merhabalar arkadaşlar inanın şu an çok ama çok fikirlerinize ihtiyacım var. iki senelik evliyim 8 aylık bir kızım var bebek olmadan çalışıyorum sonra işi bıraktım. annem ve kayınvaldem çok uzakta oturdukları için ve annem yengemin çocuğuyla ilgilendiği için kayınvaldemde kabul etmediği için mecburen işimi bırakmak zorunda kaldım. çok sosyal bir insandım birden eve kapandım ama zor gelmiyor meleğim için katlanıyorum.Sorunum şu eşim sadece pazar günleri evde ve her pazar maça gidiyor stada gidemese cafelere izlemeye gidiyor. Kaç defa aldım karşıma konuştum çok sıkıldığımı onunla vakit geçirmeye ihtiyacım olduğundan bahsettim.Oda kendine göre haklı olduğunu hayatındaki tek zevkinin bu olduğunu söylüyor. Ama her pazar aynı şey ben bütün hafta bebekle evdeyim. doğru dürüst komşum yok annem çok uzakta oturuyor.Dünde aynı sebebpten kavga ettik. Maçın saatine yanlış bakmış çok üzülmüş yoksa bugun maça gidecekmiş. cumartesi iki saat erken gelmiş beni gezdirecekmiş o iki saat Ben bütün hafta onun evde olmasını bekliyorum. küstüm konuşmadım bende.pazar zaten geç kalkıyor birde maça gidip gelince akşam oluyor. Bu sabahta hadi gezmeye gdelim diyor maç yok sana kaldım der gibi. gitmedim tabiki. Kardeşi aradı süslendi püslendi kardeşiyle gezmeye çıktı. Asla kıskanç bir insan değildim futbolcuları kıskanmaya başladım benimde birçok zevkim vardı ama fedakarlık ettim hepsinden bebeğim için. Çok mu abartmışım sizce nasıl davranmalıyım birtürlü kestiremiyorum : hiç umursamıyormuş gibi davranayım diyorum oda üzülsün istiyorum sonra kıyamıyorum yine
.Lütfen bir akıl verin. LÜTFENN
