Neden ilk biz fedakar oluyoruz,neden yuvayı dişi kuş yapıyor?? Aldatılan,itilip,kakılan,kayınvalide eziyeti çeken dişi kuş değil mi? Neden dişi kuşun gönlü yapılmıyor?
Niçin kazık kadar herifi bebek gibi sevip büyütmek zorundayım? O annesinin görevi ben anası değil karısıyım!!
Bunları yaptığım halde aldatılırsam,bunları yaptığı halde aldatılanların acısını dindirecek bir çözüm öneriniz var mı acaba?
Kadınlar biz fedakarlık yapmalıyız diye diye ezilmeyi öğrendiler. Değiştirin şu kafayı. Madem artık kadınlarda çalışıp,para kazanıp yeri gelince eşlerine bakıyorlar,o zaman kimsenin gönlünü edip,güleryüz göstermek zorunda değiller. Kocası göstersin güleryüzü,kocası mutlu etsin yatakta!!! (Lütfen bana cevap vermeyin,kişisel görüş belirtmedim. Hemcinsimle bu konuyu tartışmak üzer beni. Bunlar benim düşüncelerim!)