Merhabalar,
Ben 3 yillik evli, yurtdisinda yasayan, iyi egitimli, etrafinda oldukca guzel bulunan bir bayanim. Esim Isvicre dogumlu bir Ingiliz ve tum ailesi ile ayni sehirde yasiyoruz.
Sizi bunaltmassam kisaca anlatmaya calisacagim. Kocamla aramizda yas farki yok, ikimiz de 32 yasindayiz ancak o 52 yasinda gibi.
Her aksam isten gelir gelmez yemegini yer ve uyur, cani sevismek isterse beni cagirir o kadar.
Agzindan evlendigimiz gun disinda bir tek guzel soz duymadim bugune kadar.
Ben calismiyorum ve burda hic arkadasim yok. Dolayisiyle o evden geldiginde birseyler yapmak istiyorum ama o sadece uyumak istiyor. Ben birsey istersem suclu oluyorum. Dusuncesiz oluyorum. Ama o benim burdatek arkadasim halbuki bunu anlamiyor.
Surekli ben istemiyorum, ben bunu istiyorum surekli onun istedigi olacak.
Tek sosyal aktivitemiz ailesine yemege gitmek.
Su anda 5 aylik hamileyim ve esimden butun bu birikimler yuzunden cok sogudum.
Bana dun, senin yuzunden hayatim cok kotu igrenc bir hal aldi, ne bicim kadinsin dedi. Hayatimda senin kadar igrenc birini gormedim dedi.
Ne yapiyorum dedim. Ona hic sarilip opmemisim uzun zamandir. Dogru. Cunku icimden gelmedi.
Yanimda surekli gegiren bir adam. Hamile oldugumu ogrendiginde aaa oyle mi diyip kafasini televizyona cevirecek kadar ilgisiz.
Bugune bugun bir tek cicek almadi bana. Bu arada para harcamaktan odu kopar. 5 liralik bir cikolata bile alinacaksa 3 gun gercekten ihtiyacimiz var mi dusunmemiz lazim. Sinemaya sadece indiirimli gunde arada bir gideriz ve tabii ki yemek icmek yasak. Once evde karin doyurulacak yanimiza su alinacak orda paa harcamak yasak.
Bu arada durumu 3 aileyi gecindirecek kadar iyi ama harcamayi sevmiyor.
Sanirim hamilelikten dolayi onceden batan hersey artik dayanilmaz bir hal aldi. Ve beni hic anlamiyor. Hamile olmama ragmen surekli inadina gibi kavgalar cikartiyor.
Abartiyormuyum sizce ,siz olsaniz ne yapardiniz?
)
