem çok büyük ben dayanamıyorum en gec 2 haftada bir geliyorum.ailenin yanında olmak gibiisi yok.

canım bende aynen senın gıbıyım ıste dayanamıyorum hıc maalesef. sogukkanlı olmayı cok ısterdım aslında cevremdekılere bakıyorum ben böyle mızmızlanırken onlar rahatlar cok özenıyorum kayserı gene hafta sonları gelebılecegım mesafede de olsaydı bu kadar uzulmezdım sanırım sonucta haftasonu görecegımı bıldıgım ıcın ama öyle bır ımkan yok maalesef. yanlıs tercıh yaptıgımı dusunuyorum ve bu yuzden resmen basımı duvara vuruyorum ama dısarda okuyup cok memnun olanları da görunce bu forumda oldugu gıbı, belkı de benım ıcın de hayırlısı budur dıyorum
 
5 senedir ailemden uzakta üniversite okuyorum, mümkünse dönmeyi de düşünmüyorum. Üstelik yalnız yaşıyorum. Her şeyimi kendim yapıyorum, karışanım yok. Çok güzel yemek yapmayı öğrendim. Çok güzel arkadaşlar edindim, tecrübe edindim. İnsanları tanıdım. Kısacası kendi başımın çaresine bakmayı öğrendim. Anneme babama daha çok saygı duymaya başladım, ev idare etmenin ne kadar zor olduğunu gördüm. Sorumluluk almayı öğrendim. Aileden uzak yaşamak zor tabii, özlüyor insan. Hele de kardeşi varsa, en çok onu özlüyor insan. Ama bütün bunlara değiyor.

Kayseri biraz tutucu bir şehirdir ama erciyes üniversitesi Türkiye'nin en iyi üniversitelerindendir gerçekten. Yayınlarını ve bilimsel çalışmalarını yakından takip ettiğim için bunu gönül rahatlığıyla söyleyebilirim. Şehir dışında yaşamak size çok şey kazandıracaktır diye düşünüyorum. Nasıl olsa eninde sonunda aile yanından ayrılacaksınız. Biraz tecrübe kazanmak ileride size kolaylık sağlar.

Bazen ben de düşünüyorum keşke ailem burda olsa yemeğim olsa, çamaşırım yıkansa diye ama genelde o günler çok yorgun oluyorum. Onun dışında hiç aksini yapmayı düşünmedim.

evet kardeş..benım de en cok gozumde buyuyen o zaten dıgerlerıne zamanla alısırdım da.. enınde sonunda ayrılıcaz kesınlıkle dogru ama bazen ınsanın bunu kabullenmesı o kadar zor oluyor kı.. en azından benım.. sureklı ıcım buruk olur dıye korkuyorum.. ama artıları muhakkak olur tabı kı hele benım durumumda olan bırısı ıcın.. cunku lıse hayatımda dahıl su ana kadar aıle yanında oldugum ıcın daha dogrusu baba faktörunden doolayı cogu sosyal aktıvıteden gerı kaldım hep kendımı bastırmak zorunda kaldım.. bunları dusununce dogru bır karar dıyorum,kardesımı dusununce de yelkenler suya ınıyor ıste..:ssz:
 
ben de üniversiteyi ailemin yanında okudum ve nefret ettim. okul bitip meslek hayatına atılınca böyle olacağını bilsem kesinlikle ailemden ayrı bir yere giderdim. en basitinden şu an ayrı şehirde okumuş ya da ayrı şehirde çalışan arkadaşlarımı aileleri bir birey olarak görürken ben hala annemin babamın küçük kızıyım:D
 
ben de ailesinin yanında okuyan birisi olarak bilgilendireyim.
okuldan geliyorum ki yemeğim sıcacık pişmiş, kıyafetlerim yıkanmış ütülenmiş dolabıma yerleşmiş bile,vs vs vs.
bunlar güzel tarafları oraya buraya gitme diye çok fazla karışmaz babamda ama gene de hep gurbette okumak vardı diye iç geçirmiyor değilim.
dışarda olursan bir kere maddi açıdan çok yıpranıyosun ama edindiğin dostluklar verdiğin mücade keyfince yaşama fırsatı paha biçilemezz olsa gerek.
ailenin yanında lisenin devamı gibi bir şey aslında. işin bir de özlem tarafı var tabii. ama insan zamanla alışıyormuş, ilk zamanlar çok zorlanırsın ama orada kendine ait bir yaşantı edindikce alışırsın emin ol ;)

dogru söyluyorsun canım lıse hayatı gıbı, bır degısıklık olmuyor evde olunca, kı ben aslında özgurlugume duskun bırıyım ucuk kacık seyler yapmasam da genede hesap vermeyı sevmıyorum o yuzden aılemın yanında zor olur emınım ama özlem tarafı cok kötu tabı.. keske ılk tercıhlerıme sehır dısı ama dha yakın yerlerı yazsaymısım dıyorum sımdı..
 
ben de üniversiteyi ailemin yanında okudum ve nefret ettim. okul bitip meslek hayatına atılınca böyle olacağını bilsem kesinlikle ailemden ayrı bir yere giderdim. en basitinden şu an ayrı şehirde okumuş ya da ayrı şehirde çalışan arkadaşlarımı aileleri bir birey olarak görürken ben hala annemin babamın küçük kızıyım:D

:) emınım evde olursam bende aynı durumda olurum. ama zor bır karar gbı gelıyor bana, asagı tukursem sakal yukarı tukursem bıyık derler ya, gıtmem ıcım bır suru sebep varken sadece özlem meselesı tum sebeplerı yok edıyor gözumde resmen
 
Bu baslıgı görüncce dayanamadım yazıyorummm kesskeee ailemin yasadıgı sehirde okumasaydımm hayatıma hiçbişey katmadı olumlu anlşamda ders 8.30 da ise ben 8.15 te kalkıyordum öglen eve geliyordumm hiç ama hiçç liseden farkı yok o yüzden üni okudum demiyorum liseyi okudum sayıp yedi yılsda lise bitirdim diyorum:19::19::19::19::19:
 
kayseri soğuk bir yer...yatay geçiş yapabilirsin öyle zor değil inan,hemde iyi ünv.orda zamanla kendi ortamın oluşurdu.o koşullarda sana çok şey katacaktır.ben zıtlıkları severim.sil baştan ders çalışıyorsun.ben gitmeyi tercih ederdim.artık yetişkin olmuş durumdasın.ailenden uzakta verdiğin savaş ileride seni meslek hayatında da güçlü kılar.
 
Bu baslıgı görüncce dayanamadım yazıyorummm kesskeee ailemin yasadıgı sehirde okumasaydımm hayatıma hiçbişey katmadı olumlu anlşamda ders 8.30 da ise ben 8.15 te kalkıyordum öglen eve geliyordumm hiç ama hiçç liseden farkı yok o yüzden üni okudum demiyorum liseyi okudum sayıp yedi yılsda lise bitirdim diyorum:19::19::19::19::19:

aklını basına topla dıyosun yanı canım :9:
 
kayseri soğuk bir yer...yatay geçiş yapabilirsin öyle zor değil inan,hemde iyi ünv.orda zamanla kendi ortamın oluşurdu.o koşullarda sana çok şey katacaktır.ben zıtlıkları severim.sil baştan ders çalışıyorsun.ben gitmeyi tercih ederdim.artık yetişkin olmuş durumdasın.ailenden uzakta verdiğin savaş ileride seni meslek hayatında da güçlü kılar.

evet bu yatay gecıs olayını dusunmustum aslında ama cok zor oldugu yazıyordu ınternette o yuzden moralım bozuldu cunku hıc olmadı gecerım dıyordum.o kadar zor degl mı yanı gercekten:3:
öyle bır durumda daha rahat gıderım cunku, dayanamayacagımı görursem eger daha yakına gelecegımı bılme umıdıyle..
 
Ben sana yaşayacaklarını söyleyeyim: ilk dönem çok zorlanacaksın, hatta okulu bıraksam mı diye düşüneceksin. İkinci dönem aslında o kadar da kötü değilmiş diyeceksin. Yaz tatilini ailenin yanında geçirdikten sonra 2. senen çok daha iyi olacak:)
tabi izmirle kayseri çok farklı ama fena şehir değildir ayda bir gidiyorum ben mecburen:)
 
giderdim de gittim zaten arkadasım ...
gittim okudum geldim :34::34::34:
 
Back
X