kızlar selam, yine ben :) direkt konuya geçiyorum.
Önceki konumda bahsetmiştim aslında kısaca bilmeyenler için özet geçeyim. 10 yıldır tanıdığım ama yaklaşık 4 ay önce sevgili olduğum bir bey var :) Her şey başta çok güzeldi. İlgiliydi , kibardı , böyle içim sıcacık oluyordu onunla konuşurken.
Samimi bir arkadaşı kaza geçirdi ve erkek arkadaşım onu görmeye Fethiye'ye gitti biz İstanbul'dayız normalde. Tabi aşırı üzgündü haklı olarak. Arkadaşı bu olaydan sonra felç oldu hala tedavisi devam ediyor. O dönem zor zamanlar geçirdi , benimle çok konuşmadı , içine kapandı. Bende 10 gün hiç yazmadım,kafasını toplasın istedim. Belki bu hataydı yanında olmam gerekiyordu. Sizden yardım istedim yine yazın diyenler oldu. Yazdım,aradım arayı düzelttim ya da düzelttim sandım o an.
Sorun şu erkek arkadaşım geri döndü . Arkadaşı tedavisine devam ediyor.Daha iyiye giden gelişmeler var ama erkek arkadaşım bir daha hiç gitmeden önceki haline dönmedi.
1 gün yazıyor , 2 gün susuyor. Buluşma talepleri vs . hep ondan geliyordu. Ara ara yazdığı için hiç ben cesaret edemiyordum,istemiyor diye.
Neyse böyle böyle baya gitti. En son patladım böyle ilişkimi olur vs. freni patlamış kamyon gibi yagdırdım:)
Haklı olduğumu söyledi vs vs. O zamana kadar hiç bir şey söylememişti. Birden benim içinden çıkamadığım bir sorunum var dedi. Bunu ne aileme , ne sana söyleyemem çünkü bu durum etrafıma zarar verebilir dedi. Çok ısrar ettim asla söylemedi. Benden de toparlanmak için zaman istedi. Devam edemeyeceksen bitirelim bile dedim. Hayır varlığını bilmek , orada olduğunu bilmek bana iyi geliyor. Lütfen kal dedi.
tamam dedim bende. İşte haftada bir yazıyor nasılsın diyor. İki üç mesajlasma ve sonra bitiyor konuşma. Ben ara ara isyan ediyorum kızıyorum. Elinden gelen bir şey olmadığını söylüyor . En son aramızda cinsel bir şeyler de olmuştu. O sıralar yine ilgiliydi.Cinselliğe yormuştum. ( durum öyle değil,buna ikna oldum.)
Annem tiroid kanseri. 20 gün önce ikinci ameliyatını oldu.Haftalar önce söylemiştim erkek arkadaşıma, unutmamış ameliyat gününü. Ameliyattan 1 gün önce her şey yolunda mı? Annenin morali yerinde mi vs. tarzında konuştuk. Sonra ertesi gün hiç ses yok. Akşam 5 gibi yazdı çok kızmıştım. Çünkü yanımda olmasını beklerdim. Gelmesini isterdim . Aramadı bile kuru kuru mesaj.
Velhasıl kelam annem bu ameliyatta maalesef ki sesini kaybetti. Geçici bir durum olma ihtimali var ama kalıcı da olabilir çok üzülerek söylüyorum. Bu süreçlerin hiç birinde onu yanımda hissetmedim. Söylediğimde hep geçiştirir gibi cevapladı sankı. Bende de film koptu hiç bir şey söylemeden sosyal medya ve telefonumda numarasını sildim . ( Ergence gelebilir,durdukça takıntı yapıyordum. Silip arkama bakmadan devam etmek istedim.)
Tam 10 gün sonra mesaj attı. Nasıl olduğumu, annemin nasıl olduğunu sordu. Bende hissettiğim her şeyi size anlattığım gibi anlattım ona.
Bana kendi tarafımdan haklı olduğumu söyledi.''Zamansız ben çok kötüyüm, kendimi toparlamaya ve bunu yaparken de kimseye yansıtmamaya çalışıyorum, yalvarırım bir de sen böyle yapma. Tamam haklısın ama bu kadar derdimin arasında ben hep seni düşündüm ,gerçekten merak ettim . Kendimi unuttum belki ama sana iyi hissettiğim anlarda hep yazdım,sana döndüm. Beni hiç sormadın diyorsun, kırıldım diyorsun, peki sen bir kere nasılsın? anlatmıyorsun ama sorunlarını çözebildin mi ? dedin mi ? Bende kırıldım ama sorun yapmadım .Tamam ben zaman istedim ama bu demek değildi kendi haline bırakayım ne yapıyorsa yapsın , düzeltsin demek değildi dedi''
Kızlar evet hiç yazmadım, hiç aramadım . Bir kere bile nasılsın , sorunlarını çözebildin mi ? her şey daha iyi mi demedim.
Hep haftada bir de olsa o yazdı. O sordu . Bunu o söyledikten sonra fark ettim. Aslında onu hep düşünüyorum ama hiç sormadım doğru ve düşündüğümü elbette bilemez.
Bir kaç sefer yazdım ama bir şey sormak içindi genelde. Nasılsın, nasıl oldun diye hiç sormadım. Çünkü rahatsızlık veriyor gibi hissediyordum yoksa merak etmediğimden değil.
Bu konuşmanın üzerine 10 gün geçti . Ne o ne ben yazmadık.
Sizce bencil miyim ? Sizce bende de hata var mı ? Onunla bu konuşmayı yapmadan önce hep haklı görüyordum kendimi ama söylediklerini düşünüp empati yapınca sanki o da haklı gibi.
Siz ne düşünüyorsunuz? Arayıp,sormalı mıyım ? Arayıp, sorduğumda bir şey değişmeyecek çünkü o bu sorunu neyse çözmeden eskisi gibi olmayacak biliyorum.
Bundan sonra nasıl devam edeyim sizce. Silip önüme mi bakayım? yoksa hislerimin peşinden mi gideyim bilemedim.
Dışarıdan daha iyi yorumlayacağınıza eminim. Size danışmak istedim .
