arkadaşlar herşeyi en başından anlatıcam umarım sıkılmadan okuyp fikir verirsiniz bundan tam 4 sene önce bi kafe otururken arkadaşlarımla karşı masadan birinin bana baktığını farkettim ve ufak bi çocuktan haber yollayıp benden hoşlandığını söylemişti ve bana dış görünüşü hal ve hareketleri o kadar itici geliyodu ki görünce bile tüylerim diken diken oluyodu korkudan artık benim gittiğim kafelere gidemez olmuştu gel zaman git zaman farketiimki bi sürü ortak arkadaşımız var ve ben tesadüfende olsa onunla aynı masada oturdum ve bi şekilde muhabbet etmeye başladık ama öyle muhabbet ettik ki sanki yıllardır tanışıyomuşuz gibi o günden sonra muhabbetimiz iyice ilerledi hatta ediyle büdü olduk resmen her anımda yanımdaydı tam anlamıyla sırdaşımdı biri bana laf söylese çocukluk arkadaşıda buna dahil hiç düşünmeden rest çekiyodu hatta o varken ben hayatımda bir sevgiliye bile hiç ihtiyaç duymuyodum sonra arkadaşlığımızın 3. senesinde farkettim ki bu sefer çark tam tersine dönmüş ve ben ona tutkun olcak derecede aşık olmuşum bnu anladığımın haftasına denize gittik ve o gün hiç bi neden yokken beni yanağımdan öptü ve sarıldı ne olursa olsun yanındayım unutma dedi sanki açılmak istiyomuş ama yinede reddedilmekten korkuyomuş gibiydi gözleri (yada ben öyle anlam yükledim) kalbim pır pır iyice atmaya başladı görüşmelerimizi dahada sıklaştırmak için elimden geleni yapmaya başladm ama açılcak cesaretm hiç olmadı yine aynı arkadaş grubumuzdan bi arkadaşımızın ondan hoşlandığını öğrendm ve çok şaşırdım bunu ona söylediğimde imkansız olamazz dedi ama bigün öğrendim ki aralarında ufakta olsa bi flört olmş ve o zman cidden çok üzüldm ve hem ondan hem arkadaş grubumuzdan elimi ayağımı çektim ama içten içe çok üzgündm bu olayn üstünden 1 ay geçti ve lisedeyken platonik olarak sevdiğim kişi karşıma çıktı konşmaya başladık ve bi baktımki biz nişanlanmışız ama gel gelelim hiç bi zaman onunla ettiğim tatlı sohbetleri dertleşmeleri nişanlımla edemedim ve ben nişanlanmadan önce önüme çıktı ve eminmisin gerçekten seviyomusun dedi evet seviyorum dediğinde gözlerindeki alevi gördüm nişanlımla çok sorunlu bi şekilde ayrıldık ve nişanlılık dönemimde hem faceden sildim hem konşmadm çnkü nişanlım çok kıskanıyodu ondan ve işin garip tarafı nişanlımdan ayrıldım ama yine o herşeye rağmen arkamda durdu yine ben yanındayım üzülme dedi ve dün benim kafamı dağıtmak için yemeğe çıkardı yine eskisi gibi neşemi getirmek için birbirimize fallar baktık ve bana dediki sence ben nasıl biriyim bana sevgili gözüyle baksan ne kusurum var dedi dedim ki çok çekingensin tek sorunun bu açılmaktan reddedilmekten korkuyosun dedim evet haklısn dedi peki dedim benm ne kusurum var dediki sen o kadar temiz kalplisin ki ve benm için herkesten öndesin senin hiç bi kusurun yok eminim ki sen 4 4lük ilişki yürütebilcek bi insansın dedi 4 yıl içinde böyle tuhaf bi bağlantımızz oldu sorun şu ki ben aramızdaki bağı çözemedim gitti bana bişeyler hissediyomu yoksa sadece bana değer mi veriyo ve nişanlılık dönemimde herkesten elini eteğini çekmiş o kadar değişmiş ki daha olgun daha mantıklı daha içe kapanık birisi olmuş şok oldum sanki o o değildi ya karmakarışığım işin açıkçası eğer bi fikir verirsenizz cidden çok sevinirim