• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Sizce hangi yokluk,daha tahammül edilebilir?

Bekarlık çok güzel:KK200:
Ama doğru insanla evliysen eğer evlilik mükemmel hele birde Rabbim bir evlat nasip etmişse:dua:
Evet baba evimi, annemle kardeşlerimle tembel keyifli günlerimi özlüyorum amaaa eşim ve oğlumla evimdeki huzurumu dünyalara değişmem:KK200:
Demem o ki evlilik değil doğru kişiyle evlilik güzel
 
30'umda evlenen biri olarak yalnızlık kadar boktan birşey yok. İnsanın sevdiğiyle evlenmesi ise harika birşey... ;)
 
Geç evlenmiş ve iki hayati da yaşamış bir kadim olarak net söylüyorum ikisi de harika. İlk saydiklariniza alismisim ama doymusum da. Simdi hayatin ikinci kismini paylaşmak doğru insanla harika.
 
Eşim yok, ilgi sorunum yok, bir yere giderken nereye diyen yok, kıyafetime karışan yok,
Çok yoğun bir günde, eve gelip akşama kadar yatsam, sebebini soran yok, bayramlarda gitmem gereken kayınvalidem, önce nereye gidilecek krizim yok, günde on saat uyuyorum ve uykumdan uyandıran yok, yemek yemek için yemek yapmak zorunda da değilim, arkadaş seçerken birine sormak zorunda da değilim.

Belki de buradaki kadınların çoğunun sorunları idi yukarıda değindiğim şeyler... Bu yüzden bekarlık sultanlıktır diyorlar;
öyle mi gerçekten?

-Sesiyle huzur bulacağım bir evladım yok, ilgi istediğim zamanlarda nazımı çekecek bir hayat arkadaşım yok, iş çıkışı gelen güzel bir mesaj yok,bana sarıldığında dünyaları verecek olan minik bi canavar da işten gelince eteklerime yapışmıyor, hatta sabah kalktığımda gözlerine bakacağım sevdiğim bir adam yok,kendi düzenim, renk renk çiçeklerle kendime göre döşediğim sıcak sevimli bir evimde yok, bayramlarda gezmek güzel de, o gezilerin sonunda yorulup bir kahve içeceğim, hayatıma aşk katan biri yok.

Diyeceğim o ki, hangisinin yokluğu daha tahammül edilebilir?

Sizce hangisi daha iyi ?
Valla ilk yazdiklariniz cok rahat gibi gozuksede ben ikincisinden yanayim
 
Bekarlık sultanlıktır. Def ettim manitayı yalnızım kendimi dinlemek her zaman daha iyi
 
Evliyim, ne karışanım ne de yemek yapmak zorunda olduğum biri yok. Çünkü hizmetçi değil aşık bir kadınım. Canım isterse yemek yaparım, canım isterse dışarı çıkarım. Bayram seyran da telefonla halloluyor şimdilik. Annem bikaç saat uzağımda. İstediğimde gider gelirim yada gider geliriz. Giyimime, arkadaşlarıma da karışanım yok. Çünkü biz evliyiz, birbirimizin kısıtlayıcı ebeveyni değiliz. Ama şu da var, paçama sarılan bir çocuk da yok, olmaması benim tercihim. Belki birgün diye umut eden bir koca var, bu biraz üzücü sadece. Onun içten içe hayal kurduğunu bilmek çok üzücü. Bazen kendini kaptırıp başını göbeğime koyar, burda da bir kalp atışı duysam diye. Ama göbeğin neden açık demez hiç bir zaman :)
Önemli olan eş, arkadaş yada partnerin her kimse artık, seni onun kölesi, hizmetçisi yada itaatkarı görmemesi. Saygı duymak tüm ilişkilerde en önemlisi.
 
Bende henüz bekarlık sultanlıktır diyenlerdenim. Ama yaşım 23 . Belki 25-26 itibariyle ikincilerin yokluğu koyar. Şimdi hayat BEST.
 
Suan senin terinde olmak icin herseyimi verebilirdim...emin ol seninki yokluk degil. ...en onemlisi dogru insani bulup hayatini kurabilirsin..
 
Bence her durumda haline sukret nasılsa sonucta evlenecen ve ister istemez bunlardan birine denk gelecen.allah hayirli evlilikler nasip etsin.evlendikten Sonrada tekrar buraya konu acarsin kaşiniyomusum ben diye :KK53:herseyin bir zamani var hayirlisi olsun
 
Bencede bekarlık sultanlık.. Şuan ikinci kısımda yazdıklarını yaşatıcak bi insanı bulman çok zor evlilik ilk yazdıklarında saklı ikinciler filmlerde oluyo canım :) denk geleni çok nadir tadını çıkart bence neden sorguluyosun olması gerektiğinde kendiliğinden olur zaten boşver 30 dan öncede evlenme
 
Simdi var, benim esim var diyecegim de cok itici olacagindan korkuyorum :KK70:

Ama gercekten benimkinin disinda da cok ornek taniyorum, aile kismi da goreceli biraz, ayni aileden biri hoduk cikarken digeri tam bir beyefendi olabiliyor. Babamla amcam en tipik ornegidir bunun. Babam anneme bulasik yikama ellerin kurur diyen, 40 senelik evliliklerinde bir kere cam silmesine izin vermeyen, yemekle ugrasma bir saatte pisiyor 10 dakikada yiyoruz diyip haftada 5 gun tost yedirsen itiraz etmeyen, kendisi tam bir ev kusuyken annemi bir telefonla gezmelerden almaya giden bir adamken amcam bildigim yemek tuzlu olmus diye ariza cikaran tiplerdendi, neyse ki yengem bosadi kurtuldu :KK70:
Ana kiz ne sanslisiniz Masallah diyim de nazarim degmesin :KK53:
Benim annem hep sey derdi. "Ananin kaderi kizadir"
Yani kizin kaderi annesininkine benzer diye. Benimki de hakkaten annemin kaderine benzedi :KK64:Bak swninde benzemis gibi. Tesaduf mu bunlar, yoksa gerceklik payi var mi bilmiyorum. Belki de nasil bir ortamda yetisiyorsak, esimizi de ona gore seciyoruzdur :KK64:o_O
 
Evliyim ve saydigin hicbir olumsuzlugu yasamiyorum cok sukur ama bekarliginda bircok iyi yonu var kotu bir evliligin olucagina bekarlik kat kat iyi tabiki umarim en kisa zamanda seni cok mutlu edicek esin ve bebisin olur insallah
 
Eşim yok, ilgi sorunum yok, bir yere giderken nereye diyen yok, kıyafetime karışan yok,
Çok yoğun bir günde, eve gelip akşama kadar yatsam, sebebini soran yok, bayramlarda gitmem gereken kayınvalidem, önce nereye gidilecek krizim yok, günde on saat uyuyorum ve uykumdan uyandıran yok, yemek yemek için yemek yapmak zorunda da değilim, arkadaş seçerken birine sormak zorunda da değilim.

Belki de buradaki kadınların çoğunun sorunları idi yukarıda değindiğim şeyler... Bu yüzden bekarlık sultanlıktır diyorlar;
öyle mi gerçekten?

-Sesiyle huzur bulacağım bir evladım yok, ilgi istediğim zamanlarda nazımı çekecek bir hayat arkadaşım yok, iş çıkışı gelen güzel bir mesaj yok,bana sarıldığında dünyaları verecek olan minik bi canavar da işten gelince eteklerime yapışmıyor, hatta sabah kalktığımda gözlerine bakacağım sevdiğim bir adam yok,kendi düzenim, renk renk çiçeklerle kendime göre döşediğim sıcak sevimli bir evimde yok, bayramlarda gezmek güzel de, o gezilerin sonunda yorulup bir kahve içeceğim, hayatıma aşk katan biri yok.

Diyeceğim o ki, hangisinin yokluğu daha tahammül edilebilir?

Sizce hangisi daha iyi ?
özgür olmamanın yokluğu daha iyi
 
Valla ben 1.saydiklarinizida 2.saydiklarinizida yasiyorum.demekki hiç yokluk çekmiyorum.çok şanslı hissettim kendimi.eşim iyidir.ama bende çok özgürlüğüme duskunumdur. Canım nasıl isterse öyle yaşıyorum. Bazen hiç iş, yemek yapmam.çocuklarla eğleniriz, disarda yeriz.eşim karışmaz. KV.ayda bir giderim o derdim yok.bazı günler tüm gün uyurum.çocuklarla bazen erken kalkar gezerim.bayram ziyareti yapmıyorum. Ailem şehir dışında zaten,kayinvalide de 2 saat oturur oraya 3 gün kalmaya gideriz. Yani daha aklıma gelmeyen avantajlarım var.ben evlilik, bekarlık diye ayıramam. Çünkü birazda yapı ile alakalı bu.tabi bide eşinin ciddi kafa dengi olması gerekiyor. Biz bu konuda iyi bir ikiliyiz.
 
Valla dogru bir evlilik yaparsan o ust kisimdakilerden de mahrum kalmazsin. Evliyim ve beni taciz eden, onu niye yaptin bunu niye yaptin diyen bir esim yok, hic yemek yapmam yemek nerde diye sormaz, uykudan uyandirmaz, ailesine gitmek icin zorlamak, bu liste böyle uzar gider.... ben evliligin o saydığın hicbir olumsuzlugunu yasamadim, aksine cok daha özgür ve huzurlu oldum esimle. Ama biliyorum ki ben bu ulkede milyarda bir istisnayim. Yani o dogru evliligi yakalamak mevzuu.
 
Eşim yok, ilgi sorunum yok, bir yere giderken nereye diyen yok, kıyafetime karışan yok,
Çok yoğun bir günde, eve gelip akşama kadar yatsam, sebebini soran yok, bayramlarda gitmem gereken kayınvalidem, önce nereye gidilecek krizim yok, günde on saat uyuyorum ve uykumdan uyandıran yok, yemek yemek için yemek yapmak zorunda da değilim, arkadaş seçerken birine sormak zorunda da değilim.

Belki de buradaki kadınların çoğunun sorunları idi yukarıda değindiğim şeyler... Bu yüzden bekarlık sultanlıktır diyorlar;
öyle mi gerçekten?

-Sesiyle huzur bulacağım bir evladım yok, ilgi istediğim zamanlarda nazımı çekecek bir hayat arkadaşım yok, iş çıkışı gelen güzel bir mesaj yok,bana sarıldığında dünyaları verecek olan minik bi canavar da işten gelince eteklerime yapışmıyor, hatta sabah kalktığımda gözlerine bakacağım sevdiğim bir adam yok,kendi düzenim, renk renk çiçeklerle kendime göre döşediğim sıcak sevimli bir evimde yok, bayramlarda gezmek güzel de, o gezilerin sonunda yorulup bir kahve içeceğim, hayatıma aşk katan biri yok.

Diyeceğim o ki, hangisinin yokluğu daha tahammül edilebilir?

Sizce hangisi daha iyi ?
Her şeyin hayırlısı en güzeli...
 
Biraz işin esprisine kaçtık tabii,iyii de oldu, Allah eşin, işin bir de evladın hayırlı olanını nasip etsin hepimize inşallah.
O kadar güzel yorumlar var ki, hepsini ayrı bir zevkle okudum, çok teşekkür ediyorum, evli hatunlar ve bekar sultanlar :)
İyi ki varsınız.
 
Valla ben 1.saydiklarinizida 2.saydiklarinizida yasiyorum.demekki hiç yokluk çekmiyorum.çok şanslı hissettim kendimi.eşim iyidir.ama bende çok özgürlüğüme duskunumdur. Canım nasıl isterse öyle yaşıyorum. Bazen hiç iş, yemek yapmam.çocuklarla eğleniriz, disarda yeriz.eşim karışmaz. KV.ayda bir giderim o derdim yok.bazı günler tüm gün uyurum.çocuklarla bazen erken kalkar gezerim.bayram ziyareti yapmıyorum. Ailem şehir dışında zaten,kayinvalide de 2 saat oturur oraya 3 gün kalmaya gideriz. Yani daha aklıma gelmeyen avantajlarım var.ben evlilik, bekarlık diye ayıramam. Çünkü birazda yapı ile alakalı bu.tabi bide eşinin ciddi kafa dengi olması gerekiyor. Biz bu konuda iyi bir ikiliyiz.
Milletçe alkışlıyoruz şak şak şak şak:halay::halay::halay::halay::halay::halay:
 
Back
X