kızlar merhaba
cümleme nerden başlayacagımı bılmıyorum ınanın...sorunum eşimle aslında.ona kalsa hiç sorunumuz yok ben kafamda kuruyorum herseyı. ama bir cıkar yol bulamıyorum.eşim cok umursamaz ve bencil.evlendıgımızden beri sankı bu evlılıgı sadece kendı yasıyormus gıbı davranıyor.ortak bır fıkırle pek bişey yapamıyoruz.oturdugumuz muhitte bıle cok sıkılıyorum cunku burda oturmak ıstemıyorum ama sırf o ıstıyor dıye oturyorum...para bırıktırmeye calısıyoruz ama hesap onun uzerıne ortak degıl mesela.bır yere gıdecek olsak benım ıstedıgım yerlere pek gıtmek ıstemıyor.yanı benım arkadaslarımla gıdelım dedgımde hayır dıyor gelmıyor ama kendı arkadasları cagırdıgında hemen......
bu konuları konusmaya basladıgımda benı dınlemıyor bıle.tv ızlıyor sankı bosuna konusuyorum.ev ıcınde pek bısey paylasamaz hale geldık.tam bir maç hastası.futboldan ve fb askından baska bısey yok.benı bırakır fb'yi asla o derece yani...ne yapacagımı sasırmıs durumdayım.cocuk sahıbı olmayı ıstıyorduk ve bunun ıcın cabalıyorduk ama sımdı onu bıle dusunmez ıstemez oldum.annemle konusup dertlestım bıraz bugun...aılem arkamda sagolsunlar.kımse kımseyı cekmek zorunda degıl dıyorlar.kendı saglıgın daha onemlı psıkolojın bozulur dıyorlar.cunku en ufak bırseyı kafama cok takıyorum.acaba sorun bendenmı kaynaklanıyor dıyorum.kafayı yıcem.sizce nasıl davranmalıyım...
fıkırlerınız paylasırsanız sevınırım..
teskkurler....
cümleme nerden başlayacagımı bılmıyorum ınanın...sorunum eşimle aslında.ona kalsa hiç sorunumuz yok ben kafamda kuruyorum herseyı. ama bir cıkar yol bulamıyorum.eşim cok umursamaz ve bencil.evlendıgımızden beri sankı bu evlılıgı sadece kendı yasıyormus gıbı davranıyor.ortak bır fıkırle pek bişey yapamıyoruz.oturdugumuz muhitte bıle cok sıkılıyorum cunku burda oturmak ıstemıyorum ama sırf o ıstıyor dıye oturyorum...para bırıktırmeye calısıyoruz ama hesap onun uzerıne ortak degıl mesela.bır yere gıdecek olsak benım ıstedıgım yerlere pek gıtmek ıstemıyor.yanı benım arkadaslarımla gıdelım dedgımde hayır dıyor gelmıyor ama kendı arkadasları cagırdıgında hemen......
bu konuları konusmaya basladıgımda benı dınlemıyor bıle.tv ızlıyor sankı bosuna konusuyorum.ev ıcınde pek bısey paylasamaz hale geldık.tam bir maç hastası.futboldan ve fb askından baska bısey yok.benı bırakır fb'yi asla o derece yani...ne yapacagımı sasırmıs durumdayım.cocuk sahıbı olmayı ıstıyorduk ve bunun ıcın cabalıyorduk ama sımdı onu bıle dusunmez ıstemez oldum.annemle konusup dertlestım bıraz bugun...aılem arkamda sagolsunlar.kımse kımseyı cekmek zorunda degıl dıyorlar.kendı saglıgın daha onemlı psıkolojın bozulur dıyorlar.cunku en ufak bırseyı kafama cok takıyorum.acaba sorun bendenmı kaynaklanıyor dıyorum.kafayı yıcem.sizce nasıl davranmalıyım...
fıkırlerınız paylasırsanız sevınırım..
teskkurler....