- 10 Ağustos 2015
- 3.482
- 5.435
Meraba kızlar..İnşallah kendimi düzgün bi şekilde ifade edebilirim çünki şuan gerçekten çok sinirliyim.Daha önceki mesajlarımdan bilirsiniz belki eşimin sürekli çocuk istemesinden şikayetçiydim.Ben 24 yaşındayım o da 30 olucak önümüzdeki ay.Yaklaşık beş buçuk yıldır beraberdik bir sene önce de evlendik.Kısa özet geçmek istedim önceki mesajlarımı okumayan bayanlar olabilir.Eşim çocuk delisi.Ama öyle böyle değil çok seviyor.Ben yeni yerler görmeyi,gezmeyi çok seven biriyim.Günübirlik bile olsa haftasonları sürekli farklı yerlere gideriz eşimle dün de Ağvadaydık(bütün her şeyin başladığı yer yani)Eşim yine başladı aynı konuyu açmaya.Zaten ne zaman değişik bi yer görmeye gitsek bana sürekli çocuk konusunu açıyo.Aklı sıra keyfim yerindeyken belki fikrim değişir de yanaşırım diye.Ben de sinirleniyorum keyif falan kalmıyor ne gezdiğimden ne yediğimden ne içtiğimden bir şey anlıyorum.Akşam yemeğinden odaya dönerken zaten suratı beş karıştı bir şey soruyorum böyle cevap vermemeler falan çocuk gibi.Alıp karşıma düzgünce konuşayım diyorum yok yani dediği tek şey ''ben baba olmak istiyorum,çok istiyorum bunu neden anlamıyorsun''.Etrafında hiçbir yakın erkek arkadaşının da çocuğu yok ve hepsi bizden önce evlenmiş hemde.Eşimin ailesi de benim ailem de bi kez bile hadi artık torun sevelim,vaktiniz geldi de geçiyo vs demediler hani desem ki etrafta da baskı var anlıycam.Mesela kahvaltıya iniyoruz otelde çocuğu olan çiftlere gözü dalıyo sürekli bebeklere bakıyor falan hemen gidip seviyor hişt pişt falan çok keyifleniyor hissedebiliyorum yani ama ben hiçbir şekilde istemiyorum 28-29 yaşından önce anne olmayı hatta belki 30.Şuan böyle bana karşı oldukça mesafeli bu zamana kadar hiç böyle olmamıştı.Ne diyorsunuz yorumlarınızı çok merak ediyorum siz olsanız ne yapardınız?
Son düzenleme: